Srbija pobjedom u Velikom ratu stekla duh pobjede

Ceremonija je počela parastosom za nastradale koji je predvodio vladika Stefan, starješina Hrama Svetog Save, nakon čega je odata pošta nastradalima u Prvom svjetskom ratu uz najviše državne počasti.

Vjence su položili predstavnici Ministarstva odbrane Srbije, zamjenica gradonačelnika Beograda Vesna Vidović, šef Delegacije EU u Srbiji Emanuele Žiofre, ambasador Rusije u Srbiji Aleksandar Bocan - Harčenko, ambasador Francuske Pjer Košar, ambasador Kipra Dimitrios Teofilaktu, predstavnici drugih ambasada u Srbiji i strani vojni izaslanici, boračka udruženja.

Zatim je održan minut ćutanja za nastradale i intonirana himna „Bože pravde", a nakon obraćanja ministar Selakovića, održan je kulturno - umjetnički program.

Selaković je istakao da je Srbija svojom pobjedom u ratovima, svrstavajući se u redove onih koji su se borili za slobodu i pravdu, stekla istorijski i moralni kapital, stekla pobjednički duh, nekada na vojnom polju, a danas u ekonomiji, kulturi, sportu i drugim oblastima.

Kako kaže, danas se bori i da postane član evropske porodice gdje je bila prije 104 godine, a opredjeljena je da pobjeđuje jer gubitnik nema pravo na samostalnost u odlučivanju.

„Zbog toga, bez obzira na veličinu teritorije i broj stanovnika, pobedom u Velikom ratu, srpski narod se svrstao u velike narode", kazao je Selaković i dodao da se od 2020., 15. septembar obilježava kao Dan srpskog jedinstva upravo u želji da se prenese pobjednički duh i na nove generacije.

Srbija svoju budućnost vidi u zajednici sa drugim evropskim narodima, kazao je Selaković i dodao da je Srbija iz Velikog rata naučila da velike stvari i djela ne možete da ostvarujete kada ste sami.

„Naša pobeda bi bila nemoguća da nije bilo saveznika. Srbija se posle tog rata uzdigla, oživela, ojačala i postoji i danas. To je obesmislilo svaki od metaka koji je bio uperen u naše pretke, a činjenica da i danas postojimo, da napredujemo, jačamo ekonomiju, vojsku, prosvetu, duh, svedoči o tome da neprijatelj nije uspeo", kazao je.

Ministar navodi da danas na groblju Srbija stoji sa prijateljima iz diplomatskog kora, koji su prije 104 godine bili na različitim stranama, a danas svi na jednoj i navodi da je to ono što je najbolje što je naučeno iz tog rata.

Poručio je da je Srbija garant bezbjednosti na Balkanu i da daje potvrdu miru i dobrim odnosima ističući da je Srbiji to temelj za unapređenje međunarodne saradnje.

"Sećajući se vremena rata, moleći se da se nikada više ne ponovi, trudimo se da buduće generacije usmerimo na pobede na svim poljima", kazao je Selaković.

Selaković ističe da danas ponosno stoje pripadnici srpskog naroda, za koji kaže da je najstradalniji narod u Velikom ratu kada se pogleda koliko smo stanovnika imali prije početka, a koliko smo izgubili.

„Ali to je činjenica koja nam daje za pravo da se na ovaj dan podsetimo rezultata - a to je saveznička i srpska pobeda. Zato ovaj dan dozvolite nam da zovemo i Danom pobede. Imamo pravo - to nam nalažu preci, sadašnje generacije, ali i potomci, jer narod koji izgubi 60 odsto muške populacije ima pravo na to, imamo pravo i jer nam pobeda nije poklonjena, imamo i pravo zato što Srbija bez te pobede ne bi danas postojala ili ne bi postojala u ovim granicama", naveo je Selaković.

Ministar je podsjetio da je 1. novembra oslobođen Beograd, da je 9. novembra oslobođen Novi Sad, 13. Sombor i Trebinje, 17. današnji Zrenjanin, 20. Kikinda, 21. Banja Luka i taj talas pobjede se nastavio i nakon 11. novembra, a započet je 15. septembra - probojem Solunskog fronta.

„Srpska vojska je sa francuskim saveznicima uspela da pređe od Bitolja do Beograda za 46 dana. Francuzima je možda bilo lakše jer su imali konjicu, a taj put prepešačila je srpska pešadija, srpski opanak. Kruna je bio 1. decembar - Dan ujedinjenja", podsjetio je.

Dan primirja u Prvom svjetskom ratu podsjeća na potpisivanje primirja Sila Antante i Nemačke čime je okončan Veliki rat i to 11. novembra 1918. godine u željezničkom vagonu u Kompijenu.

U Srbiji, Dan primirja je državni praznik od 2012. godine, od kada se obilježava neradno, a kao glavni motiv za amblem praznika koristi se cvjet Natalijine ramonde, ugrožena vrsta u Srbiji, koji je u botanici poznat i kao cvjet feniks, a osim toga, u amblemu se pojavljuje i motiv trake Albanske spomenice, koja se nalazi iznad cvjeta.

Kraljevina Srbija ratovala je protiv Austrougarske i drugih Centralnih sila od 28. jula 1914. kada joj je austrougarska vlada objavila rat pa sve do kapitulacije Austrougarske 3. novembra 1918. godine.

Prve godine rata Srbija je potukla austrougarsku Balkansku vojsku, ali se naredne godine njena vojska suočila sa Trojnom invazijom i zato što nije željela da se preda srpska vojska se povukla preko Albanije.

Evakuisana je na Krf, a odatle je prebačena na Solunski front gdje je već 1916. godine zabilježila uspjehe.

Poslije dugog zatišja borbe za probijanje fronta počele su u septembru 1918. godine, a srpske i druge savezničke snage probile su front i ubrzo je Bugarska prinuđena na predaju.

Srpska vojska nezadrživo je napredovala i 1. novembra 1918. oslobođen je Beograd.

Pobjedu u Velikom ratu Srbija je skupo platila, odnosno tokom rata izgubila je, prema procjenama, između 1.100.000 i 1.300.000 stanovnika, što je činilo gotovo trećinu ukupnog stanovništva ili čak oko 60 odsto muške populacije.
 

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.