ZAPISI IZ ARHIVA: Banjalučki ljekari u Kraljevini Jugoslaviji (1929-1941): Vojni ljekar otvorio privatnu ordinaciju

Počeo je službu kao ugovorni sekundarni ljekar u Bolnici "Danilo Prvi" na Cetinju 1911. U Prvom balkanskom ratu učestvovao je kao dobrovoljni bolnički ljekar u sanitetu crnogorske vojske. Prvi svjetski rat proveo je u austrougarskoj vojsci u činu sanitetskog potporučnika i poručnika.

Bio je sreski ljekar u Benkovcu do 1. januara 1920, fizikus Okruga ohridskog (1920-1924), oblasni sanitetski referent Bitoljske oblasti (1924-1929), zatim viši zdravstveni savjetnik Uprave policije u Skoplju (1929-1930), Odjeljenja za socijalnu politiku i narodno zdravlje u Novom Sadu (1930-1932), Odjeljenja za socijalnu politiku i narodno zdravlje u Skoplju (1932-1935), načelnik Odjeljenja za socijalnu politiku i narodno zdravlje Kraljevske banske uprave Vrbaske banovine (1935-1939) i ponovo načelnik Odjeljenja za socijalnu politiku i narodno zdravlje u Skoplju (1939-1940), kada je penzionisan.

Za vrijeme Drugog svjetskog rata naredbom italijanskih vlasti premješten je iz bolnice u Sjenici za šefa odjeljenja bolnice u Podgorici. Ranjen je u maju 1943. u borbi u Piperima. Poslije kapitulacije Italije otišao je u Kotor, gdje je poslije oslobođenja od Nijemaca uhapšen i ubijen bez suđenja.

Života Matijašević, rođen u Aranđelovcu 1901, studije medicine je završio 1929. u Beogradu. Bio je od 1937. specijalista za dječije bolesti.

U Vojsci Kraljevine Jugoslavije službovao je kao trupni ljekar u Komandi Vazduhoplovnih stručnih škola (1930-1931), trupni ljekar u 2. artiljerijskom puku (1931-1933), ljekar u 6. protivaeroplanom divizionu (1933-1935), sekundarni ljekar Zaraznog odjeljenja Glavne vojne bolnice (1935-1937), v.d. upravnika Centralne ambulante u Beogradu (1937), sekundarni ljekar Unutrašnjeg odjeljenja Vrbaske stalne vojne bolnice u Banjaluci (1937-1938) i šef Unutrašnjeg odjeljenja Vrbaske stalne vojne bolnice (1938-1941). U Banjaluci je od 21. decembra 1937. do 20. aprila 1938. bio i ljekar 33. pješadijskog puka. Kao vojni ljekar u Banjaluci sredinom 1937. otvorio je u ulici Fra Grge Martića br. 23 ordinaciju.

Za vrijeme Drugog svjetskog rata bio je u zarobljeništvu, a po povratku preuzela ga je u julu 1945. JNA u službu. Poslije rata je bio sanitetski pukovnik i načelnik Dječijeg kabineta Vojnomedicinske akademije u Beogradu.

Jekaterina Vasiljevna Šišlova-Merkulova, kćerka generala Vasilija Vasilijeviča Šišlova, rođena 1903. u Verhnje-Kundručeskoj stanici, Donska oblast u Rusiji, završila je studije medicine 1929. u Zagrebu. Specijalizovala je bakteriologiju.

Bila je kontraktualni vojni ljekar Stalne vojne bolnice Četvrte armijske oblasti u Zagrebu (1929-1939) i činovnički pripravnik Bakteriološko-epidemiloškog odjeljenja Higijenskog zavoda u Banjaluci (1939-1941).

U Drugom svjetskom ratu radila je u Higijenskom zavodu u Banjaluci do 30. avgusta 1941, Higijenskom zavodu u Sarajevu od tada do 26. marta 1942. i Domu narodnog zdravlja u Vukovaru od 26. marta do 30. juna 1942, kada je otpuštena iz državne službe.

Dimitrije Milanović, rođen 1908. u Brodcu kod Bijeljine, studije medicine završio je 1935. u Beogradu. Stažirao je do 15. januara 1937, zatim volontirao u Opštoj državnoj bolnici u Beogradu od 15. januara do 15. jula 1937, a radio je i kao ljekar pripravnik Državne bolnice u Banjaluci od 27. jula do 2. decembra 1937. i kao ljekar pripravnik Odjeljenja za grudnu hirurgiju Opšte državne bolnice u Beogradu od 2. decembra 1937.

Vidosava Pavlović-Miletić, rođena 1905. u Kusadaku kod Smederevske Palanke, završila je studije medicine 1934. u Beogradu. Bila je specijalista za plućne bolesti i tuberkulozu.

Praktični staž obavila je u Centralnom higijenskom zavodu i Opštoj državnoj bolnici u Beogradu. Volontirala je u Zaraznoj bolnici u Beogradu (1935-1936). Potom je, od 1. avgusta 1936. do 1. decembra 1937, radila kao ljekar Saveza zdravstvenih zadruga, a obavljala je 1937-1938. i privatnu praksu u Kusadaku. U Sanatorijumu "Venac" na Fruškoj gori radila je od 5. decembra 1938. do 3. oktobra 1940.

Radila je od 19. novembra 1940. kao banovinski ljekar Udružene zdravstvene opštine u Dragočaju kod Banjaluke, a jedno vrijeme i u Antituberkuloznom dispanzeru Higijenskog zavoda u Banjaluci.

Drugi svjetski rat provela je u Smederevu do 3. januara 1942, u Antituberkuloznom dispanzeru u Beogradu od januara do maja 1942. i poslije toga u Grudnom odjeljenju Opšte državne bolnice u Beogradu. Od 3. aprila do 3. juna 1945. bila je mobilisana na Grudnom odjeljenju Glavne vojne bolnice u Beogradu.

Poslije rata je kao sekundarni ljekar radila na Grudnom odjeljenju Opšte državne bolnice u Beogradu.

Mr Bojan Stojnić, direktor, Verica M. Stošić, pomoćnik direktora Arhiva Republike Srpske

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.