Život ogrnut velom tajne
Virdžinija Vulf, engleska književnica, jedan od ključnih autora narativnog modernizma i osnivač feminističke književne kritike, nije među najvećim, ali je svakako jedan od velikih inovativnih pisaca 20. vijeka.
Kao “najengleskiji” engleski moderni pisac, ostavila je nesporna remek-djela, u koja se ubrajaju 11 romana, četiri eseja, pozorišni komad i stotinak kritičkih članaka.
Mnogi je opisuju kao glavni lik britanske književnosti čiji je život ogrnut velom tajne.
Rođena je 25. januara 1882. godine u uglednoj viktorijanskoj intelektualistički nastrojenoj porodici Stiven.
Virdžiniju Stiven odgajali su uglavnom privatni učitelji. Poslije smrti oca Leslija Stivena, poznatog književnog kritičara i izdavača, seli se sa sestrom Vanesom u Blumzburi, područje srednjeg Londona, koje je vremenom postalo okupljalište jednog sloja britanske inteligencije. Virdžinija se 1912. udaje za izdavača, pisca i društvenog aktivistu Leonarda Vulfa.
Psihoze
Uskoro, 1915. godine, objavljuje svoj prvi roman “The Voyage Out”, koji nije donio veći kreativni proboj, ali je postavio neke od njenih dominantnih tema i vidova izraza: lirski pristup stvarnosti i introspekciju u analizi fluktuirajućih stanja ljudske psihe.
Otprilike iz tog perioda datiraju prvi snažniji nervni slomovi i napadi dubokog psihičkog raskola koji su je pratili do kraja života i koji su bili i uzrok njenog samoubistva.
Kao vid radne terapije Virdžinija Vulf i njen suprug osnivaju “Hogart pres”, nezavisno izdavačko udruženje koje je trebalo da služi afirmaciji avangardnih i marginalizovanih pisaca.
Djela
Poslije još dva romana, “Noć i dan” iz 1919. i “Jakovljeva soba” iz 1922, slijede velika ostvarenja književnog modernizma. To su romani “Gospođa Dalovej”, “Ka svjetioniku” i “Talasi”, te zbirke eseja i književnih kritika “Sopstvena soba” i “Tri gvineje”.
Virdžinija Vulf u svojim romanima je kreirala svijet uglavnom ograničen na intelektualizovanu englesku višu srednju klasu, ali univerzalan po dosegu za pažljivijeg čitaoca.
Zbirke kritika i eseja Vulfove su još uticajnije, bar od 1970-ih godina, a u njima je zasnovala feminističku književnu kritiku.
Njen pozniji rad uključuje konvencionalniji roman “Godine” i posljednje veliko ostvarenje, roman “Između činova” 1941. godine.
Smrt
Nije studirala, nije imala djece i provela je veći dio života sa istim čovjekom. Mučena napadima duševne bolesti (slušne i vizuelne halucinacije, duboka depresija), koji su još pojačani izbijanjem Drugog svjetskog rata, Virdžinija Vulf izvršila je 28. marta 1941. godine samoubistvo utapanjem u rijeci Uz, kraj imanja u Rodmelu u Saseksu.
U času smrti bila je ugledan i poštovan pisac, a njena slava će vremenom rasti. Spada u red onih stvaralaca koji su mijenjali, inovirali roman 20. vijeka.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
