Bunjuel kakvog niko nije poznavao
U dnu uske, slijepe ulice u centru oblasti u Sijudad Meksiku gdje živi srednja klasa, leži trospratna kuća od cigle sa bijelim prozorima koja ne daje nikakav nagovještaj o bizarnim i šokantnim predstavama koje su u njoj smišljene.
Luis Bunjuel, otac nadrealističkog filma, živio je u jednostavnoj, ograđenoj kući više od 30 godina nakon što se smjestio u Meksiku, gdje je pobjegao iz građanskim ratom razorene Španije. Za čovjeka koji je šokirao gledaoce scenama ruke zagađene mravima, sječenja očne jabučice žiletom i eklatantnih večera na klozetskim šoljama, Bunjuel je ovdje živio iznenađujuće pitomo i mirno.
Sada je španska vlada, koja je kupila kuću od Bunjuelove porodice, otvorila vrata publici. Plan je da se kuća pretvori u stjecište španskih i meksičkih režisera sa radionicama i povremenom izložbom u čast filma na španskom jeziku. Inauguracija se poklopila sa 30. godišnjicom Bunjuelove smrti u glavnom gradu Meksika.
Kritičari Bunjuela smatraju jednim od najvećih režisera sa filmovima “Zlatno doba” i “Opskurni predmet želje” koji su pomjerali granice dobrog ukusa, ali i naracije.
Njegovi savremenici u Holivudu, prije svih Alfred Hičkok i Džordž Kjukor, divili su se njegovoj slobodi i kreativnosti sa kojima je izveo svoja 32 filma. A njegova djela su i dalje inspiracija za filmadžije - režiser Vudi Alen učinio je da se lik Ovena Vilsona u filmu “Ponoć u Parizu” iz 2011. upozna sa mladim Bunjuelom.
I pored živopisne ostavštine, Bunjuelov dom je predstavljen onakav kakav je bio za života režisera i ni nalik muzejskom tretmanu kuća ruskog revolucionara Lava Trockog ili slikarke Fride Kalo. Kuću je moguće posjetiti samo kada su organizovani posebni događaji, izložbe ili zakazivanjem posjete kod Ministarstva kulture Španije.
Bunjuel nikada nije zamislio svoju kuću kao ogledalo svog rada. Pisac Karlos Fuentes jednom prilikom se našalio na Bunjuelov račun rekavši da je njegov dom “bezličan kao zubarska čekaonica”.
I pored toga, posjeta kući u okrugu Del Valje podsjeća da je Bunjuel tu živio. Osunčani foaje idealan je za ispijanje suvih martinija koje je volio prije ulaska u dnevnu sobu gdje se prikazuje film. U dnu kuće je mala, udobna kuhinja sa bijelim pločicama, a ispred bašta sa roštiljem.
Sveštenik koji je poznavao Bunjuela kaže da je Bunjuel volio da prekine rutinu spaljivanjem romana Agate Kristi i drugih pisaca u svom kaminu.
- Uvijek je bilo mašte i humora i dobre hrane - rekao je njegov sin Huan Luis, koji je takođe režiser.
U kući postoje poneki podsjetnici na Bunjuelove filmove poput plakata za “Mlade i proklete”. Scenarija i rolne takođe su izloženi, kao i fotografije sa snimanja nekih filmova.
Izgrađena početkom 1950-ih prema planu arhitekte Artura Senca, zgrada je rađena po ugledu na Studentsku rezidenciju, kulturni centar Madrida u kojem su rasli slikar Salvador Dali i pjesnik Federiko Garsija Lorka, obojica bliski prijatelji Bunjuela.
Nekadašnja Bunjuelova muza, glumica Silvija Pinal, rekla je da kuća nije ni nalik onoj kakva je bila kada su prijatelji dolazili na paelju i martini koktele koje je nazivao “bunjueloni”.
- Kuća će pokazati Bunjuela kojeg mnogi ne znaju. On nije bio samo režiser. Bio je ljudsko biće - rekla je Pinal.
Probno otvaranje
Bunjuelova kuća probno je otvorena izložbom u decembru 2011. povodom pola vijeka filma “Viridijana”, koji je Vatikan nazvao blasfemičnim. Kuća je zatvorena ponovo u maju 2012. i opet otvorena prošle sedmice okruglim stolom na kojem su učestvovali režiseri, novinari i glumica Silvija Pinal, koja je igrala u njegovim filmovima.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
