Vjerovatno svako od nas ima svog dvojnika sa kojim dijeli i sličnu DNK

Postoje ljudi koji dijele zapanjujuće slične fizičke karakteristike – toliko liče da bi, mirne duše, ove dve nepovezane osobe lako mogle da kažu da su blizanci, ili, barem, braća ili sestre.

Ali sada naučnici misle da mogu da objasne šta je to zbog čega izgledaju tako slično – i mogli bi da objasne zašto svako od nas možda ima dvojnika. Ljudi sa veoma sličnim licima takođe dijele iste gene i osobine životnog stila, navodi se u naučnom radu španskih naučnika objavljenom u časopisu Sel Reports. Pored toga, mnogi su takođe imali sličnu težinu, slične životne navike, čak i nivo obrazovanja.

Večno pitanje – naslijeđe ili uslovi života 

Naučnici su se dugo pitali šta je to što utiče na sličnost dve osobe. Da li je to naslijeđe ili uslovi života?

Doktor Manel Esteler, istraživač na Institutu za istraživanje leukemije Žosep Kareras u Barseloni, bavio se istraživanjima blizanaca, ali za ovaj projekat su ga zanimali ljudi koji liče, ali nemaju nikakvih rođačkih veza do sto godina unazad.

Kako bi shvatili šta se dešava na genetskom nivou među dvojnicima, naučnici su sarađivali sa kanadskim fotografom Fransoa Brunelom koji od 1999. putuje svijetom i snima portrete stranaca koji izgledaju skoro identično u okviru njegovog projekta „Nisam dvojnik!“.

Istraživači su zamolili 32 para Brunelovih modela da odgovore na pitanja o njihovom životnom stilu i da dostave uzorke svoje DNK.

Koristeći softver za prepoznavanje lica, naučnici su analizirali snimke takozvanih dvojnika i izračunali rezultat kako bi kvantifikovali sličnosti među njihovim licima. Uporedili su rezultate sa rezultatima identičnih blizanaca i otkrili da je softver dodelio rezultate slične blizancima tačno polovini dvojničkih parova.

Lice je jedna od najvidljivijih karakteristika našeg jedinstvenog identiteta kao pojedinca. Zanimljivo je da jednojajčani blizanci dele gotovo identične crte lica i istu sekvencu DNK, ali dešava se da se razlikuju u ostalim biometrijskim parametrima.

Da bi saznali da li su sličnosti više od crta lica, istraživači su zatim proučavali DNK učesnika. Otkrili su da devet od 16 parova veoma sličnog izgleda deli mnoge zajedničke genetske varijacije poznate kao polimorfizmi pojedinačnih nukleotida. Ovi parovi su „zato kao virtuelni blizanci“, kaže genetičar Manel Esteler.

Što se tiče njihovog životnog stila, kod dvojnika je uočena veća vjerovatnoća posjedovanja zajedničkih karakteristika, kao što su težina, visina, istorija pušenja i nivo obrazovanja.

Naravno, postoje i razlike 

Ali iako su imali sličnu genetiku i osobine, slični su imali veoma različite mikrobiome, ili zajednice korisnih i štetnih mikroba koji žive na i u ljudskom tijelu, i različite epigenome, ili varijacije izraženih osobina pod uticajem iskustava prošlih generacija.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.