Izbor 10 najzanimljivijih rok albuma u prvoj polovini 2021. godine: Postpandemijski bluz dugo čekane slobode
Sudeći po muzičkoj rok produkciji tokom prve polovine ove godine, prisilna izolacija u kojoj je dobar dio planete proveo zbog pandemije donijela je nešto dobro, makar kada je u pitanju umjetnička kreativnost.
Prava eksplozija kvalitetnih muzičkih izdanja kao da je u sebi akumulirala nesigurnost, bijes, usamljenost i očajanje kao dominantne posljedice manjka lične slobode kod većeg dijela planetarne populacije i pretočila ih u seriju inspirativnih albuma koji, bez obzira na različite žanrove iz kojih potiču, gaje zajedničku nit, a to je povratak istinske, ljudske emocije. Zanimljivo je da se velik dio muzičara okrenuo organskom, ličnijem rok zvuku sa živim instrumentima, dok su tekstovi bili daleko introspektivniji nego što je to bio trend proteklih desetak godina, nudeći individualni vapaj za slobodom i normalnošću otetim tokom planetarnog naleta virusa i prisilnih mjera epidemiologa. Ovo je donekle razumljivo, u momentu kad klubovi ne rade i nema velikih festivala, a ljudi sjede kod kuće mučeni neizvjesnošću i strahom od sutrašnjice, teško je komunicirati sa publikom putem zvuka obojenog hedonizmom, eskapizmom i elektronskim ritmovima, koji pozivaju na bezbrižan ples i zabavu.
U svakom slučaju, ova spontana kreativna reakcija donijela je desetine vrhunskih albuma tokom proteklih šest mjeseci. “Glas Srpske” je izdvojio 10 najzanimljivijih izdanja dočekanih jednako pozitivnim reakcijama publike i kritike, uz najavu, po svemu sudeći, jednako uzbudljivog muzičkog ostatka postpandemijske 2021. godine.
Arab Strap - “As Days Get Dark”
Jedan od zanimljivijih bendova na prelazu milenijuma, nakon 16 godina diskografske pauze, neočekivano se vratio novim izdanjem. Škotski duo je vrlo uspješno transformisao svoj prepoznatljivi gitarski zvuk obogaćen elektronskim ukrasima u moderno pakovanje ne gubeći vlastiti identitet. U najmračnijem izdanju karijere tandem Mofat i Midlton obrađuje teme koje se dotiču smrti, seksa, ksenofobije, tuge, naoružani životnim iskustvom i virtuoznom instrumentacijom koja sve to prati.
Stil Corners - “The Last Exit”
Američko-engleski tandem nastavio je konstantnu uzlaznu putanju vlastite karijere novim albumom “The Last Exit”, koji donosi zvuk koji bi se mogao opisati popularnim kovanicama tipa elektro-surf-vestern-drim pop, ali u suštini to je najviše “Stil Corners” zvuk. Savršene melodije, starinski sintisajzeri i čarobni vokal pjevačice Tese vode vas na fantastično putovanje u muzički svijet u kojem zajedno sviraju Vangelis, Enio Morikone, “Depeche Mode” i “Mazzy Star”, stvarajući soundtrak za neki fiktivni road trip film Dejvida Linča.
Reigning Sound - “A Little More Time with Reigning Sound”
Kultna ekipa iz Memfisa pod imenom “Reigning Sound” u svom zvuku spaja najbolje elemente bogate muzičke tradicije rodnog grada. Rok, soul, kantri i bluz skuvani su u unikatni garažni zvuk jednako uzbudljiv, kako u instrumentalnom dijelu, tako i u vokalnim dionicama lidera grupe Grega Kartvrajta. Neko je rekao jednom za njih da njihove pjesme zvuče kao da su skuvane u fritezi za krompir, a to je, naravno, bila metafora za mastan, nezdrav i uzbudljiv rok zvuk. Baš kakav i treba da bude.
Billy Gibons - “Hardware”
Bil Gibons, gitarista legendarne teksaške trojke “ZZ Top”, na svom trećem solo albumu “Hardware” zvuči kao gitarista “ZZ Topa” bez ostala dva člana grupe. Šalu na stranu, ovaj majstor šest žica iskoristio je pauzu u radu matičnog benda da se uz pomoć bubnjara Meta Soruma i basiste Majka Fjorentina prošeta kroz istoriju rok muzike i srodnih žanrova, a ono što dobro funkcioniše, zna se, ne treba mijenjati. Režeći vokal, ritam - sekcija koja udara tempo poput četvorotaktnog motora i Bilijeva gitara koja nemilosrdno prži kroz bluz, hard rok, rokabili, surf i teks-meks muziku, dovoljni su za još jednu uzbudljivu i elegantnu rok vožnju u maniru stare škole. Dame iz benda “Larkin poe” su šlag na ovoj slatkoj teksaškoj torti.
