“Kućna radinost” projekat kratkih filmova poznatih glumaca i režisera: Uključena mašta za genijalni bioskop
Paolo Sorentino, Megi Džilenhol, Pablo Larain i još 14 autora iz različitih krajeva svijeta snimili su kratke filmove u karantinu, a rezultat je “Kućna radinost”, serijal kojim je publika oduševljena, a koji kritičari nazivaju - antologijom.
Reditelje uključene u “Kućnu radinost” pandemija virusa korona zatvorila je u domove, ali ih nije spriječila da kreativnost i maštu pretvore u sjajna ostvarenja. Radili su sa opremom koju su imali kod kuće, bez glumaca i bez izbora lokacija.
Dogovor je podrazumijevao da filmovi ne budu duži od deset minuta te da budu snimljeni za najviše deset dana. Sve ostalo autorima je pušteno na volju.
Kritičar “Njujork tajmsa” je istakao da su ova ostvarenja ponekad isprazni, duhoviti, često dirljivi, povremeno vulgarni filmovi, ali uglavnom ubjedljivi. Dodao je da su najslabiji oni u kojima reditelji, među kojima su Gurinder Čada, Dejvid Mekenzi i Nadin Labaki snimaju svoju djecu kako skaču po kući tokom zatvaranja te da je i pored toga ovaj serijal “genijalni uradi sam bioskop”.
Čileanski sineasta Pablo Larin glavni je pokretač snimanja “Kućne radinosti”.
- To vam je nešto kao pravljenje sjedeljke sa večerom, ali da se jela spremaju samo od onoga što vam se zateklo u kući. Potrebno je da budete veoma kreativni - objasnio je Larin.
Njegov brat Huan i italijanski producent Lorenco Mijeli pozvali su autore voljne da učestvuju u snimanju. Jedan od prvih koji se odazvao bio je Paolo Sorentino.
Naime reditelj grandioznog filma “Velika ljepota” i serije “Novi papa” bio je veoma maštovit te su figurice britanske kraljice Elizabete i pape Franje pretvorene u glavne glumce njegovog kratkog filma.
- Bilo je to kao da se vraćam na početak svoje rediteljske karijere. Kada sam bio jako mlad, radio sam iste takve stvari. Snimao sam filmove sam, kod kuće, svojom VHS kamerom - istakao je Sorentino.
Zanimljivo je da su mu za ovo djelo police sa knjigama u stanu poslužile kao Vatikanska biblioteka, a vrt u koji izlaze kraljica Elizabeta i papa Franjo je zapravo korpa sa biljkama. U jednom trenutku, dok šetaju Vatikanom, glavnim junacima se pridružuje lik iz filma “Veliki Lebovski” i kaže im da moraju u izolaciju. Kraljica na to kazuje: “Oh, to je sasvim u redu, ja sam u izolaciji poslednje 94 godine”.
Sorentino je film snimio “ajfonom”, a potom je pozvao glumce Havijera Kamaru i Oliviju Vilijams da likovima pozajme glasove.
- I papa i kraljica su ljudi koji su život proveli u izolaciji pa je bilo lako ispričati priču o usamljenosti i melanholiji među njima - kazao je Sorentino.
Reditelji su koristili različite teme i pristupe pa je tako Larain upotrijebio “zum” i snimio stanara doma za stare kako izjavljuje ljubav ženi koju je čekao cijelog života.
Glumica Megi Džilenhol pokazala se veoma kreativnom, snimila je distopijski film u kojem njen suprug Peter Sarsgar igra jedinog preživjelog čovjeka koji žali za svojom partnerkom, negdje u Vermontu.
Ona se prije pandemije pripremala da režira svoj prvi film “Izgubljena ćerka” po romanu Elene Ferante, tako da je ovo njen rediteljski debi.
Svih 17 kratkih filmova dostupni su na “Netfliksu”.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
