Milovanović: Vojska sa pjesmom išla u proboj i spasavanje više od 7.500 Srba

Milovanović je posebno istakao da je 7.500 ljudi spaseno uz minimalne žrtve.

“Garda je imala četiri poginula i 15 ranjenih pripadnika. Svaki izgubljeni život je vrijedan, ali u poređenju sa strašnom sudbinom koja bi zadesila opkoljene, naše žrtve su minimalne”, naveo je Milovanović.

On smatra da bitka za Smoluću, pored svih bitaka u Odbrambeno-otadžbinskom ratu, treba posebno da se izučava, kao i taktička upotreba jedinica pješadije u deblokadi.

“Zasluge, naravno, pripadaju majoru Branku Panteliću kao komandantu, Ljubiši Saviću Mauzeru, komandirima i vodova četa Garde, kao i ostalim jedinicama koje su učestvovale u proboju”, istakao je Milovanović.

Milovanović je dodao da nikada neće zaboraviti susret sa tamošnjim Srbima.

“Bilo je veoma emotivno. Među onima koji su nas dočekali bila je i spremačica iz moje srednje škole. Oni su bili na ivici snaga. Znam da su ostali na jednom borbenom kompletu i da su jeli hljeb koji su pravili od stočnog brašna. Drugog nisu imali. Ništa nisu imali”, rekao je Milovanović.

On je naglasio da je u toj bitki iskazana velika hrabrost i vještina i da se u borbu sa Ozrena krenulo sa pjesmom i visokim borbenim moralom jer su znali kakva bi bila sudbina opkoljenih da su u mjesto ušli oni koji su ih držali u okruženju.

Milovanović je podsjetio da je proboju prethodio neuspješan napad i da je lično na isturenom komandnom mjestu gledao i slušao kako major Branko Pantelić Panter kritikuje oficire koji su do tada komandovali operacijom.

“Onda je odlučeno da glavnu ulogu odigra Srpska nacionalna garda SAO Semberije i Majevice, kasnije preimenovana u Specijalnu brigadu Garda žPanteriž. Napravljena je pauza zbog velikog srpskog praznika Velike Gospojine, koja se u ozrenskom kraju posebno uvažava. Sa naročitim emocijama se sjećam kada je moj komandir voda Zoran Gordić naredio da u proboju on ide prvi i da niko od potčinjenih ne smije da bude ispred njega”, rekao je Milovanović.

On je dodao da se ka Smolući krenulo 29. avgusta sat iza ponoći.

“Naših 11 pripadnika izviđačko-diverzantske jedinice je ručnim raketnim bacačima, zoljom i bombama uništilo četiri bunkera na pruzi Tuzla-Doboj i odatle krenulo neprijatelju iza leđa praveći ćirilično slovo G i paniku u redovima neprijatelja. Pri tome su ostale jedinice Vojske Republike Srpske /VRS/ i MUP-a krenule u napad da bi se sutradan 30. avgusta poslije podne spojile sa opkoljenim jedinicama u Smolući”, rekao je Milovanović.

On je naveo da su srpske jedinice do Smoluće morale proći kroz pet muslimanskih sela.

“O snazi našeg udara i brzini napredovanja govori činjenica da su muslimanske snage u panici formirale linije odbrane oko okolnih gradova misleći da VRS ima namjeru da ih zauzme. Na terenu, mi smo imali manje ljudstva i cilj je bio deblokada stanovništva i naših jedinica u okruženju. Suštinski, 11 pripadnika izviđačko-diverzantske grupe je probilo muslimansku liniju, a nakon toga ostale jedinice su gonile protivnika”, rekao je Milovanović.

Krajem avgusta 1992. godine u operaciji Vojske Republike Srpske oslobođeno je više od 7.500 stanovnika Smoluće, Potpeći i Tinje koji su bili u okruženju neprijateljskih muslimanskih paravojnih formacija.

Herojskim poduhvatom pripadnika Vojske Republike Srpske, uz sadejstvo jedinica Ministarstva unutrašnjih poslova i boraca iz ovih naselja, 30. avgusta 1992. godine probijen je neprijateljski obruč i stanovništvo oslobođeno.

Srpski stanovnici ovih sela, koji su četiri mjeseca bili bez hrane, vode i struje, izvučeni su na slobodnu teritoriju.

U operaciji oslobađanja koju je vodio Istočnobosanski korpus Vojske Republike Srpske, između ostalih, učestvovale su bijeljinska Laka pješadijska brigada Garda “Panteri” i Prva ozrenska brigada.

U akciji, koja je počela 26. avgusta 1992. godine, učestvovalo je više od 450 vojnika.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.