Politička karijera duga 62 godine

Vinston Leonard Spenser Čerčil, kako mu je puno ime, rođen je 30. novembra 1874. godine u mjestu Oksfordšir. Godine 1893. je iz trećeg pokušaja uspio da položi prijemni za Kraljevsku vojnu akademiju u Sandherstu, koju je završio 1895. godine, a kao oficir britanske vojske borio se 1897-1898. godine protiv ustanika na sjeverozapadu Indije.

Politički angažman

Prve političke nastupe imao je 1890. godine kao govornik na skupovima konzervativaca. Neuspješno se kandiduje kao član Konzervativne stranke za poslanika u britanskom parlamentu, a poslije neuspjeha na izborima postao je ratni dopisnik u Drugom burskom ratu. Bio je zarobljen od strane Bura ali je uspio da pobjegne. Brzo se vratio u Južnu Afriku gdje se pridružio Južnoafričkoj konjičkoj regimenti sa kojom je učestvovao u nekoliko brutalnih i krvavih bitaka.

Čerčil se kasnije vratio u Oldhem i iskoristio stečeni publicitet da se kandiduje za mjesto u parlamentu i bude izabran na opštim izborima 1900. godine. To je bio uspješan početak njegove političke karijere duge 62 godine kao predstavnika u Donjem domu parlamenta od 1900. do 1922. godine i od 1924. do 1964. godine.

Iako je na početku svoje političke karijere bio član Konzervativne stranke 1904. godine je zbog svog protivljenja zaštitnom oporezivanju morao da pređe u Liberalnu stranku. Bio je, između ostalog, na funkcijama državnog podsekretara za kolonije, predsjednik Odbora za trgovinu, prvi lord Admiraliteta, ministar municije, državni sekretar rata, državni sekretar za vazduhoplovstvo, a 1924. godine je postavljen za ministra finansija.

Drugi svjetski rat

Kada je Ramzi Mekdonald formirao Nacionalnu vladu 1931. godine Čerčil nije pozvan da u njoj učestvuje. U tom trenutku našao se na najnižoj tački u svojoj dotadašnjoj političkoj karijeri. U ovom periodu uglavnom se bavio pisanjem i javnim istupima u kojima se žestoko protivio ideji o nezavisnosti Indije.

Ubrzo je njegovu pažnju privukao brzi uspon na vlast Adolfa Hitlera u Njemačkoj. Početkom tridesetih godina 20. vijeka Čerčil je bio jedan od rijetkih političara koji je bio svjestan opasnosti koju Hitler predstavlja.

Po izbijanju Drugog svjetskog rata Čerčil je postavljen za prvog lorda Admiraliteta i organizovao je napad na njemačke snage u Norveškoj. Uprkos neuspjehu operacija u Norveškoj 1940. godine Čerčil je izabran za premijera i formirao je vladu sastavljenu od predstavnika svih političkih stranaka. Čerčil je uspostavio i odmah zauzeo dodatnu funkciju ministra rata.

Prvi govor koji je Čerčil održao kao premijer ostao je zapamćen kao jedan od njegovih najboljih govora. Čerčil je imao 12 sastanaka na najvišem nivou sa Frenklinom Ruzveltom koji su rezultirali donošenjem Atlantske povelje, prve evropske strategije, Deklaracije Ujedinjenih nacija kao i drugih ratnih i političkih odluka. Rusi su ga zbog upornosti i tvrdoglavosti nazvali "britanski buldog".

Čerčil je bio jedan od glavnih učesnika pregovora koji će ponovo iscrtati poslijeratne granice u Evropi i Aziji. Uprkos uspješnom vođenju rata, neki Čerčilovi postupci izazvali su kontroverzu.

Poslijeratni period

Iako je značaj uloge Čerčila u Drugom svjetskom ratu bio nesporan, uspio je da stvori mnoge neprijatelje u svojoj domovini jer se javno usprotivio brojnim popularnim idejama kao što je obezbjeđenje zdravstvenog osiguranja i boljeg školovanja što je izazvalo veliko nezadovoljstvo u narodu. Na prvim poslijeratnim izborima Čerčil je pretrpio težak poraz. Poslije poraza laburista na opštim izborima 1951. godine ponovo je postao premijer. Bila je to treća vlada koju je formirao i u kojoj će ostati sve do svoje ostavke 1955. godine. Njegova unutrašnja politika međutim ostala je u sjenci čitave serije spoljnopolitičkih kriza.

Čerčil je 1953. godine dobio dva važna priznanja: proglašen je za Viteza podvezice (postavši ser Vinston Čerčil) i dobio je Nobelovu nagradu za književnost.

U junu iste godine Čerčil je doživio moždani udar. Zbog lošeg zdravstvenog stanja povukao se sa političke scene 5. aprila 1955. godine ali je zadržao položaj kancelara Univerziteta u Bristolu. Čerčil je 15. januara 1965. godine doživio još jedan moždani udar i preminuo je devet dana kasnije 24. januara 1965. godine. Njegova sahrana bila je najveće okupljanje državnih predstavnika iz više od 100 zemalja.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.