Pravi Openhajmer je umro na jeziv način!

Od 13 nominacija za Oskara, film o “ocu atomske bombe" osvojio je sedam, između ostalih za najbolji film, režiju - Kristofer Nolan, za najbolju glavnu mušku ulogu - Kilijan Marfi i najljou mušku sporednu ulogu - Robert Dauni Džunior.

To je biografski film o glavnom čovjeku nekadašnje "Operacije Menhetn".

Američki fizičar Robert Openhajmer imao je jednu tešku misao koja ga je proganjala do smrti. Naime, on je imao strah da će zbog izuma njegove ruke ostasti ukaljane krvlju.

"Postao sam Smrt. Uništivač svjetova", tako je Robert Openhajmer citirao hinduistički rukopis Bhavagad gita nakon što je svjedočio prvoj nuklearnoj eksploziji.

Robert Openhajmer rodio se 22. aprila 1904. u Njujorku. Poticao je iz porodice jevrejskih doseljenika iz Njemačke. Njegova majka Ela, rođena Friedman, bila je slikarka, a otac Džulijus Openhajmer bio je uspješan uvoznik tekstila.

Stariji Openhajmer bio je samo tinejdžek kada se doselio u SAD s malo imovine, bez novca, diplome i znanja engleskog jezika. Po dolasku u Sjedinjene Države Openhajmera zapošljava fabrika tekstila, a on će kroz idućih deset godina svojim upornim radom napredovati do pozicije izvršnog direktora i steći bogatstvo. Viši životni standard porodica je okrunila preseljenjem na Menhetn gdje su imali kolekciju slika koja je uključivala Pikasa, Vijara te nekoliko Van Goghovih originala. Robert i njegov brat Frenk od malih su nogu pokazivali interesovanje za nauku, da bi na kraju obojica postali ugledni fizičari.

Društvo etičke kulture

Robert Openhajmer u dobi od sedam godina počinje pohađati školu Društva etičke kulture. Tu je organizaciju osnovao Feliks Adler, a ona se bavila promicanjem obuke temeljene na pokretu kulture etike, čiji je moto bio »Djelo prije vjerovanja.« Član toga društva, i to služeći u njegovom upravom odboru, bio je i Openhajmerov otac. Robert je tokom osnovnog obrazovanja bio svestran učenik. Dobro se služio engleskim i francuskim jezikom, zanimala ga je mineralogija, a na samom kraju školovanja i hemija; treći i četvrti razred završio je u jednoj godini, a pola osmog je preskočio.

Viša školovanja nastavlja na Univerzitetu Harvard namjeravajući da postane hemičar, ali ubrzo se prebacuje na fiziku. Na univerzitetu u njemačkom Getingenu doktorirao je s 22 godine te objavio razne radove o novorazvijenoj kvantnoj teoriji. Po stečenoj tituli doktora vraća se na Harvard da studira matematičku fiziku i da bude član Nacionalnog istraživačkog vijeća. Nakon bavljenja istraživačkim radom na drugim institucijama, Robert se pridružuje sektoru za fiziku na kalifornijskom univerzitetu Berkli, gdje je postao redovni profesor, a istovremeno nastavlja saradnju s Kalifornijskim tehnološkim institutom. Punih trinaest godina Openhajmer nastavlja da radi na te dvije kalifornijske institucije.

Kroz svoj istraživački i akademski rad, Openhajmer je dao značajan doprinos teoretskoj fizici pa čak do nivoa da se smatra osnivačem američke škole teorijske fizike. Tvorac je važnih naučnih dostignuća u kvantnoj, nuklearnoj fizici, astrofizici i kvantnoj teoriji polja. Fizika ga pamti po Born-Openhajmerovoj aproksimaciji za molekularne funkcije, radu na teoriji elektrona i pozitrona, Openhajmer -Filipsov proces nuklearne fuzije, radovima koji su doveli do opisivanja kvantnog tuneliranja, a tridesetih godina dvadesetog vijeka napisao je prve radove koji sugerišu postojanje crnih rupa.

