SPC Uvijek Bila Prisutna u životu Nikole Tesle
Beograd - Inicijativu Srpske pravoslavne crkve /SPC/ da Nikola Tesla bude sahranjen u porti Hrama Svetog Save u Beogradu jedino je moguće posmatrati kao dobronamjernu i kao logičan nastavak ukazivanja počasti ovom izuzetnom srpskom naučniku u čijem je životu i djelu SPC uvijek bila prisutna.
Zbog mnogih upita koji se Crkvi sve češće postavljaju u vezi sa duhovnošću i nadahnućem Nikole Tesle i inicijativom SPC da on bude sahranjen u porti Hrama Svetog Save, iz kabineta patrijarha napominju da je, prema izvoru iz protokola krštenih, čuveni pronalazač i naučnik pravoslavno kršten nekoliko mjeseci po rođenju u crkvi Svetih apostola Petra i Pavla u Smiljanu u oktobru 1856. godine, te da je i sahranjen u skladu sa pravoslavnim običajima.
U osvrtu na značaj Nikole Tesle za SPC ističe se da je on sin srpskog pravoslavnog sveštenika Milutina Tesle, erudite koji je bio poznat i po veličini svoje biblioteke, po inspirativnim govorima i izuzetnim novinskim člancima.
Navodi se da mu je majka popadija Georgina Tesla, djevojačko Mandić, za koju Nikola Tesla u svojoj autobiografiji tvrdi da posjeduje izuzetne pronalazačke sposobnosti, kao i da je izumila mnoštvo uređaja za domaćinstvo.
"Svi raspoloživi izvori jednoglasno ukazuju na to da je detinjstvo i ranu mladost Nikola Tesla najviše voleo da provodi u crkvi i biblioteci", navodi se iz kabineta patrijarha.
Dodaje se da je Teslina porodica i veći dio familije, kao sveštenička, bila poznata kako po svojoj duhovnosti i samilosti, tako i po svestranosti i kreativnosti, a da je sam Nikola Tesla kao dijete napamet učio Bibliju, što je izuzetno doprinijelo njegovom daljem intelektualnom razvoju.
Ističe se da je Nikola Tesla jedan od mnogobrojnih naučnika koji su svoje nadahnuće pronalazili kroz duhovnost, a da su "svjetlost, ljepota i samilost" osnovni pojmovi, kojim pravoslavlje opisuje Boga, i upravo su to elementi koji nadahnjuju Nikolu Teslu.
Napominje se da je Tesla u pismu Ivanu Meštroviću jasno govorio o značaju molitve i svojim navikama, navodeći: "Ja se molim Bogu svakoga dana", dok u pismu Džonu Filipsu Aleksanderu nedvosmisleno definiše svoju crkvenu pripadnost: "Što se tiče mojih religioznih ubjeđenja, ja pripadam Pravoslavnoj crkvi, u kojoj služi i moj ujak..."
Dodaje se da je jedan Teslin ujak bio Nikola Mandić, mitropolit dabrobosanski, a drugi Toma Mandić, paroh gornjogračački i zrmanjski, a da je iz ugledne porodice Mandić proizašlo skoro 50 sveštenoslužitelja SPC.
Podsjeća se da je direktor muzeja Nikole Tesle Branimir Jovanović više puta u svojim predavanjima govorio o Teslinom pravoslavlju, kao i o duhovnim problemima sa kojima se susreće društvo.
U tekstu se navode i drugi izvori i riječi uglednih profesora i ličnosti o odnosu Nikole Tesle prema pravoslavlju i SPC, da je bio kum i donator crkve Svetog Save u Geri, kao i počasni predsjednik Srpske crkvenoškolske opštine u Njujorku.
Podsjeća se na Tesline riječi "da smo nadahnuti hrišćanstvom i naukom sposobni da činimo najviše što se može za dobrobit ljudskog roda", kao i da je u svojim člancima često koristio hrišćanske reference, pisao i govorio o džrišćanstvu i da brojni dokumenti i autori svjedoče o Teslinoj privrženosti pravoslavlju.
Napominje se da su opijelo Nikoli Tesli u Njujorku služila dva protojereja, a četrdesetodnevni pomen u beogradskoj Sabornoj crkvi služio je mitropolit Josif, administrator Srpske patrijaršije, uz sasluženje 12 sveštenika.
Ističe se da je, poslije opijela, Nikola Tesla sahranjen u skladu sa pravoslavnim običajima, na groblju 35 kilometara udaljenom od Njujorka.
Uz napomenuo da je Teslin rođak Sava Kosanović htio da se Teslino tijelo spali, u tekstu se dodaje da dokument iz muzeja Nikole Tesle u Beogradu svjedoči o kremaciji tijela Nikole Tesle 26. marta 1943. godine, iako ne postoji dokument koji govori o Teslinoj želji da bude kremiran.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
