Vekić: Ubijali smo civile jer su bili neprijatelji?!
Osijek/Sisak - Ratni ministar unutrašnjih poslova Hrvatske Ivan Vekić priznao je u Osijeku na suđenju Vladimiru Milankoviću i Dragi Bošnjaku, optuženim za ubistva i progon srpskih civila u Sisku, da su vlasti likvidirale civile i da su zato imale dobre razloge?!, prenose agencije.
- Jesmo li ili nismo nekoga ubili? Jesmo! Rat se ne može dobiti da se ne usmrti neprijatelj - rekao je Vekić.
On je objasnio da su ratne vlasti Hrvatske “imale veliki problem, a to je da prepoznaju ko su tzv. civili među neprijateljima”.
- Je li civil onaj ko se tako oblači, a ima skrivene namjere i neprijateljski je nastrojen - rekao je Vekić, ne objašnjavajući na osnovu čega se moglo prepoznati da neki srpski civil ima “neprijateljske namjere”.
Ako je bilo potrebno - takvi ljudi su likvidirani. To smo morali činiti - rekao je on, ponavljajući priču o “petokolonašima” i “agresiji”.
- Bio je rat, a što se tiče toga šta je u ratu dozvoljeno ili nije, to je druga priča - istakao je Ivan Vekić na Županijskom sudu u Osijeku.
Vlado Milanković (50) i Drago Bošnjak (54), koji su okrivljeni za ratni zločin nad civilima i ratnim zarobljenicima srpske nacionalnosti na području Siska i Banovine tokom 1991. i 1992. godine, pri čemu su 24 osobe ubijene, a brojne druge protivpravno privođene, zatvarane, mučene i zlostavljane, izjavili su da se ne osjećaju krivim.
Rijetki svjedoci koji su se odvažili da javno progovore o okolnostima pod kojima su odvođeni sisački Srbi, opisivali su uniformisane osobe sa maskama na licu, koje su odvodile njihove bližnje sa radnih mjesta, presretali ih na ulici ili upadali u njihove kuće noću, tokom policijskog časa, i odvodili ih u nepoznato.
Najhrabrija među njima Vjera Solar u mnogo navrata je javno svjedočila o ubistvu svoje devetnaestogodišnje kćeri Ljubice Solar, koju je nepoznati snajperist 17. septembra 1991. ubio kroz prozor njenog stana u centru Siska.
Svjedočila je i o jalovim pokušajima da policiju i sud podstakne na to da se temeljitije pozabave tim i drugim slučajevima likvidacija sisačkih civila.
Govorila je i o poražavajućoj presudi kojom joj je u decembru 2009. naloženo da plati 84.000 kuna parničnih troškova, nakon što je sud presudio da “nema osnove da joj se dosudi materijalna odšteta za gubitak kćeri”.
Stojanka Trivkanović iz Siska je još u novembru 2001. godine nedjeljniku “Globus” ispričala potresnu priču o potrazi za suprugom i dvojicom sinova koje su 25. avgusta 1991. godine, u vrijeme ručka, pred porodičnom kućom u sisačkom naselju Zeleni Brijeg, u bijeli kombi ugurali naoružani muškarci u vojnim uniformama bez oznaka.
Kad je izbezumljena od straha u zgradi sisačke policije upitala tadašnjeg načelnika Đuru Brodarca gdje da traži sinove i muža, odgovorio joj je: “Traži ih u mrtvačnici”.
Nekoliko dana kasnije iz mrtvačnice sisačke bolnice telefonirali su joj da dođe i preuzme suprugovo tijelo, pronađeno je na obali Save kod mjesta Gušće.
Tijela sinova Zorana (22) i Berislava (17) do danas nije pronašla.
Ivica Bišćan (41) jedini je preživio pokolj porodice Vila u Sisku 25. avgusta 1991. godine, kada su ubijeni Marko i Evica Vila i njihovi sinovi Željko, Dušan i Mlađo.
Ubice su Bišćanu, koji je stanovao kod porodice Vila, poštedjele život nakon što je utvrđeno da je - hrvatske nacionalnosti.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
