“Glasov” vodič kroz evropska fudbalska prvenstva - Austrija i Švajcarska 2008: Početak španske dominacije

Sve veća finansijska dobit zainteresovala je mnoge države pa je bilo mnogo prijava, a organizaciju su prvi put dobile alpske države. Utakmice su igrane u osam gradova na isto toliko stadiona i to u Beču (“Ernst Hapel”, 53.295), Klagenfurtu (“Vorterze”, 31.957), Inzbruku (“Tivoli neu”, 31.600), Salcburgu (“Vals-Zicenhajm”, 31.895), Bazelu (“Sankt Jakob park”, 42.500), Bernu (“Stad Svis”, 31.907), Ženevi (“Ženeva”, 31.228) i Cirihu (“Lecigrund”, 30.930). Domaćini su se automatski kvalifikovali, dok je ostalih 50 timova bilo podijeljeno u sedam grupa iz kojih su dvije prvoplasirane ekipe išle na EP i nije bilo baraža. Ponovo je 16 ekipa bilo podijeljeno u četiri grupe. Titulu je branila Grčka koja se provela kao bosa po trnju jer je poražena sve tri puta, od Švedske (0:2), Rusije (0:1) i Španije (1:2). “Crvena furija” pokazala je snagu i bila prva u grupi sa tri pobjede (Rusija 4:1), Švedska (2:1) i Grčka (2:1). Grupa smrti spojila je Holandiju, Italiju, Rumuniju i Francusku. “Lale” su protutnjale grupom sa tri pobjede, nad Italijom 3:0, Francuskom 4:1 i Rumunijom 2:0. Remi aktuelnog šampiona svijeta “azura” sa Rumunima (1:1) i trijumf nad vicešampionima svijeta “trikolorima” (2:0) donio im je drugo mjesto. Rumuni su ostali na dva boda, a Francuzi na jednom, što je za njih bilo veoma frustrirajuće. Hrvati su bili prvi u grupi sa devet bodova ispred Njemačke koja je imala šest, dok su Austrija i Poljska imale po bod. “Panceri” su upisali prvu pobjedu na EP nakon slavlja u finalu 1996. godine. Na Evru 2000. su upisali remi i dva poraza, a četiri godine kasnije upisali su dva remija i poraz. Zanimljivo je da nijedan domaćin nije prošao u nokaut fazu, što se desilo drugi put nakon što je to prvo Belgiji pošlo za rukom osam godina ranije. Švajcarci su bili četvrti u svojoj grupi sa tri boda, koliko je imala i treća Češka, dok su po šest imali Portugalija i Turska, ali su Portugalci bili bolji zbog pobjede u međusobnom meču. Aktuelni vicešampion Evrope u četvrtfinalu se sastao sa trećeplasiranim timom sa posljednjeg SP Njemačkom koja je slavila sa 3:2 (Švajnštajger 22, Klose 26, Balak 61 - Nunjo Gomeš 40, Postiga 87). Velika borba viđena je na meču Turaka i Hrvata. Nakon 90 minuta bilo je 0:0, a onda je Ivan Klasnić pogodio u 119. minutu, da bi Semih Šenturk izjednačio u 120+2. minutu. Samo je Srna bio precizan sa penala za Hrvate, a promašili su Modrić, Rakitić i Petrić, dok su na drugoj strani pogodili Turan, Šenturk i Altintop. Možda i najveće iznenađenje na EP priredila je Rusija koja je predvođena holandskim stručnjakom Gusom Hidinkom eliminisala Holanđane, nakon produžetaka 3:1 (Pavljučenko 56, Torbinski 112, Aršavin 116 - Van Nistelroj 86). Derbi Italije i Španije odlučili su penali (4:2) jer golova nije bilo za 120 minuta. Polufinale Njemačke i Turske ponudilo je pet golova i veliku borbu u kojoj su “panceri” slavili sa 3:2 (Švajnštajger 26, Klose 79, Lam 90 - Boral 22, Šenturk 86) dok većeg uzbuđenja nije bilo na susretu Španije i Rusije koja nije mogla da priredi novo iznenađenje. “Furija” je slavila sa 3:0 (Čavi 50, Guiza 73, Silva 82) za svoje treće finale. Prvo je dobila 1964. protiv SSSR-a, dok je 1984. izgubila od Francuske.

Naspram Španaca našli su se Nijemci koji su počeli novi reprezentativni uspon nakon nekoliko godina izuzetno slabih rezultata. Bio je to njihov 19. međusobni meč, a posljednji put na velikom takmičenju su igrali u grupnoj fazi na SP u SAD 1994. godine. Gol Fernanda Toresa u 33. minutu odlučio je o prvaku i Španija je postala tek druga selekcija koja je do titule stigla sa svim pobjedama, što je do tada jedino za rukom pošlo Francuskoj 1984. godine, a takođe je prvi tim koji je neporažen stigao do trofeja nakon Njemačke 1996. godine. Maskota Evra bili su Triks i Fliks.

