Zašto živimo u "eri vještačkih ostrva"

Kroz istoriju, ljudi su se trudili da stvore kopno usred jezera, reka i okeana, koje bi potom mogli da nasele.

Ali 21. vijek je dodao novu ambiciju - i možda tračak hibrisa - čitavom tom podvigu.

Živimo u „eri ostrva", prema socijalnom geografu Alisteru Bonetu sa Univerziteta u Njukaslu, u Velikoj Britaniji.

„Nova ostrva grade se u razmerama i broju koji nisu viđeni do sada."

Ova nova generacija ostrva je odvažnija, grandioznija - i potencijalno štetnija - nego bilo šta što su naši preci gradili, piše Bonet u knjizi Drugde: Putovanje u našu eru ostrva.

Geograf je posjetio ostrva koje je čovjekovih ruku djelo širom svijeta, istražujući raznorazne građevine.

Džinovski vještački arhipelazi stvoreni nalivanjem miliona tona pjeska u okean.

Betonom prekrivene „frankenštajnovske" atole, pravljene da spoje vojnu i političku silu.

I vrtoglavo visoke naftne bušotine, koje se protežu stotinama metara u dubinu do morskog dna.

Iako je neke vještačke građevine priroda prihvatila, tom procesu treba vremena.

Često ima vrlo malo života u vodama ispod ostrva koja su čovekovih ruku djelo.

„Prečesto su vještačka ostrva mrtve zone. Pokušati ponovo ih oživjeti težak je posao", piše Bonet.

Na mjestima kao što je Južno kinesko more, „nekada besprekorni i netaknuti koralni grebeni… jezivo su unakaženi: izrezani su u kocke i zaliveni betonom".

Ali ipak, Boneta su počele da privlače ove veštačke kreacije, da bi pokušao da shvati kako su građene i zašto su uopšte nastale.

Bilo da ih odobravate ili ne, one će budućim generacijama pričati priču o tome kako je čovečanstvo doživljavalo sebe u ranom Antropocenu.

Da biste stekli jasniju sliku o tome kako bi era ostrva mogla da izgleda, skrolujte nadole i pođite na kratku turneju kroz neke od vizuelno najupečatljivijih i najuticajnijih primera iz svih krajeva sveta - među kojima su Zalivske države, azijska mora, obale Velike Britanije i SAD-a, prenosi Bi-Bi-Si.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.