Crnogorci haraju svijetom

Podgoričanin Anton R. Stanaj (42) ubijen je prošlog petka ujutro u Sudanu, gdje je boravio i radio u proteklih godinu dana. Bio je vlasnik poznate podgoričke firme Rokšped.

Prema izvorima bliskim porodici Stanaja je usmrtio poslovni partner Albanaca sa Kosova. Afrički mediji na engleskom jeziku nisu objavili tu vijest.

Specijalni sud u Beogradu osudio je Stanaja prije dvije godine za šverc cigareta na šest i po godina zatvora i novčanu kaznu od 100.000 evra. Sud je prihvatio njegovo jemstvo od 400.000 evra i pušten je da se brani sa slobode. Srpsko pravosuđe tvrdilo je da je Stanajeva grupa od 2004. do 2007. godine na teritoriji Srbije, Crne Gore, Makedonije, Hrvatske, Rumunije, Austrije, BiH i Mađarske distribuirala cigarete bez plaćenih akciza.

Stanaj je jedan iz poveće grupe crnogorskih državljana uz čije se ime u medijima navodilo “kontroverzni biznismen” i koji su život izgubili van granica Crne Gore ili bili akteri pljački, šverca i drugih kriminalnih radnji na raznim meridijanima.

Mnogi od njih život su izgubili u Beogradu. Prva ubistva poznatijih Crnogoraca u Beogradu koji su dovođeni u vezu sa kriminalom bile su likvidacije Igora Ćosovića i Zorana Jovanovića 1996. godine. U julu 2000. ubijen je Todor Gardašević iz Budve, kum Andrije Draškovića (koji je po ocu Crnogorac). Naredne godine ubijeni su Miodrag - Gidra Stojanović, rođen u Podgorici i Slavko Mijović, alijas Mile Pijuk, iz Murine kod Plava. Ispred zgrade RTV Pink 2001. ubijen je Milan Rajković, kod koga je pronađena legitimacija DB Crne Gore. U septembru iduće godine ubijen je Veselin Božović iz Bijelog Polja, a mjesec kasnije, dok je navodno postavljao eksploziv, raznijet je Ivan Kontić iz Budve. Decembra 2002. ubijen je Ivica - Ico Jovanović iz Mojkovca... Za neka od tih ubistava optuženi su pripadnici Zemunskog klana.

Dvojica maskiranih napadača su iz „heklera" početkom oktobra 2009. ubili crnogorskog biznismena Branislava Šaranovića (66) ispred njegovog stana na Dedinju. Mediji su objavili da je riječ o obračunu unutar crnogorske mafije. Budvanin rođen u Cetinju Branislav Šaranović, vlasnik kockarnice u hotelu „Slavija" u Beogradu, ubijen je u klasičnoj mafijaškoj sačekuši.

O Šaranoviću se pisalo još sedamdesetih godina prošlog vijeka. Mediji su njega i njegovog brata Slobodana tada povezivali sa kriminalcima iz bivše SFRJ koji su vladali podzemljem Italije i Njemačke. Mediji su objavili da su se tada udružili crnogorski žestoki momci iz Jugoslavije sa crnogorskim klanom iz Evrope. Pored braće Šaranović, spominjani su i braća Trifunović, braća Nicović, Ratko Đokić, Dado Cerović, Vlasto Petrović, Đorđe Božović, Darko Ašanin, Miša Martinović, Marko Vlahović…

Branislav Šaranović je bio prijatelj sa Rankom Rubežićem, koga su 1985. ubili članovi tadašnjeg „voždovačkog klana".

U martu 1990. došlo je do obračuna u noćnom beogradskom klubu “Nana”. U njemu su učestvovali Nikšićanin Andrija - Laki Lakonić s jedne, te njegov sugrađanin Veselin Vukotić i Mojkovčanin Darko Ašanin (ubijen 1998. u Beogradu), s druge strane. U medijima je navođeno da su svi imali službene legitimacije SDB-a SFRJ.