Šampioni

Šampionski tim sa klupe je predvodio Luis Aragones, dok su u ekipi bili Iker Kasiljas, Raul Albiol, Fernando Navaro, Karlos Marčena, Karles Pujol, Andres Inijesta, David Vilja, Čavi Ernandez, Fernando Tores, Sesk Fabregas, Đoan Kapdevila, Santi Kazorla, Andres Palop, Čabi Alonso, Serhio Ramos, Serhio Garsija, Daniel Guiza, Alvaro Arbeloa, Markos Sena, Huanito, David Silva, Ruben de la Red i Pepe Rejna.

Vilja ispred svih

Sa četiri gola David Vilja bio je najbolji strijelac šampionata i postao je tek drugi Španac nakon Ćusa Perede koji je 1964. sa dva gola to priznanje podijelio sa Ferencom Beneom i Dešom Novakom. Vilja je pogađao na dvije utakmice. Prvo je postigao het-trik protiv Rusije (4:1), a onda pogodio za pobjedu protiv Švedske (2:1) u 90+2. minutu. Ujedno je i strijelac posljednjeg het-trika na EP, dok su prije njega to učinila samo šestorica fudbalera (Diter Miler, Klaus Alofs, Mišel Platini dva puta, Marko van Basten, Serđo Konseisao i Patrik Klajvert). Rođen je 3. decembra 1981. u Langreu, a u to vrijeme bio je član Valensije. Karijeru je započeo u Langreu i Sporting Hihonu, dok je zatim igrao za Saragosu, Valensiju, Barselonu, Atletiko Madrid, Njujork siti, Melburn siti i Visel Kobe. Karijeru je završio 2020. godine, dok je za Španiju odigrao 98 utakmica i dao 59 golova i najbolji je strijelac “furije” u istoriji ispred Raula (44). Za najboljeg igrača proglašen je njegov zemljak Čavi Ernandez.

Dva debitanta

Dvije reprezentacije debitovale su na EP, Austrija i Poljska koje su bile smještene u grupu A i nijedna nije prošla u četvrtfinale. Njihov međusobni meč završen je remijem, 1:1 (Vastić 90+3 - Gereiro 30). Austrija je kao domaćin izborila direktan nastup, a Poljska je bila prva u grupi.

Novi trofej

Novi pehar dodijeljen je pobjedniku EP. Nova verzija trofeja Anrija Delonea predstavlja gotovo identičnu repliku prethodnog. Izrađen je od srebra, težak osam kilograma i visok 60 centimetara. Imena pobjednika sada su ugravirana na zadnjoj strani.

Maksimalna “furija”

Osvajanjem Evra Španci su zaradili maksimalna 23 miliona evra (7,5 za učešće, po milion za svaku pobjedu u grupi, dva za plasman u četvrtfinale, tri za polufinale, 7,5 za osvajanje šampionata). Grci su kao posljednjeplasirani dobili 7,5 miliona samo za učešće. Budžet UEFA za EP bio je 184 miliona evra i uvećan je za 55 miliona u odnosu na prošli Evro.

Srbija ponovo stala u kvalifikacijama

Srbija se pod tim imenom prvi put našla u kvalifikacijama za Evropsko prvenstvo i prvi put u istoriji vodio ju je strani selektor, Španac Havijer Klemente. U grupi je bilo sedam ekipa i samo prve dvije su išle dalje.

Krenulo je dobro, pobjedom protiv Azerbejdžana 1:0 (Žigić 72), gostujućim remijem sa Poljskom 1:1 (Matusiak 30 - Lazović 71), domaćim pobjedama nad Belgijom (Žigić 54) i Jermenijom 3:0 (Stanković 54p, Lazović 62, Žigić 90+2), da bi sve to palo u vodu porazom kod Kazahstana 1:2 (Žigić 68 - Aširbekov 47, Žumaskalijev 61). Beogradski remi sa Portugalijom 1:1 (Janković 37 - Tijago 5), i helsinška pobjeda nad Finskom 2:0 (Janković 3, Jovanović 86) vratili su nadu. Poraz od Belgije 2:3 (Dembele 10, 88, Miralas 30 - Kuzmanović 73, 90+1), kao i remi bez golova sa Finskom u Beogradu ponovo su udaljili ekipu od prva dva mjesta. Zatim je uslijedio remi sa Portugalcima 1:1 (Simao 11 - Ivanović 88), i sa Jermenima 0:0 koji je bio jedna od ključnih utakmica. Zatim je deklasiran Azerbejdžan u Bakuu sa 6:1 (Tošić 4, Žigić 22, 42, Janković 41, Smiljanić 75, Lazović 84 - Alijev 26). Meč sa Poljacima na “Marakani” 2:2 (Žigić 68, Lazović 70 - Murljavski 28, Matusiak 46) odigran je pred samo 3.250 navijača i jasno je pokazao u kakvom su stanju “orlovi”. Pobjedom protiv Kazahstana 1:0, autogolom Ostapenka pred samo 400 navijača, zaključene su neuspješne kvalifikacije. Poljaci su bili prvi sa 28, zatim Portugalci 27, Srbija 24, Finska 24, Belgija 18, Kazahstan 10, Jermenija 9 i Azerbejdžan 5.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.