Vićenca - 500 godina u jednom danu FOTO

Grad Paladija, kako zovu Vićencu, nalazi se na UNESCO-ovom popisu svjetske baštine zbog niza vrijednih građevina koje je arhitekta Paladio ostavio kao što su vila Rotonda, bazilika Paladijana ili Teatro Olimpiko.

"Od Rafaela do Pikasa"

Jedna od njih bazilika Paladijana, smještena na centralnom gradskom trgu Sinjorija, razlog je zbog kojih ovih dana treba da otputujete u Vićencu i u jednom danu doživite 500 godina onog najljepšeg što čovječanstvo ima.

Prije pet godina izgorio je jedan dio Paladijane, a u oktobru je završena njena obnova i ozvaničena, kako i priliči, otvaranjem impresivne izložbe nazvane "Od Rafaela do Pikasa".

Svi oni koji do 20. januara stignu u Vićencu moći će na jednom mjestu da vide djela velikih majstora slikarstva u posljednjih pola vijeka: Rafaela, Belinija, Tintoreta, Botičelija, Ticijana, Manea, Van Goga, Renoara, Rubensa, Sezana, Bakona, Pikasa, Rembranta, pa sve do Antonija Lopeza Garsije ili Lusijana Frojda.

Izloženo je više od 90 djela koja obuhvataju period od 15. do 20. vijeka, a platna velikana za ovu priliku stigla su iz brojnih svjetskih muzeja od Amerike do Evrope, ali i iz privatnih muzeja i galerija. Jedno Renoarovo djelo dopremljeno je u Vićencu iz bostonskog muzeja odmah poslije njegove petogodišnje restauracije. Tu su portreti Van Goga i Pola Sezana.

Smatra se da je izložba u Vićenci jedna od najvećih izložbi takve vrste ikada ostvarena, jer posjetioce vodi kroz istoriju umjetnosti dugu 500 godina, ali i opuse velikana slikarstva koji su u tom periodu stvarali.

Posjeta veličanstvenoj izložbi u Vićenci nije neizvodiva, jer se od Banjaluke do ovog italijanskog grada putuje oko šest časova, tako da je ovaj san moguće ostvariti i u jednodnevnom izletu.

Ako zakasnite na izložbu "Od Rafaela do Pikasa" sasvim sigurno nećete zakasniti da vidite još jedno fascinantno Paladijevo djelo Teatro Olimpiko, najstarije aktivno pozorište u Evropi (1585) sa nevjerovatnom dubinom pozornice.

Vićenco Skamoci, koji je poslije Paladija završio radove u tom pozorištu, napravio je dugačku i usku pozornicu u čijoj se pozadini nalazi ekstravagantno dizajnirana fasada s jednim velikim centralnim otvorom i četvoro drugih ulaznih vrata. Po tim ulazima postavljeni su pogledi na kulise gradskih ulica u dubokoj perspektivi pozornice, jedinstvene u svijetu teatra.

Srpska zajednica

Iako u sjenci atraktivne Venecije, ali i Verone i Padove, Vićencu, koja je zahvaljujući Paladiju spomenik svjetske arhitekture, neizostavno treba doživjeti.

Pred toga, Vićenca je za turiste idealna lokacija za obilazak ovog dijela Italije, jer je od Venecije udaljena svega šezdesetak kilometara, od Padove 30 km, isto koliko i od Verone. Na nekih četrdesetak kilometara od Vićence je poznato jezero Lago di Garda na kojem se nalazi i popularni dječiji vodeni park Gardlend sa velikim roler kosterima.

U Vićenci je i velika srpska zajednica za koju se pretpostavlja da broji oko 15.000 ljudi, okupljena oko srpske pravoslavne crkve Sveti Luka.

Barem hiljadu onih koji za praznik nisu otišli "kući", Badnje veče i Božić dočekali su po drugi put u svojoj crkvi, smještenoj u centru Vićence.

Liturgiju je služio sveštenik Milivoje Topić. Otac Milivoje i protinica Nada danima su se spremali za najradosniji hrišćanski praznik i ničega nije nedostajalo u Vićenci, od slame u kojoj su bile skrivene bombone, lješnici i orasi, do badnjaka po koje su za Srbe u Vićenci nekoliko dana ranije išli u Republiku Srpsku. Božić je morao i u Vićenci jeste proslavljen kako to nalažu stari običaji u otaybini.

Otac Milivoje za sveštenika u Vićenci postavljen je 1996. godine, a parohija mu pokriva veliki dio Italije, sve gradove od Milana na sjeveru preko Trsta na istoku i dolje južno do Firence. Do vjernika putuje po nekoliko stotina kilometara da im osvešta kuću, blagoslovi krsnu slavu ili krsti nasljednike.