U tom obračunu Lakonić je ubijen. Vukotić je pobjegao u inostranstvo, a Ašanin uhapšen i na suđenju oktobra 1990. pušten na slobodu. Sedam godina kasnije Vukotić je u Prčnju (u diskoteci „Fleš“) ubio pomorca Duška Boškovića i ranio još jednog čovjeka, a potom našao utočište u Španiji.

Beogradska policija uhapsila je u maju 2007. prema međunarodnoj potjernici Vjekoslava Lambulića (31) iz Podgorice, protiv koga su u Crnoj Gori u toku sudski procesi za šverc kokaina i pranje novca. Lambulića traži i Švajcarska jer je u njoj zbog trgovine drogom osuđen na 20 godina zatvora.

U podgoričkom Višem sudu suđeno je Vjekoslavu Lambuliću i njegovom bratu Jugoslavu za krivično djelo pranja novca. U optužnici se navodi da su tokom 2004. i 2005. godine prikrili i nezakonito stekli 120.000 evra za koje je tužilac rekao da potiču od prodaje droge. Jugoslav je tvrdio da je novac zaradio kockajući se u jednom beogradskom kazinu, gdje je “dobio milion maraka”, kao i od zarade iz tri sportske kladionice “Penal”.

"Znam da će biti još montiranih razgovora i svjedoka, montiranih potjernica. Poslaće i odrede za likvidaciju. Ali, nadam se da ću se jednog dana mirno vratiti u Crnu Goru i do kraja ispričati svoju priču". Tako je 2002. godine prijetio Podgoričanin Ratko Đokić, jedan od posljednjih velikih bosova podzemlja bivše Jugoslavije. Đokić je u široj javnosti postao poznat nakon izbijanja duvanske afere za koju je optuživana vlast u Crnoj Gori. Đokić nije stigao da ispriča to što je znao. U ponedjeljak 5. maja 2002. dvojica nepoznatih ubica sa 28 metaka izrešetali su ga na ulicama Stokholma.

Crnogorski kriminalci stigli su i do Tokija. Član međunarodne bande "Pink Panter" Rifat Hadžiahmetović iz Podgorice osuđen je krajem septembra 2001. u Japanu na deset godina zatvora zbog krađe nakita vrijednog 3,7 miliona dolara iz jedne tokijske juvelirnice.

Banda "Pink Panter" karakteristična je po brzim akcijama "razbij i zgrabi", a čine je kriminalci iz bivše Jugoslavije, mahom iz Srbije i Crne Gore. Tvrdi se da ih ima čak dvjesta. Od 2003. godine do danas brojne juvelirnice širom svijeta ojadili su za više od 250 miliona evra.

U medijima se tvrdilo da je prvi "panter" Crnogorac Radovan Jelušić. Tu "titulu" svjetski policajci dodijelili su i Predragu Vujoševiću iz Cetinja. Jelušić (43) se tereti da je kao pripadnik „Pink Panter“ grupe zajedno sa Hadžiahmetovićem u junu 2007. za 30 sekundi opljačkao juvelirnicu u Tokiju. Jelušić je uhapšen prije tri godine u Rimu, nakon čega je izručen Španiji. Španija ga je izručila Crnoj Gori sredinom maja 2012, nakon što je Podgorica preuzela krivično gonjenje od Japana. Jelušić je sredinom februara ove godine u Višem sudu u Podgorici tvrdio da je optužnicu montirao Interpol.

Do sada je u podgoričkom sudu od članova “Pink Pantera” osuđen jedino Cetinjanin Vladimir Lekić. Zbog pljačke juvelirnice u Frankfurtu 2003. godine dobio je osam godina robije. Od prije tri godine nalazi se u spuškom zatvoru, nedaleko od Podgorice.

U spuškom zatvoru robija i Duško Martinović, koji je zbog pljačke draguljarnice u Sen Tropeu u Francuskoj osuđen na 12 godina, a potom izručen Crnoj Gori.