Nuklearno oružje

Ono po čemu će istorija najviše pamtiti doktora Openhajmera jest razvoj nuklearne bombe. U jeku Drugog svjetskog rata, Openhajmer je 1942. angažovan da radi na Projektu Menhetn. Tajni projekt američke vlade bio je usmjeren na izradu atomske bombe. Projekt je započeo 1941. nakon nacističkog programa nuklearnog oružja. Laboratorija u Los Alamosu, u Meksiku, okupila je najbolje fizičare i inženjere, a direktorom Laboratorija 1943. imenovan je upravo Openhajmer. Njegova umješnost u nauku kojom se čitavog života bavio, iznjedrila je tri atomske bombe naziva The Gadget (Stvarčica), Fat Man (Debeljko) i Little Boy (Dječak). Zločini koji su uslijedili bacanjem atomske bombe na Hirošimu i Nagasaki 1945. i odnijeli više od 400.000 života, ostaju jedina upotreba nuklearnog oružja u oružanom sukobu i pojedinost Openhajmerovog rada koje se on sam do kraja života gnušao.

Atomskim bombama bačenim na japanske gradove prethodio je niz pokušaja u i u blizini laboratorija u Los Alamosu. Zajednički rad naučnika rezultirao je prvom nuklearnom eksplozijom u svijetu, onom testnom u blizini Alamogrda u Meksiku.

"Znali smo da svijet više neće biti isti. Malo se ljudi smijalo, malo ljudi plakalo. Većina ljudi je ćutala. Sjetio sam se dijela iz hinduističkih spisa »Bhagavad Gite« u kojima Višu pokušava uvjeriti Princa da treba izvršiti svoju dužnost i, kako bi ga impresionirao, preuzima njegov višeruki oblik i kaže: "Sada sam postao Smrt, razarač svjetova." Pretpostavljam da smo svi to mislili, na ovaj ili onaj način", rekao je Openhajmer.

Nakon stvaranja bombe, u naučniku se probudio osjećaj žaljenja zbog oružja koje je napravio. Vidjevši kako je bomba razorila Nagasaki, Openhajmer i još nekolicina njegovih kolega bili su zabrinuti onime što je bomba uzrokovala te su smatrali da bombardovanje japanskog grada nije bilo nužno. To ga je nagnalo da ministru rata uputi pismo u kojemu je izrazio svoju želju da se nuklearno oružje u potpunosti zabrani, a potom je u oktobru imao sastanak s predsjednikom Trumanom gdje je pričao o postavljanju međunarodne kontrole za nuklearno oružje. Sastanak s Trumanom doživio je svoj zaokret kada je Robert Openhajmer rekao da osjeća odgovornost za američki vojni čin bacanja bombe na japanske gradove jer je osjećao krv poginulih na svojim rukama. Trumana su Openhajmerove riječi naljutile, nakon čega ga je udaljio iz kancelarije.

Openhajmer je potom napustio Los Alamos kako bi se vratio na fakultet, ali ubrzo je izgubio volju i za predavanjem. Godine 1947. prihvata ponudu i preuzima ulogu direktora Instituta za napredne studije u Prinstonu. Povratak na istočnu obalu značio je napuštanje njegove dotadašnje partnerke Rut Tolman s kojom je započeo vezu po odlasku iz Los Alamosa. Funkcija direktora Openhajmeru je, osim plate od 20 hiljada dolara godišnje, donijela i smještaj u dvorcu iz 17. vijeka uz prostrano imanje. Naučnik je u svome novom domu nastavio kolekcionarsko nasljeđe svojih roditelja. Uz evropski namještaj, u Openhajmerovim odajama našli su se francuska postimpresionistička i fovistička djela.

U novom domu Openhajmer oko sebe okuplja naučnike, moćnike i najuglednije ljude tog doba.

Pod Openhajmerovim vođstvom, naučnici su se uhvatili ukoštac s najvećim problemom tih godina – beskonačnim i divergentnim izrazima u kvantnoj elektrodinamici elementarnih čestica.

Sam Robert Openhajmer je dugo bio pod budnim okom agenata FBI. Američka služba pratila je naučnika još od prije početka rada, kada je Openhajmer pokazivao simpatije prema komunistima i bio blizak s članovima Komunističke partije. Agenti su prisluškivanjem Openhjmerovog doma, kancelarije i telefona posumnjali da je naučnik bio član partije.

Openhajmerova nezdrava navika bilo je prekomjerno uživanje u cigaretama. Zbog toga mu je 1965. dijagnostikovan rak grla te se morao podvrgnuti operaciji, zračenjima i hemoterapiji. Dvije godine borbe s karcinomom oslabile su naučnika koji je 1967. podlegao bolesti, a preminuo je uz misao da će atomska bomba, čiji je bio tvorac, uništiti svijet, prenosi Novi list.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.