Srbi u Vićenci dobro su organizovani kao zajednica, a uspjeli su da dovedu i učiteljicu koja u jednoj od italijanskih škola djecu uči srpski jezik, kulturu i istoriju.

- U početku je bilo teško. Nismo imali crkvu, nismo mogli nigdje da zakupimo ni salu da proslavimo Svetoga Savu. Sada je sve drugačije. Crkvu u centru grada smo dobili od katoličke crkve, sa kojom izuzetno sarađujemo, kao i pravo da joj preuredimo unutrašnjost i postavimo ikonostas. Da ne komplikuju ni nama ni sebi crkvu su SPC iznajmili na 60 godina pod zakup za jedan evro godišnje - priča Kristina Grabovac, veliki dobrotvor crkve i zasigurno lokomotiva organizovanja srpske zajednice u Vićenci.

Rođena u Tesliću, u Vićenci se poslije izbjeglištva sa porodicom iz Rijeke te 1996. godine još nije dovoljno dobro snašla, ali to Grabovcima nije bila prepreka da oca Milivoja prime u svoj dom onoga dana kada je stigao za sveštenika u Italiju i da mu pomognu da i sebi i SPC pronađe stalnu adresu u Paladijevom gradu.

Srbi u Vićenci proslavili su Božić, a pripreme za tradicionalno veliku proslavu Svetoga Save već su počele. Kažu, e to je tek fešta. Ali o njoj neka svjedoče svi koji odluče da 27. januara budu gosti Vićence. Jedno je sigurno. Tamo imate kod koga.

Julijin i Romeov grad

Najslavniji spomenik Verone je Veronska arena, treći po veličini očuvani rimski amfiteatar iz prvog vijeka. Izgrađena je oko 30. godine, duga je 139 i široka 110 metara, može da primi oko 22.000 gledalaca na 44 reda mramornih mjesta za sjedenje. Spoljna fasada Arene ne postoji, tačnije postoji samo na jednom mjestu, ali je zato njena unutrašnjost dobro očuvana. U njoj se i danas održavaju predstave i opera pod vedrim nebom.

Verona je i grad najpoznatijih svjetskih ljubavnika, Romea i Julije, a Julijina kuća velika u centru grada, na putu prema Areni, velika je turistička atrakcija. Ispod Julijinog balkona, na mjestu sa kojeg joj je Romeo šaputao ljubavne poruke, postavljen je bronzani Julijin kip. Tu je i jelka želja na koju zaljubljeni parovi kače ceduljice sa svojim imenima da bi im ljubav bila vječna.

Nije samo Šekspir proslavio Veronu. U ovom gradu rođen je i Dante Aligijeri. Njegova kuća naranyaste fasade nalazi se na centralnom trgu Verone. Ispred kuće je ogromni spomenik Danteu koji posjećuju i pored kojeg se neizostavno fotografišu milioni turista.

Svi spomenici upisani su na UNESCO-ov popis mjesta svjetske baštine u Evropi 1997. godine pod imenom Stara jezgra Verone.

Padova grad fresaka

U Padovi, koja s pravom nosi naziv Grad fresaka, mnogo toga morali biste vidjeti, ali ono što ne smijete nikako propustiti je kapela porodice Skrovenji - umjetničko blago Padove, Italije, ali i cijele zapadne civilizacije.

Đoto, koji se smatra jednim od najvećih umjetničkih genija čovječanstva, baš u toj kapeli, početkom 12 vijeka, ostavio je svoj najkompletniji i najzreliji rad.

Na zidovima kapele oslikao je biblijske scene iz Hristovog i Marijinog života, ali ono što je zanimljivo, njegovo djelo je pod jakim uticajem Vizantije od likova iz Biblije do autentične vizantijskoplave na svodovima kapele.

Kako je sastav vazduha u kapeli Skrovenji strogo kontrolisan, prvo se provede 15 minuta u sobi za aklimatizaciju u kojoj se posjetiocima pušta dokumentarni film o Đotovom remek-djelu, a potom u grupama od po dvadesetak ljudi dobijaju isto toliko vremena da provedu u samoj kapeli u kojoj je fotografisanje zabranjeno.

Posjetu Padovi ni slučajno nemojte da završite, a da ne popijete kafu. I to ne bilo gdje, jer u Padovi se kafa pije u jednom u najvećih kafea s početka 19. vijeka u Evropi, kafeu "Pedroki". Taj napitak u Pedrokiju ispijali su lord Bajron, Balzak i Stendal, pa zašto ne bi i vi. Kafa "pedroki", specijalitet kuće, košta pet evra i mješavina je kafe, čokolade, mentola i šlaga. U svakom slučaju, jedinstvena.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.