Crnogorska policija procjenjuje da ima još najmanje osam državljana Crne Gore koji su pripadnici famoznog klana "Pink Panter". Jedan od njih Nikšićanin Zdravko Radonjić uhapšen je svojevremeno u Japanu i srušio je sistem bezbjednosti u tamošnjim zatvorima tako što je štrajkovao glađu, a kada je prebačen u bolnicu pobjegao je.

Organizator i mozak grupe je, kako je objavljeno, Petar Radonjić iz Nikšića. On je prije nekoliko godina uhapšen na Aerodromu "Nikola Tesla" u Beogradu, kad se uz pomoć falsifikovanog pasoša na ime Dragan Radovanović spremao za let u Bejrut. Hapšenje je izvedeno prema potjernici japanske policije zbog pljački 13 juvelirnica u Osaki "teških" 750.000 evra. Radonjić je osuđen na četiri godine zatvora u beogradskom Specijalnom sudu.

Direktor podgoričke Kancelarije Interpola Dejan Đurović izjavio je prošle godine da je sa grupom “Pink Panter” povezano nekoliko desetina državljana Crne Gore.

"Sigurno je da možemo govoriti o oko 40 osoba koje su crnogorski državljani i koje su povezane sa tom bandom", rekao je on.

Autor grafita “Srbija do Tokija” vjerovatno je imao na umu teritorijalne pretenzije svoje zemlje, ali preduhitrili su ga Crnogorci iz kriminalnog miljea koji su, kako se vidi, davno stigli do prestonice zemlje izlazećeg sunca.

Posebna priča je crnogorsko narko podzemlje. Opisuju ga kao hobotnicu - ima veliku, iznenađujuće inteligentnu glavu i dugačke pipke koji sežu preko Atlantika, a kraci u novije vreme dopiru do zemalja Latinske Amerike, neki do zapadne Afrike, a od ranije su rašireni po Evropi...
Tokom operacije "Balkanski ratnik", kada je prije dvije godine u Kolumbiji otkriven pokušaj krijumčarenja 2,1 tone kokaina u Evropu, u Beogradu su uhapšeni Marko Vorotović iz Nikšića, te Dragan Labudović i Miloš Krgović iz Berana.

Vođa grupe Darko Šarić iz Pljevalja i dalje je u bjekstvu. Srpsko Tužilaštvo za organizovani kriminal i srpska policija sumnjiče odbjeglog narkobosa Darka Šarića da je oprao čak 1,7 milijardi evra dajući kredite koje je u Srbiji uzelo 600 firmi. Krediti su uzimani kada je Šarić posjedovao ogromnu količinu bogatstva, odnosno u periodu od 2006. do akcije "Balkanski ratnik" 2009. godine.

Zanimljivo je da je brat Marka Vorotovića (32) Vidak (34) ubijen 15. decembra prošle godine u Beogradu u „audiju“ kupljenom od firme Rokšped Antona Stanaja.

Osam kriminalnih klanova

Kriminalne grupe koje potiču iz Crne Gore aktivno djeluju u okvirima, ali i izvan granica te države, navodi se u izvještaju Evropske komisije o pregovaračkom poglavlju koje se odnosi na vladavinu prava.

Uprava policije Crne Gore objelodanila je prije tri godine da je završila detaljni popis svih crnogorskih kriminalnih grupa u zemlji i inostranstvu. Na spisku je 700 kriminalaca. Nazvana je Plava knjiga crnogorske mafije, odštampana je u jednom primjerku i čuva se u sefu kabineta direktora Uprave policije. Podatke za knjigu prvi je počeo da prikuplja crnogorski policijski funkcioner Slavoljub Šćekić koji je ubijen 2005. U Crnoj Gori, prema tim podacima, djeluje osam organizovanih kriminalnih klanova - u Podgorici, Baru i Rožajama po dva, a u Nikšiću i Beranama po jedan.

Safet Kalić, vođa takozvanog "rožajskog kriminalnog klana", nalazi se u bjekstvu i za njim je raspisana potjernica zbog pranja novca, a dio članova njegove porodice je uhapšen. Iz ovih klanova godinama se regrutuju kriminalci koji operišu po svijetu.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.