Kako je izgledalo suđenje za ubistvo Đinđića i gdje su danas osuđenici?
BEOGRAD – U sedmici kada se obilježava 20 godina od ubistva premijera Srbije Zorana Đinđića iz zatvora je, poslije izdržane kazne, izašao jedan od osuđenih - Dušan Krsmanović.
Suđenje, označeno kao prvi proces protiv organizovanog kriminala u Srbiji, završeno je prije 16 godina. Jedan od 12 osuđenih i dalje je u bjekstvu, trojica su odslužila kaznu, a petorica su na robiji, piše RTS.
Atentat je organizova Milorad Ulemek Legija, a Zvezdan Jovanović ispalio hice. Još deset osoba im je pomoglo - utvrđeno je u presudi za ubistvo premijera Zorana Đinđića. Tročlano sudsko vijeće kojem je predsjedavala Nata Mesarović osudilo ih je na ukupno 378 godina zatvora.
Od tog 23. maja 2007. godine kazne su odslužila dva bivša pripadnika JSO-a. Početkom ove nedjelje na slobodu je, nakon izdržane 20-godišnje kazne, pušten i član Zemunskog klana Dušan Krsmanović.
Pamti se da je pred tužiocem, ali ne i sudom, priznao da je učestvovao u atentatu, otkrio da je puška za ubistvo Zorana Đinđića uzeta iz Jedinice za specijalne operacije i da je sa nje izbrisan broj. Zbog toga je bio pod posebnom zaštitom i jedini kaznu nije služio u Zabeli, već u Sremskoj Mitrovici. U završnim riječima je izrazio kajanje, ali ne zbog ubistva.
-Želim samo da kažem da se najiskrenije kajem zbog svega što me je dovelo u ovu situaciju i u ovaj položaj u kome se danas nalazim - rekao je tada Dušan Krsmanović.
Put do konačne presude trajao je četiri godine. Održano je više od 150 pretresa, saslušano stotinu svjedoka. Aktivni učesnici u procesu ocjenjuju da je bilo mnogo opstrukcija.
Nekadašnja portparolka Specijalnog suda Maja Kovačević Tomić kaže da organizovani kriminal nije birao sredstva da to suđenje obesmisli i zaustavi.
-Troje profesionalnih sudija je učestvovalo u donošenju te presude, Vrhovni sud u veću petorice je tu presudu potvrdilo, postojao je i treći stepen za one koji su dobili 40 godina, kažem veliki broj sudija je učestvovao u oceni svih tih dokaza na osnovu kojih je doneta osuđujuća presuda - navela je Maja Kovačević Tomić.
Novaković ističe da „i pored 10 godina izmišljotina i teorija zavere, nijedna nije uspela ni malo da okrnji presudu“.
Izricanje presude pratilo je više od 200 novinara. Gužva je bila ne samo u medija centru, već i na hodnicima i u samoj sudnici. To je bilo prvo i najvažnije suđenje u zgradi Specijalnog suda.
-Imali smo akreditacije iz celog sveta, imali smo akreditaciju novinara iz Japana. Sve se pratilo, svaka reč, svaka reč suda, sudija tokom rukovođenja tih pretresa je bila ocenjivana, analizirana i bila je velika napetost, naročito na početku tog suđenja - rekla je Kovačević Tomićeva.
Ono što ni početak ni kraj suđenja nije rasvijetlio je politička pozadina atentata. Dvadeset godina od ubistva Zorana Đinđića rijetko ko vjeruje da će taj deo priče ikada biti razotkriven.
Đinđić,koji je bio i predsjednik Demokratske stranke, ubijen je 12. marta 2003. godine, ispred Vlade u Nemanjinoj 11 u Beogradu, a na njega je pucao snajperom pripadnik Jedinice za specijalne operacije (JSO) Zvezdan Jovanović.
Za njegovo ubistvo su na po 40 godina zatvora osuđeni nekadašnji komandant JSO Milorad Ulemek Legija i Jovanović kao neposredni izvršilac kao i desetorica saučesnika, dok su dvojica vođa "zemunskog klana" Dušan Spasojević i Mile Luković Kum ubijeni u policijskoj akciji prilikom hapšenja.
Đinđić je sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu, uz prisustvo više od 70 stranih državnih delegacija, dok je u pogrebnoj povorci bilo više stotina hiljada gradana.
Za vreme Đinđićevog mandata u Srbiji je pokrenut proces demokratizacije društva i korjenitih ekonomskih i socijalnih reformi.
Biografija
Zoran Đinđić rođen je 1. avgusta 1952. godine u tadašnjem Bosanskom Šamcu, a diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu 1974. godine, da bi doktorirao 1979. godine na Univerzitetu Konstanc, gdje je radio kao asistent. Do1990. godine boravio je u Nemačkoj i na univerzitetima i institutima društvenih nauka u Bonu i Frankfurtu.
U Srbiju se vraća 1990. godine i postaje jedan od osnivača DS.
Đinđić je zajedno sa drugim srpskim intelektualcima, disidentima i prodemokratskim aktivistima osnovao Demokratsku stranku, zasnovanu na temeljima i sličnom konceptu predratne Demokratske stranke Ljubomira Davidovića.
Postao je predsjednik Izvršnog odbora partije 1990. godine, kada je dobio i poslanički mandat u Skupštini Srbije.
Za predsjednika Demokratske stranke, umesto dotadašnjeg Dragoljuba Mićunovića, izabran je 1994. godine.
Bio je poslanik u prva tri višestranačka saziva Narodne skupštine i Vijeću republika Skupštine SRJ.
Đinđić je bio jedan od nosilaca petooktobraskih promjena 2000. godine i jedan od najistaknutijih lidera Demokratske opozicije Srbije (DOS), koju je činilo 18 stranaka.
Demokratska stranka postala je najveća stranka u okviru DOS-a koji je osvojio 64,09 odsto glasova na parlamentarnim izborima u decembru 2000. godine i dobio 176 od 250 poslaničkih mjesta u Narodnoj skupštini.
Đinđić je izabran za predsjednika Vlade Srbije 25. januara 2001. godine, nakon pada Slobodana Miloševića sa vlasti.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
