Čovjek koji je stvorio Doli: Klonirajmo mamuta
DNK iz odlično očuvanih ostataka sibirskog mamuta mogao bi da omogući kloniranje ove životinje iz davnih vremena. Prva prepreka na tom putu je kako izvući "živu" ćeliju iz tijela koja su bila milenijumima ispod leda i čini se da je rješenje sve bliže.
Jedan od pionira kloniranja, naučnik iz Edinburga koji je "stvorio"ovcu Doli 1996. godine, ser Ian Vilmut, i ranije je tvrdio da bi ćelije izvučene iz ostataka mamuta mogle da omoguće da se "iz mrtvih vrati" divovska životinja. Ali, imao je rezerve. Danas, procedura koja jako liči na onu iz filma "Park iz doba jure", "samo što nije" testirana, ali "ona neće biti ni približno ista kao ona u slučaju Doli, s obzirom koliko je nauka napredovala u međuvremenu," rekao je Vilmut za naučni portal "Razgovor" (The Conversation), a prenosi "Gardijan".
"Bio sam skeptičan prema cijeloj ideji, ali znao sam da ako pređemo prvu prepreku i izvučemo živu ćeliju iz mamuta, da ćemo jednog dana moći da uradimo nešto korisno i interesantno," rekao je Vilmut.
"Mislim da to može da se uradi, ali moramo da omogućimo vrhunsku njegu za životinju. Ako postoje realne šanse da se one "rode" zdrave – treba da uradimo to. Možemo toliko toga da naučimo o njima."
Mamuti su vladali Zemljom prije desetina hiljada godina tokom kasne pleistocenske ere. Njihov broj je počeo da se smanjuje u Sjevernoj Americi i Evro-Aziji prije 10.000 godina, a neki od njih su preživjeli i slijedećih 6.000 godina. Razlog za istrebljenje vjerovatno je bio u lovu i klimatskim promjenama.
Priče o kloniranju mamuta su česte posljednjih godina, a razlog za to su brojni otkriveni očuvani smrznuti ostaci u Sibiru – za šta je zaslužno otapanje leda, ali i shvatanje pojedinaca da u "mamutima leže pare".
Vilmut ne sumnja u namjere naučnika da kloniraju sibirskog mamuta, čak i pomoću "Doli tehnike", ali smatra da je ideja i dalje jako optimistična i da su brojni tehnički izazovi i dalje nerješivi. Vilmut je objasnio da je potrebno pronaći "zdrave" ćelije mamuta i to veliki broj, kao i stotine ili hiljade ćelija neke bliske i srodne vrste, kao što je azijski slon, koje su neophodne za kloniranje. Najveći problem je da ćelije mamuta moraju da sadrže i DNK u originalnom sastavu, što nije lako zbog degenerativnih promjena koje su uvijek prisutne tokom topljenja snjega i leda.
"Dok mi dođemo do kosti koja se presijava na suncu – to je već kasno! Moramo da uzorak izvadimo iz dubokog leda, to je jedini način," rekao je Vilmut.
Drugi veliki problem je naći ženku relativno bliske i srodne vrste, koja bi "obezbjedila" jajne ćelije i iznijela trudnoću sa kloniranim embrionom. Najbliža životnjska vrsta mamutima su slonovi, ali i njih nema dovoljno u prirodi da bi takav eksperiment mogao da se izvede.
"Pošto postoji opasnost da sa planete nestanu i slonovi, nije realno da sakupimo 500 jaja od ženki slonova," rekao je profesor Vilmut.
Postoji alternativa – ako postoji način da se iz ostataka mamuta izvuku "zdrave" DNK ćelije – one bi mogle da budu reprogramirane u stem ćelije zahvaljući modernim procedurama. One bi onda mogle da se pretvore u druge vrste ćelija, uključujući i spermatozoide i jajne ćelije. Miševi i su već rođeni iz sperme i jaja stvorenih iz stem ćelija.
"Ako su te ćelije od ženke mamuta, one bi mogle da pruže alternativni izvor jaja koja bi mogli da koristimo u istraživanju, ali takođe i kloniranju mamuta. Od muških mamuta bi uzeli spermatozoide i oni bi mogli da oplode jajne ćelije i da tako stvore embrion mamuta."
Ser Ian Vilmut, koji je po mnogima prošle godine zaslužio Nobelovu nagradu za fiziologiju (ili medicinu) sa Džonom Gurdonom i Šinjom Jamanakom prošle godine, kaže da će biti potrebno bar još 50 godina prije nego što tehničke mogućnosi budu na tom nivou da rezurekcija mamuta može da se izvede.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
