Dobro jutro, Evropo
Istog dana kada i Radio Beč, 1. oktobra 1924. godine, oglasio se i Radio Beograd. Ovaj prvi redovni radio-program na Balkanu prenošen je putem postrojenja radio-telegrafske stanice u Rakovici.
Svakog utorka, četvrtka i subote od 18.45 do 19.45 prenošeni su koncerti, čitane vijesti, servisne informacije, reklame, stanje vode, izvještaji sa berze. Vijesti su pripremali novinari "Politike" i "Dnevnih novosti", a Beogradska berza je obezbjeđivala aktuelne izvještaje.
Desetak dana ranije (19. septembra 1924) čuo se prvi probni koncert Radio-telegrafske stanice u Rakovici - početak radio-difuzije u Srbiji. Istog dana kada je francuska kompanija za radio-telegrafiju TSF dobila odobrenje od vlade za prenos koncerata i emitovanje vijesti, berzanskih i meteoroloških izvještaja, inženjeri Mihailo Simić i Dobrivoje Petrović su iz studija u Knez Mihailovoj ulici br. 42 (zgrada Prve hrvatske štedionice), putem odašiljača u Rakovici, emitovali prvi probni koncert.
Program koncerta pripremio je tadašnji direktor Opere Stevan Hristić, a izveli su ga članovi Opere i Drame Narodnog pozorišta. Sopran Ksenija Rogovska pjevala je ariju iz "Toske", tenor Žika Tomić Hristićevu kompoziciju "Behar", koncert-majstor Karel Holub izveo je Mendelsonov "Violinski koncert E-mol", a pijanista Velizar Gođevac odsvirao je dvije Šopenove etide.
Prvak Drame Vitomir Bogić recitovao je scenu "Pod balkonom" iz Rostanovog "Sirana" i sonete Jovana Dučića. Klavirsku pratnju činili su Stevan Hristić, kapelnik Ivan Brezovšek i Vlasta Holubova. Kako je probni koncert izazvao veliko interesovanje publike, ponovljen je sedam dana kasnije, 26. septembra.
Tačno 15. decembra 1925. osnivači Društva Radio AD, inženjer Robert Vege, Đura Milutinović, Miloš D. Stanojević, Slavko Bokšan, dr Emer Tartalja, Dušan Grubić, Đulijus Hanau, Stevan Karamata, Milutin Stevanović i advokat Zafir Stanković obratili su se nadležnom Ministarstvu trgovine i industrije sa molbom da im se odobri osnivanje akcionarskog društva Radio.
Sljedeće godine dobili su podršku od Ministarstva pošta i telegrafa za svoju ideju o osnivanju Beogradskog radija.
Subotom od 22 do 24 časa i nedjeljom od 1927. godine od deset do 12 časova iz zgrade Ministarstva pošta i telegrafa u Beogradu emitovan je program sastavljen od muzike sa gramofonskih ploča i vijesti dobijenih iz redakcije "Politike". Autori su bili službenici Ministarstva pod rukovodstvom inženjera M. Osama. Bilo je pokušaja da se organizuje i prvi prenos operete iza kulisa pozorišne sale "Luksor" (današnji bioskop "20. oktobar"), ali bez uspjeha.
U nedjelju, 24. marta 1929, počeo je redovni program Radio Beograda, iz zakupljenih prostorija na drugom spratu zdanja SANU, u deset časova i 30 minuta začule su se fanfare, koje su označile početak redovnog emitovanja programa Radio Beograda, na talasnoj dužini 455 metara.
Svečanom otvaranju beogradske radio-stanice prisustvovalo je oko 300 zvanica iz kulturnog i javnog života. Program je najavila spiker Jelena Bilbija-Lapčević. "Fanfarsku uvertiru" komponovao je i dirigovao tadašnji dirigent Beogradske opere Lovro Matačić, kasnije prvi šef muzičkog programa Radio Beograda.
A 7. aprila 1929. godine emitovan je prvi radio-prenos fudbalske utakmice, tri godine poslije prvog sportskog radio-prenosa u svijetu. Inicijativa je potekla od sportskog urednika "Politike" Bore Jovanovića. Utakmicu BSK - Jugoslavija prenosio je reporter Rade Stoilović, a nastavio Dimitrije Stevanović, maratonac i službenik Radio Beograda.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
