Najposjećenija turistička lokacija na svijetu
Ajfelov toranj ili Ajfelova kula (Tour Eiffel), simbol Pariza i Francuske, predstavljen je javnosti 31. marta 1889. godine povodom Svjetske izložbe kojom je obilježena 100. godišnjica Francuske revolucije, dok je za posjetioce otvoren 6. maja iste godine. Poslužio je kao glavna kapija za ulaz na Svjetsku izložbu.
Taj željezni toranj ukupne visine 324 metara (u početku 300 metara) nazvan je po Aleksandru Gustavu Ajfelu, inženjeru koji ga je osmislio, a sagrađen je na Marsovim poljima.
Najviša građevina
Građen je od 1887. do 1889. godine, a njegovom je izgradnjom Keopsova ili Velika piramida u Gizi, u Egiptu izgubila dotadašnji status najviše građevine na planeti.
Toranj je ostao najviši sve do izgradnje njujorške zgrade "Krajzler Bilding" 1930. godine.
Broj stepenica od dna do vrha građevine je tokom istorije varirao. Tako je na dan izgradnje toranj imao 1.710 stepenica, a poslije nekoliko renoviranja danas ima 1.665.
Željezna konstrukcija tornja teška je 7.300 tona, dok cijela građevina teži 10.100 tona.
Struktura je sastavljena od 18.038 dijelova od livenog gvožđa, uz pomoć 2,5 miliona zakovica.
Strukturni proračun je uradio Moris Kečlin. Za vrijeme izgradnje, zahvaljujući mjerama bezbjednosti koje je Ajfel uveo, poginuo je samo jedan radnik, što je za to vrijeme bilo izuzetno dostignuće.
Zanimljivo je da pri najvećem vjetru vrh tornja oscilira samo 12 centimetara, ali zato visina varira čak do 15 centimetara pri najvišim temperaturama. Pomjeranje nastaje zbog neravnomjernog zagrijavanja metala na sunčanoj i na strani u sjenci.
Atrakcija
Ajfelov toranj je najposjećenija turistička lokacija na svijetu (uz naplatu) sa 6,893 miliona posjetilaca u 2007. godini. Godišnje ovu atrakciju posjeti u prosjeku oko 5,5 miliona posjetilaca.
Kada je toranj sagrađen, neki Parižani su smatrali da je ruglo i da ga treba srušiti. Pisane su i peticije da se skloni, a sačuvan je samo zbog toga što je bio važna antena za telegrafiju. Danas se on, međutim, smatra za jedno od remek-djela arhitekture u svijetu.
Gustav Ajfel, arhitekta Ajfelovog tornja nije mogao ni da pretpostavi da će on postati glavni zaštitni znak Pariza.
Panorama
Na tornju postoje tri platforme do kojih se stiže liftovima. Spiralne stepenice vode dalje ka samom vrhu, na kome se nalazi naučna laboratorija. U toj laboratoriji naučnici proučavaju temperaturu, vazdušne struje, oblake, vjetrove i padavine. Na osnovu međunarodnog sporazuma, jedna radio-stanica svakodnevno šalje u etar signale tačnog vremena. Najviši od njegova tri nivoa pruža divan panoramski pogled na Pariz.
Ajfelov toranj se vidi gotovo iz svakog kraja Pariza, i kao turistička atrakcija gotovo je neprevaziđen. Nalazi se u veoma lijepom dijelu grada i dok se posjetilac penje liftom, pred njegovim očima postepeno se otkriva panorama jednog od najljepših gradova svijeta.
Boja
Da bi se Ajfelov toranj zaštitio od rđe, svakih sedam godina njegova površina se prekriva sa 50 tona farbe u tri sloja.
Povremeno se boja mijenja i trenutno je toranj smeđe boje.
Ajfel
Francuski inženjer Ajfel graditelj je mnogih izvanrednih mostova u drugim dijelovima Francuske i svijeta. On je, na primjer, izgradio jednu opservatoriju sa pokretnom kupolom u gadu Nici, u Francuskoj, a takođe i konstrukciju za Kip slobode na ulazu u njujoršku luku. Ajfel je i pronalazač pokretnih mostova, kao i prvi konstruktor koji je proučavao dejstvo vazdušnih struja na avione, upotrebljavajući modele aviona u vazdušnom tunelu.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
