Sastav U2 obilježio 50 godina od „Krvave nedjelje“
DABLIN - Irski bend U2 izveo je juče akustičnu verziju pjesme „Sunday Bloody Sunday“ na 50. godišnjicu pokolja u Sjevernoj Irskoj poznatog kao „Krvava nedjelja“
Bono Voks i Edž podijelili su novu akustičnu obradu svog singla iz 1983. godine, ujedno pjesme koja je otvarala album „War“ i koja je vremenom stekla status himne u karijeri ovog sastava i jedne od najpoznatijih protestnih numera u istoriji rok muzike.
Radnja pjesme govori o „Krvavoj nedjelji“ 30. januara 1972, kada su britanski vojnici ubili 14 nenaoružanih muškaraca i dječaka te povrijedili 13 demonstranata tokom protesta u gradu Deriju u Sjevernoj Irskoj. Pjesma je takođe i protest protiv nasilja u burnoj irskoj istoriji i sukoba katolika i protestanata tokom 20. vijeka.
Ipak, glavna poruka pjesme smatra se pacifističkom i ne govori o irskom nacionalizmu već koliko su borbe u Sjevernoj Irskoj unesrećile narod koji tu živi bez obzira na religiju i porijeklo. Numera ima specifičan ritam, nalik vojnom maršu, koji je Lari Mulen snimio na stpeništu da bi dobio što prirodniji zvuk, da bi gitarista Edž nastavio kasnije sa specifičnim gitarskim uvodom i Bonovim dramatičnim stihovima o bijelim zastavama, koje pozivaju na mir i prestanak prolivanja krvi.
-Dosta mi je irskih Amerikanaca koji se nisu vratili u svoju zemlju dvadeset ili trideset godina, a prilaze i pričaju o otporu, revoluciji kod kuc'e i slavi revolucije i slavi umiranja za revoluciju. J...š revoluciju! Ne govore o slavi ubijanja za revoluciju. Kakva je slava uzeti čoveka iz njegovog kreveta i streljati ga pred njegovom ženom i njegovom decom? Gde je u tome slava? Gde je slava u bombardovanju parade penzionera, izvađenih i uglađenih ordenja na Dan sjećanja? Gdje je u tome slava? Da ih ostavim da umiru ili osakacćene za život ili mrtve pod ruševinama revolucije koju vecćina ljudi u mojoj zemlji ne želi. Dosta je više -rekao je kasnije Bono o motivima za ovu numeru.
Tokom snimanja numere lokalni violinista Stiv Vikam prišao je Edžu jednog jutra na autobuskoj stanici i pitao da li U2 ima potrebu za violinom na svom sljedećem albumu. U studiju za samo pola dana, Vikamova električna violina dala je konačni instrumentalni doprinos pjesmi i njenom prepoznatljivom zvuku.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
