Firma koja je srušila diktaturu Holivuda

Da bude zanimljivije, ova do prije jednu deceniju nepoznata kompanija stekla je globalnu reputaciju i ugled, distribuišući i producirajući neobične, iščašene i vrlo često kontroverzne priče, koje nisu igrale po diktatu trendinga ili ukusa publike, već su upravo suprotno one postale mjerilo uspjeha i kvaliteta u filmskoj industriji.

Iako ne objavljuju visokobudžetne naslove u industriji, oni redovno rade sa nekim od najimpresivnijih mladih talenata u poslu i svake godine proizvode neke od najboljih naslova koji se pojavljuju na ekranima, praćeni sjajnim kritikama, ali sada i skoro redovno kultnim statusom kod publike. Nemaju definisan kućni stil, ne igraju na velike zvijezde, ne robuju rezultatima na bioskopskim blagajnama. Umjesto toga autorima filmova pružaju alate i uslove potrebne za stvaranje odličnog i uzbudljivog djela, ne petljajući se u umjetnički dio posla, uz vrlo malo promašaja na duže staze.

Studio u Njujorku osnovali su Danijel Kac, Dejvid Fenkel i Džon Hjudžs, ljudi sa velikim iskustvom u filmskoj industriji, koji su imali dobar njuh da pogode u kom smjeru ide filmska industrija. Prepoznavši rastuću kreativnu moć nezavisnog filma, finansijski uspon striminga, te marketinški potencijal interneta odlučili su da ove faktore sklope u jednu cjelinu pomoću koje su polako, ali sigurno otimali najbolje autore i glumce velikim holivudskim studijima, koji su zbog svoje veličine, moći i samouvjerenosti, krajne sporo reagovali na promjene u industriji.

Sva trojica su odrasli diveći se bogatom svijetu nezavisnog filma devedesetih  i primijetili su prazninu na mjestu gdje su ti filmovi nekada bili. Iznajmili su mali poslovni prostor na Menhetnu i krenuli sa distribucijom indi filmova na svoj način, što po riječima Danijela Kaca definitivno nije bio glamurozni posao u filmskom biznisu tog vremena. 

- Postoje zaista pametni, sposobni i ambiciozni ljudi koji vole filmove. I bili su negdje u ćoškovima filmskih kompanija. Niko nije imao glas. Osjećao sam se kao da postoji prilika da stvorim nešto u čemu bi talentovani ljudi mogli biti talentovani - rekao je Kac.

Bio je u pravu, kompanije za distribuciju filmova imale su tendenciju da budu važne, ali nevidljive: kupuju gotove filmove, režu trejlere, prave postere i stavljaju filmove u bioskope ili ih šalju direktno na DVD diskove i niko ih ne pominje, posebno kada se ugase.

Trojka iz “A24” imala je druge planove, željeli su da umjetničke filmove distribuišu na umjetnički način, tražeći nove načine da privuku publiku koja često nije registrovala male filmove između velikih blokbastera u bioskopima i bezbrojnih repriza filmskih klasika na televiziji.

Počevši umjereno 2013. godine sa filmom bizarnog naslova “A Filpse Inside The Mind of Charles Swan XIII” , prvi skok  kompanije počeo je izdavanjem kontroverznog indi krimića “Spring Breakers” i već tada postaje jasno da ne puštaju rutinski filmove u distribuciju. Od starta su krenuli upečatljivim individualnim stilom i humorom, jarkim neonskim bojama na posterima, te filmovima koji si imali nešto unikatno u sebi. Vješto su koristili gerilske marketinške taktike putem društvenih mreža, dok su sami osnivači svoj rad obavili velom misterije, jer su rijetko davali intervjue što nije čest slučaj u Holivudu punog ljudi željnih medijske pažnje. 

To je bilo 2013. godine, a već četiri godine kasnije prva originalna produkcija kompanije “Moonlight”, režisera Barija Dženkinsa, osvojila je “Oskara” za najbolji film. Između toga, “A24” je od male kancelarije od oko osam ljudi postao mjesto gdje velike zvijezde poput Roberta Patinsona i Skarlet Johanson dolaze da snimaju male, čudne filmove, a autori poput Džonatana Glejzera i Denija Vilneva snimaju lične filmove bez uplitanja studijskih rukovodilaca.

Dejvid Fenkel tvrdi da u njihovom početku nije bilo ništa revolucionarno, već samo nisu htjeli da rade iste stvari kao svi ostali.

- Pronalazimo filmove za koje, iz naše perspektive, naš sistem i ljudi mogu djelovati tako da budu nešto posebno. Ako će ga na isti način objaviti druga kompanija, obično ga ne uzimao - objasnio je Fenkel.

Da se ovaj pristup isplatio govori činjenica da je logo kompanije za samo nekoliko godina postao kultni simbol ispod kojeg stoje hrabra i eksperimentalna djela svih žanrova od distopijskog SF “Ex Machina”, preko drame “Rooam” do horora “Midsommar” i “The Witch”, koja su munjevito postajali klasici novog milenijuma.

Oko kompanije brzo su se okupila najzanimljivija autorska imena u svijetu modernog filma poput režisera i scenarista Aleksa Garlanda, Roberta Egersa, Jorgosa Lantimosa ili glumaca Kolina Farela ili Bri Larson, koji su dobili savršeno mjesto za atipične projekte, uz slobodu da rade šta žele, a za ostalo se brine studio, koji po riječima Denija Vilneva, ne čine biznismeni, već ljubitelji filma.

Danas “A24” distribuiše i proizvodi od 18 do 20 filmova godišnje, ima unosne ugovore sa velikim striming gigantima koji mu garantuju kreativnu slobodu, a skoro svaki njihov film ostavlja zapažen utisak u popularnoj kulturi. Iako ih je jedan od osnivača Džon Hjudžis napustio 2018. godine, studio je vješto razbio distaturu velikih studija u Holivudu koga po riječima režisera i scenariste Aleksa Garlanda ne čine mađioničari već samo 295 ljudi posvećenih svom poslu.

- Oni rade stvari koje prema standardnim procedurama zaista ne bi trebalo da rade. I ne kažem da su mađioničari. Mislim da su oni shvatili da postoji dovoljan broj ljudi koji žele drugačije filmove. I ciljaju na njih - objasnio je Garland.

Mora se priznati da su uspjeli u svoj misiji, jer se ove godine pojavila informacija da je nekoliko velikih igrača u industriji zabave spremno da plati tri milijarde dolara kako bi otkupili firmu. To definitivno nije loše za firmu koja je prije deset godina krenula sa jednom kancelarijom, osam zaposlenih i budžetom za prvi film od 210 hiljada dolara.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.