Valerie June - “The Moon and Stars: Prescriptions for Dreamers”
Heroina kantautorske scene Valeri Džun polako, ali postojano gradi karijeru bez greške. Nadahnuto soul pjevanje, stihovi koji se bave rušenjem američkog sna, uz pomoć muzike, koju je njena autorka svom producentu Krisu Splešu opisala kao “magičnu, bajkovitu, nalik snu, spiritualnu, vazdušastu, koloritnu i punu preliva” stvorili su dragulj po imenu “The Moon and Stars: Prescriptions for Dreamers“. Da ne dužimo, jedna od ploča godine.
Dinosaur Jr. - “Sweet It Into Space”
Heroji američkog alternativnog roka ponovo su tu sa novim albumom “Sweet It Into Space”. I ponovo zvuče kako smo to već navikli prethodne četiri decenije. Snažan ritam, zanosne melodije, vrtlog beskrajne distorzirane gitarističke buke i lijeno pjevanje lidera grupe Džeja Maskisa doslovno se prelivaju iz pjesme u pjesmu, da bi u jednom trenutku slušalac bio nepovratno usisan u taj tornado buke i nježnosti. U moru programiranih i marketinški isplaniranih grupa na top-listama staromodni pristup ove trojke baziran na palicama, žicama i vokalima plijeni iskrenošću i neumornom posvećenošću istinskom shvatanju muzike.
Nik Kejv - “Carnage”
Neočekivani album “Carnage” velikog Nika Kejva ponovo je snimljen sa njegovom desnom rukom Vorenom Elisom i ponovo smo dobili remek-djelo. Mračna ploča kamernog zvuka punog gudača, elektronske buke i klavirskih dionica donosi apokaliptičnu atmosferu u kojoj se Kejv bez kalkulacija obračunava sa svojim demonima. Bez milosti on cvili i urla o gubitku sina, bolu, povrijeđenosti, usamljenosti i bijesu koji se bore sa ljubavlju, nadom, vjerom i utjehom, dok u pozadini civilizacija tone u strah, paranoju, izolaciju i nedostatak komunikacije. Sam naslov ploče “Pokolj” dovoljno govori o načinu i ciljevima njenog autora, a to je, ako niste slučajno shvatili, da nam ponudi sebe na žrtvu bez milosti.
Tom Džons - “Surrounded by Time”
Kada u 82. godini života snimite album koji svježinom i autentičnošću ostavi dobar dio mlađih kolega iza sebe, onda znate da ste klasik. Legendarni pjevač Tom Džons, poznat i kao Tigar iz Velsa, odavno ne mora nikome ništa dokazivati, ali i dalje to radi žarom koji fascinira. Dovoljno je, kao u slučaju njegovog novog albuma, izabrati sjajne pjesme, angažovati odlične producente, pustiti svoj moćni glas da odradi ostalo i ne bojati se izazova. Rezultat je kao cjelina krajnje fascinantan, dok je “Talking Reality Television Blues” jedan od najuzbudljivijih i najhrabrijih alternativnih singlova godine. Da, dobro ste pročitali - alternativnih.
Royak Blood - “Typhoons“
Britanski tandem sastavljen od bubnja i basa (ko je rekao “Disciplina kičme”?), uz malu pomoć elektronskih efekata u ovom trenutku stvara najbolji tehno, rok i pop zvuk spakovan u muziku koja za pomenute žanrovske odrednice mari koliko i za lanjski snijeg. Oni su, jednostavno rečeno, savršeni bend za digitalnu eru u kojoj su klasifikacije stvar matorih nostalgičara, dok publika novog doba želi samo uzbuđenje i energiju u muzici. Na novom albumu “Tdžphoons” Britanci su pomiješali “tProdigy”, “Daft Punk”, “Blur”, “The Stooges”, “Metallicu”, Džejmsa Brauna, i to zvuči potpuno logično, normalno i prirodno.
The Black Keys - “Delta Kream”
Jedan od najvećih bendova današnjice “The Black Keys” vratio se nakon duže pauze na scenu, i to albumom “Delta Kream”, posvećenim vlastitim bluz korijenima. Sastavljen od obrade delta bluz heroja poput Džona Lija Hukera, Freda Mekdovela ili Džuniora Kimbroua, album je navodno snimljen za samo devet sati svirke uživo u studiju i to se čuje u svakom tonu. Ogoljeno iščitavanje bluz poetike, kao vječnog sredstva za iskazivanje najdubljih osjećanja običnog čovjeka, ovdje je izvedeno u sirovom stilu zadimljenih krčmi sredinom prošlog vijeka, gdje su stari bluz majstori muzikom ljudima olakšavali bol i težinu svakodnevice, ne sluteći da stvaraju zvuk koji će u sljedećih sedam decenija zauvijek promijeniti muzičku istoriju.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
