Povratak u otadžbinu
Prije 130 godina, 19. jula 1883. godine, na brdašcu Stražilovo iznad Sremskih Karlovaca svečano su položeni posmrtni ostaci velikog srpskog pisca Branka Radičevića, preneseni iz Beča, gdje su prethodno decenijama počivali.
Radičević je na omiljeno Stražilovo prenesen tri decenije poslije smrti i sahrane u Beču, juna 1853. godine, čime je ispunjena pjesnikova želja. Taj događaj iskorišćen je 1883. za veliku nacionalnu manifestaciju Srba, sa obje obale Dunava, i gotovo da nije bilo istaknutije ličnosti u Srba koja nije požurila da doprinese Brankovom posthumnom povratku.
Spomenik
Tu, na Fruškoj gori, podignut je neveliki, prigodan spomenik, djelo arhitekte Svetozara Ivačkovića, sa urezanim epitafom u njegovom maniru: Mlogo hteo, mlogo započeo, čas umrli njega je pomeo.
Spomenik u vidu visokog stećka izrađen je od kamena iz kamenoloma u Topčideru, u koji su takođe ugrađeni kameni elementi iz raznih krajeva koje su nastanjivali Srbi, poput Lovćena, Dinare, Fruške gore, Velebita, Plješivice, Vršačke kule, Avale i Kleka.
Spomenik je postavljen na koti 32 s koje se prostire pogled preko Dunava na ravnicu Bačke. Spomenik je nedavno obnovljen sredstvima nekadašnjeg đaka Karlovačke gimnazije, prof. Miodraga Radulovačkog sa Univerziteta Ilinois u Čikagu, i AP Vojvodina.
Biografija
Radičević je rođen 28. marta 1824. u Brodu na Savi, danas Slavonskom Brodu, a umro je ophrvan tada neizlječivom tuberkulozom 18. juna 1853.
Rođen je u porodici austrijskog, krajiškog činovnika Teodora Radičevića, prevodioca Šilera. Školovao se u Zemunu, u gimnaziji u Sremskim Karlovcima, a od 1843. na pravnim studijama u Beču, gdje se zbližio sa Vukom Karadžićem, Đurom Daničićem i među prvima usvojio Vukov pravopisni standard.
Njih trojica su tokom 1847. godine objavili: Vuk - “Prevod Novog zaveta”, Daničić - “Rat za srpski jezik” i Branko svoju prvu zbirku “Pesme”. Drugu knjigu izdaje 1851, a treću je objavio njegov otac, posthumno.
Rad
Radičević se u Beču aktivno uključio u rad tamošnjeg srpskog omladinskog kruga, prevodio je, čitao, crtao - pokazujući talenat i u toj oblasti. Pošto je obolio od tuberkuloze, započeo je studije medicine, za koje je dobio stipendiju srpskog knjaza Mihaila.
Nije imao ni trideset kada ga je bolest pobijedila, ali su iza njega ostali neprevaziđeni lirski stihovi u kojima su opjevani njegovi omiljeni Karlovci, radosti života i neobuzdane mladosti.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
