ZAPISI IZ ARHIVA: Banjalučki ljekari u Kraljevini Jugoslaviji (1929-1941): Ljekar prosvjećivao narod u Vrbaskoj banovini
Muharem Midžić, rođen 1879. u Donjem Prekounju kod Bihaća, završio je studije medicine 1908. u Beču. Bio je od 6. novembra 1943. specijalista za zarazne bolesti.
Praktični staž obavio je u Zemaljskoj bolnici u Sarajevu (1908-1909). U istoj bolnici je radio kao sekundarni ljekar (1909-1910) i kao asistent (1910-1912). Premješten je u Kotor Varoš za sreskog ljekara, a jedno vrijeme i upravnika Kotarske bolnice u Kotor Varošu (1912-1919).
Na lični zahtjev otpušten je iz državne službe 1919. i prešao u Banjaluku, gđe je obavljao privatnu praksu (1919-1924). Ponovo je 31. marta 1924. primljen u državnu službu kao sekundarni ljekar Banjalučke bolnice. Vratio se 26. oktobra 1932. privatnoj ljekarskoj praksi u Banjaluci, pa se opet 11. maja 1933. vratio u državnu službu kao primarni ljekar Opštinske bolnice. Postavljen je 21. jula 1934. za šefa ođeljenja Banovinske bolnice u Banjaluci, a 22. aprila 1936. za šefa ođeljenja Državne bolnice u Banjaluci.
Za vrijeme Drugog svjetskog rata bio je šef Zaraznog ođela Državne bolnice u Banjaluci, a privremeno je vršio i dužnost upravnika Bolnice.
Poslije oslobođenja radio je u Vojnoj bolnici u Banjaluci do 24. jula 1945, a potom kao v. d. šefa Zaraznog ođeljenja Okružne bolnice obavljajući i privatnu praksu.
Dragoljub Mratinković, rođen 1886. u Rakincu kod Požarevca, studije medicine završio je 1911. u Beču. Bio je sanitetski brigadni đeneral.
Obavljao je mnoge značajne funkcije u vojnom sanitetu Kraljevine Jugoslavije. Bio je upravnik Privremene vojne bolnice Boke Kotorske u Kotoru (1919-1923), v. d. načelnika Sanitetskog ođeljenja Bitoljske divizijske oblasti (1923-1924), upravnik Oblasne bolnice u Kruševcu (1924-1925). Vojnu službu nastavio je kao načelnik Sanitetskog ođeljenja Bregalničke divizijske oblasti u Štipu (1925-1930), načelnik Sanitetskog ođeljenja Vrbaske divizijske oblasti (od februara do juna 1930), upravnik Vrbaske stalne vojne bolnice i šef Unutrašnjeg ođeljenja iste bolnice (1930-1934), referent Saniteta četvrte armijske oblasti (1934-1935), šef Zaraznog ođeljenja Stalne vojne bolnice četvrte armijske oblasti (1935-1936), šef Zaraznog ođeljenja (do juna 1938) i upravnik Stalne vojne bolnice četvrte armijske oblasti (19361940), te referent Saniteta četvrte armijske oblasti (1940-1941).
Vicko Mrčić, rođen u Trpnju 1890, završio je studije medicine 1917. u Inzbruku.
Radio je kao epidemijski ljekar u Bosanskoj Gradišci (1919), sekundarni ljekar stažista Državne bolnice u Sarajevu (1919-1920), zatvorski ljekar Centralne kaznionice u Zenici (1920-1922) i sreski ljekar u Gračanici (1922-1940) i u Dvoru na Uni (1940), kada je privremeno, na tri mjeseca, upućen u Ođeljenje za socijalnu politiku i narodno zdravlje Kraljevske banske uprave Vrbaske banovine u Banjaluci. Spominje se u februaru 1941. kao sreski ljekar u Gračanici. Penzionisan je 16. juna 1941.
Ejub Mujezinović, rođen u Ljubuškom 1883, završio je studije medicine u Beču 1909. Specijalizovao je hirurgiju.
Službu je počeo kao asistent u Zemaljskoj bolnici u Sarajevu. Došao je 1911. u Banjaluku, gđe je brzo osvojio simpatije svojih sugrađana. Postavljen je 1912. za primarnog ljekara u banjalučkoj bolnici. Za vrijeme Prvog svjetskog rata imenovan je za upravnika banjalučke Opštinske bolnice.
Radio je u Ambulatoriju preko Vrbasa, bolesničkoj blagajni u Fabrici duvana i u privatnoj ambulanti u kojoj je obavljao najobimniju privatnu praksu u Banjaluci. Bio je predsjednik Ljekarske komore Vrbaske banovine od 8. maja 1932. Postavljen je za upravnika Banovinske bolnice u Banjaluci 31. marta 1933.
Bio je aktivan u ekonomskom i kulturnom prosvjećivanju naroda u Banjaluci i Vrbaskoj banovini.
Umro je u Banjaluci 9. marta 1934. od posljedica srčanog udara.
Dušan Muškatirović, rođen 1898. u Beogradu, studije medicine završio je 1923. u Lionu. Bio je ljekar specijalista za hirurgiju.
Bio je ljekar Opšte državne bolnice u Beogradu (1924-1927), ljekar i šef Hirurškog ođeljenja i v. d. upravnika Banovinske bolnice u Bihaću (1927-1934). Za upravnika Banovinske bolnice u Banjaluci postavljen je 20. marta 1934.
Po ustaškom nalogu predao je dužnost 22. aprila 1941. i sa porodicom izbjegao u Beograd. Odatle prelazi u Čačak, gđe je bio hirurg i upravnik bolnice. Zbog saradnje sa pokretom Draže Mihailovića uhapsili su ga u Kruševcu u martu 1943. Nijemci i sproveli u logor Banjicu, a odatle u logor Strij u Poljskoj. Kraj rata je dočekao u Osnabriku.
Poslije rata je bio hirurg u vojnim bolnicama u Dortmundu, Bisteru (Engleska) i Katoličkoj bolnici u Čikutimi (Kvebek), gđe je umro 10. aprila 1952.
Mr Bojan Stojnić, direktor, Verica M. Stošić, pomoćnik direktora Arhiva Republike Srpske
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
