Kako je Tesla „bacio” milijardu dolara

Više od 300 Teslinih patenata donijelo mu je slavu i veliko bogatstvo tokom života.

U jednom trenutku honorari na osnovu njegovih patenata vezanih za sistem naizmjenične struje vrijedili su, kada se preračunaju u današnji novac, stotine miliona dolara.

Po nekim procjenama, bili su toliko vrijedni da je Tesla bez problema trebalo da postane prvi svjetski milijarder i najbogatija osoba na planeti, navodi se u članku na sajtu CelebrityNetWorth, baziranom u Los Anđelesu.

Ništa od toga se nije desilo.

Nažalost, ne samo da je Tesla tokom života potrošio cjelokupno svoje lično bogatstvo ulažući u manje uspješne projekte, već se srpski naučnik odrekao prava na svoje najunosnije patente, a samim tim i mogućnosti da postane milijarder.

Tesla je sa 28 godina imigrirao u Ameriku iz Pariza, a kad je stigao kod sebe je imao knjigu pjesama, pismo preporuke i tačno četiri centa.

Pismo je bilo namijenjeno jednom od najpoznatijih tadašnjih američkih bisnismena i pronalazača, Tomasu Edisonu.

Iako su njih dvojica neko vrijeme sarađivali, njihovo partnerstvo je vrlo brzo prekinuto.

Tokom sljedeće decenije, njihovo rivalstvo pokrenulo je električnu revoluciju koja je drastično promijenila živote svakog čovjeka na planeti.

Rat struja

Kada se Tesla doselio u Ameriku, odmah se zaposlio u „Edison dženeral elektriku”.

Radio je za mjesečnu platu od 18 dolara (današnjih 440 dolara). Edison je ponudio 50.000 dolara bonusa onome ko uspije da redizajnira i unaprijedi njegov električni motor sa sistemom jednosmjerne struje.

Tesla je zadatak ispunio za nepuna dva mjeseca, ali je Edison odbio da mu plati, tvrdeći da je bila u pitanju šala.

- Tesla, ne razumiješ američki humor - pravdao se Edison i ponudio mu povišicu od deset dolara mjesečno.

Srpski naučnik je odbio ponudu i isti dan dao otkaz.

Prije 1880. godine, nijedan dom na planeti nije imao struju. Edison je 1879. godine prvi put demonstrirao električne svjetiljke u Menlo parku u Nju Džerziju.

Ubrzo je osnovao kompaniju, a za napajanje svojih svjetiljki koristio je sistem jednosmjerne struje, koji je imao velika ograničenja.

Ipak, pošto u tom tretutku nije postojala druga opcija, jednosmjerna struja je postala standard.

U SAD, „Edison dženeral elektrik” je zarađivao velike sume novca za gradnju elektromotora i generatora jednosmjerne struje širom zemlje.

Kako je Amerika postajala sve zavisnija od struje tako je Edison sticao sve veće bogatstvo od autorskih honorara.

U aprilu 1887. godine „Tesla elektrik kompani” je osnovana, a u narednih nekoliko mjeseci Tesla je napravio i patentirao ono što će postati njegov najznačajniji izum - elektromotor sa permanentnim magnetima za naizmjeničnu struju.

Novi motor se vrlo brzo pokazao kao mnogo superiorniji u odnosu na motor za jednosmjernu struju.

Trofazni indukcioni motor za naizmjeničnu struju se pokazao daleko efikasnijim u prebacivanju električne u mehaničku energiju.

Ne samo da je bio u stanju da proizvede mnogo veću voltažu, već je sistem naizmjenične struje omogućavao da se električna energija prebacuje preko velikih daljina sa minimalnim gubicima, i sve to po cijeni 1.000 puta jeftinijoj od tada standardnog jednosmjernog sistema napajanja.

Još jedna velika mana svakog izvora napajanja jednosmjernom strujom jeste što je energijom mogao da snabdijeva tek deset do 15 domova, koji nisu smjeli da budu udaljeni više od tri kilometra. Sa druge strane, jedan Teslin izvor napajanja mogao je da naizmjeničnu struju prebacuje hiljadama kilometara i pruži električnu energiju hiljadama domova odjednom.

Tesla počinje da zarađuje

Nakon što se pročulo za superiornije mogućnosti sistema naizmjenične struje, Teslu je kontaktirao Džordž Vestinghaus i ponudio mu velikodušan ugovor da licencira njegove patente za 60.000 dolara (1,4 miliona danas) plus dodatnih 150 akcija u kompaniji i 2,5 dolara po proizvedenoj konjskoj snazi njegovih elektromotora.

Tesla je takođe dobijao 2.000 dolara mjesečne plate da radi za Vestinghausa, što bi u današnjem novcu iznosilo 48.000 dolara.

Ipak, prava zarada srpskog naučnika dolazila je od autorskih prava na patente, a što je naizmjenična struja postajala popularnija Vestinghaus je Tesli isplaćivao stotine hiljada dolara na osnovu tih prava.

Do 1890. godine, Tesla je postao milioner (25 miliona danas). Iako se rat struja povoljno završio po Vestinghausa, Edison je taj sukob mogao da izdrži zbog finansijske podrške jednog od najbogatijih ljudi SAD – Dž. P. Morgana.

Poslije skoro 20 godina borbe, 1907. godine, Vestingaus je dugovao više od deset miliona dolara i nalazio se na rubu bankrota.

Odricanje od bogatstva

Iz očaja Vestinghaus je zamolio Teslu da se privremeno odrekne honorara od autorskih prava kako bi omogućio kompaniji da izdrži težak period.

Vestinghaus je takođe objasnio da, ukoliko bi kompanija propala, Tesli bi teško bili isplaćeni zaostali honorari.

A onda je Tesla uradio ono što niko nije očekivao.

Pocijepao je originalne ugovore.

Tesla je bio izuzetno zahvalan Vestinghausu što je on vjerovao i uložio u njega kada niko to nije želio.

Cijepajući ugovor i odričući se svojih prava na honorare, Tesla je jednim potezom spasao Vestingausovu kompaniju.

Zauzvrat, srpskom naučniku je isplaćeno 216.000 dolara (otprilike 5,4 miliona danas).

Tesla je bio briljantni naučnik i pronalazač, ali je bio očajan kapitalista.

Kada je 1907. godine pocijepao svoj ugovor, bankari procjenjuju da je vrijednost njegovih patenata bila 12 miliona dolara (300 miliona danas kada se uračuna inflacija).

Možda bi pametniji potez bio da je Tesla ponudio petogodišnje odricanje od honorara kako bi omogućio Vestinghausu da stane na noge i uništi Edisona.

U narednih deset godina sistem naizmjenične struje je potpuno potukao jednosmjernu struju i postao standard širom svijeta.

Da je srpski genije sačuvao prava, čak i po skromnim procjenama bi postao najbogatiji čovjek na svijetu i prvi milijarder u istoriji.

Da nije pocijepao taj ugovor, danas bi nasljednici njegovih prava, od honorara i dalje zarađivali milijarde dolara.

I pored svojih loših poslovnih poteza, Teslino zavještanje živi kroz neke od najsjanijih inovatora savremenog doba.

Osnivači „Gugla” Leri Pejdž i Sergej Brin više puta su rekli da su ogromni poštovaoci Tesle i njegovih dostignuća.

Primjera radi, Pejdž je postao inženjer nakon što ga je čitanje Teslina biografije inspirisalo.

Kada je milijarder Elon Musk, jedan od osnivača „Pejpala”, osnovao svoju kompaniju za proizvodnju automobila na električni pogon ime joj je dao po srpskom naučniku.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.