Milan Obrenović, prvi novovjekovni srpski kralj
Milan Obrenović je bio knez i prvi novovjekovni kralj Srbije. Tokom njegove vladavine Srbija je stekla međunarodno priznanje kao nezavisna država i ponovo je postala kraljevstvo.
Mladost
Rođen je 22. avgusta 1854. na veleposjedu svog oca Miloša, sina Jevrema Obrenovića, rođenog brata kneza Miloša Obrenovića. Poslije pogibije oca o njemu se starala majka koja je vodila raskošni život aristokratkinje, pa je brigu o mladom Milanu preuzeo njegov rođak, knez Mihailo Obrenović, koji ga šalje na školovanje u Pariski licej.
Poslije ubistva kneza Mihaila u Košutnjaku 1868, na prijedlog ministra Milivoja Blaznavca za novog nasljednika je proglašen Milan, tada četrnaestogodišnjak. U vrijeme izbora, pošto je bio maloljetan, umjesto njega je vladalo namjesništvo sve do 1872. godine.
Pokušana su dva atentata na Milana tokom 1871. godine. Jedan je bio sredinom godine u Beogradu i poznat je pod nazivom "Terazijska bomba", a drugi se dogodio 6. oktobra 1871. u Smederevu i poznat je pod nazivom "Smederevski namještaj".
Suverenost Srbije
Po sticanju punoljetstva, knez Milan Obrenović je 1872. godine preuzeo vlast. Na početku svoje vladavine oslanjao se uglavnom na vojsku, pa je radio na njenom jačanju. U spoljnoj politici oslanjao se sve više na Rusiju. U njegovo vrijeme počinju da se događaju sudbonosni događaji.
Pod pritiskom javnog mnjenja Milan je 1876. objavio Turskoj rat, koji je 1877. neuspješno okončan. Iste godine je pod uticajem Rusije ponovo zaratio s Turskom, ovog puta uspješno, pa je Srbiji 1878. na Berlinskom kongresu priznata puna suverenost, kao i oslobođenje Vranjskog, Niškog, Pirotskog i Topličkog okruga.
Zbog ruske podrške Bugarskoj i Sanstefanskog ugovora na štetu Srbije, što je poništeno Berlinskim kongresom, oslonio se na Austrougarsku, s kojom je 1881. zaključio "Tajnu konvenciju".
Beč je za uzvrat garantovao pomoć za širenje Srbije ka jugu. Ispostavilo se da je sporazum sa Austrijom, iako veoma nepopularan, omogućio Srbiji više decenija sveukupnog napretka i stabilnosti.
Milan Obrenović uzdigao je 1882. Srbiju na rang kraljevstva. Ugušio je 1883. Timočku bunu, a vojno ustrojstvo koje je uspostavio dalo je sjajne rezultate tokom ratova 1912-1918. Neuspješno je ratovao protiv Bugarske 1885. pošto je Bugarska pripajanjem Istočne Rumelije narušila Berlinski ugovor.
Abdikacija i smrt
Godine 1889. abdicirao je u korist maloljetnog sina Aleksandra, zbog neslaganja sa Ustavom iz 1888.
Bio je mecena u oblasti umjetnosti i u periodu njegove vladavine izgrađeno je mnogo i uspostavljene su institucije od ogromnog značaja za srpsku kulturu, poput Srpske kraljevske akademije.
Zauvijek je otputovao iz Srbije krajem 1900. godine. Jedno vrijeme je boravio u Karlsbadu, pa zatim u Temišvaru, da bi posljednje trenutke proveo u Beču. Tu se smrtno razbolio od upale pluća.
Umro je u Beču 1901. i sahranjen je u manastiru Krušedol.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
