Legendarni bend slavi 50. rođendan: Plavuše se i dalje bolje zabavljaju

Istina, bend čiju su okosnicu činili plavokosa pjevačica Debi Hari i gitarista Kris Stejn, imao je nekoliko nastupa pod drugim imenima, ali nastup pod novim nazivom koji su dugovali frizuri svoje frontmenke označio je stvarni početak benda, koji će u osvit panka i novog talasa na autentičan način povezati novo i staro u pop muzici, kao rijetko ko u njenoj istoriji.

Sredinom sedamdesetih brojni uzbudljivi novi bendovi svirali su u klubu “CBGB”, koji je svoje ime možda dugovao kantri, blugras i bluz muzici, ali je postao leglo pank zvuka, koji će iz njujorškog podzemlja uskoro eksplodirati širom planete. Otvoren u decembru 1973, samo nekoliko mjeseci nakon završetka Vijetnamskog rata, klub je bio mjesto okupljanja za opskurne izvođače kao što su Peti Smit, “Tolking Heds”, “Televižn”, “Ramones”, ali pojava grupe “Blondi”, koji su novi talas, pank i pop kombinovali u jedinstven zvuk između pop i pank zvuka, značajno je pomogao proboju ove scene izvan Njujorka.

Pored Debi Hari i Stejna, bendu se u to vrijeme pridružio eksplozivni bubnjar Klem Burk, koji će zajedno sa njima postati tročlana osnova benda, koja i pet decenija dalje radi zajedno, uz brojne promjene na mjestu gitarista, basiste i klavijaturista.

- Bili smo djeca. Bio je to čisti adrenalin. Svi smo bili čista muzika. Bili smo u zaokruženoj sceni u Donjem Menhetnu sredinom sedamdesetih. Postojala je sinergija koju su izgradili bendovi, muzičari i kreativni ljudi poput Alena Ginsberga i Endija Vorhola. Bili smo opkoljeni. Ta kreativna energija je bila veoma izolovana, to je bila anomalija. Cijela ta scena je bila oko 100 ljudi koji su se međusobno inspirisali. To nas je održalo - rekao je Burk.

Sastav je dvije godine kasnije, 1976. godine objavio svoj prvi album “Blondie”, i bez obzira što je dobio malo pažnje, stalnim su svirkama profilisali svoj zvuk i međusobnu hemiju na pozornici uz akcent na svoju pjevačicu, koja je brzo postala seks simbol, ali i ikona novog viđenja žena u pop i rok muzici. Prije benda “Blondi” Debi je radila kao konobarica, plejboj zečica i striptizeta, ali je svojim snažnim vokalom, fizičkom harizmom i talentom za pisanje pjesama postala magični sastojak uspjeha grupe.

Od tada do danas Debi je inspirisala respektabilnu armiju imitatora sa platinastom kosom i leopard printom, ali i utrla put snažnim ženskim umjetnicama od Madone i Širli Menson do Majli Sajrus, iako ona nije sebe vidjela kao bilo čiji uzor.

- Čudno mi je da me smatraju bilo kakvim uzorom. Sigurno nisam bila prva pjevačica koja je imala stav i radila svoju stvar. Međutim, definitivno je došlo do pomaka otprilike u vrijeme panka i ja sam bila dio te promjene. Zajedno sa Peti Smit i Suzi Sjuks, mijenjala sam način na koji su se žene u bendovima doživljavale, odbijajući da budem ono što je diskografska kuća tražila od mene na pozornici, a to je da budem samo zgodno tijelo i lijepo lice - rekla je Hari.

Drugim albumom “Plastic Letters” (1977), svoj su rani zvuk i saradnju sa producentom Ričardom Gothrerom, dotjerali do savršenstva. Ipak, tek 1978. godine, kada počinju saradnju sa producentom Majkom Čepmenom na albumu “Parallel Lines” počinje njihov proboj do statusa globalnih ikona. Album je nosio globalne pop hitove “Hanging on Telephon”, “Heart of Glass” i “One Way or Another”, a bend je pod vođstvom novog producenta spojio svoj rani “CBGB” zvuk sa zvucima disko muzike iz “Studija 54”, uz  sve širi eklekticizam benda prema rege, fank i rep muzici. Snimljen u samo šest burnih sedmica sa producentom, album je predstavio bend na putu iz andergraunda u veliku popularnost, označavajući trenutak kada su zvuci panka i novog talasa postali mejnstrim, a Burk kaže da je Čepmen odigrao veliku ulogu u tome.

- Ponekad bi mi dirigovao ispred bubnjeva, kako bi održao tempo na određeni način. On je u to vrijeme postao zaista, možda sedmi član benda. Bio je motivator. Želio je da napravi klasični pop album, koji će pokoriti liste, ali i ponuditi iskorak od klasičnog “Blondi” zvuka, kroz upotrebu disko ritmova i naglašenijeg, plesnog ritma - rekao je Burk. Gitarista Stejn kaže da je Čepmen iskoristio talenat grupe za stvaranje pop pjesama i njihovu želju da rade nešto drugačije od prva dva albuma.

- Nismo mislili da će “Heart Of Glass” biti pjesma koja će “Blondi” probiti u SAD. Mislili smo da eksperimentišemo, da zvuk “Kraftverka” susreće Donu Samer, što smo mi radili. Pričamo o “Blondi” evoluciji, koja se pretvorila na opšte iznenađenje u ogroman pop hit - rekao je Stejn.

Ubrzo su uslijedile hit numere “Call Me” za soundtrak “Američkog žigola” i rege obrada “The Tide is High” za album “Autoamerican”, koji je objavljen 1980. godine.

Godinu dana kasnije, počela je era MTV-ja i “Blondi” ekipa je brzo shvatila kako video-snimci mogu doprinijeti još većem uspjehu. Na alternativnoj pank sceni sve veći komercijalni uspjeh doveo je bend na loš glas, a Harijeva, koja je još uvijek bila buntovna i divlja na sceni, takođe je pozirala kao model, radila kao glumica i postala autentični pop fenomen, dok se muzika grupe nastavila mijenjati.

Album “Autoamerican” iz 1980. godine sadržavao je hit singlove “Rapture” i pomenutu “The Tide Is High” i bio je tek drugi album grupe koji je ušao u prvih deset, ali je mlak prijem kod kritičara vjerovatno označio početak kraja grupa, koja je sve više tonula u probleme sa narkoticima, ličnim sukobima i različitim pogledima na muziku.

Sastav uzima kraću pauzu, Debi objavljuje solo album, prije nego što su se ponovo okupili 1982. za šesti studijski album “The Hunter”, koji je iznjedrio hit “Island Of Lost Soul”, ali je bend bio daleko manje motivisan i raspoložen za rad nego ranije. Bilo je manjih promjena sastava tokom priprema za ne baš uspješnu turneju u ljeto 1982. godine, dok su tenzije rasle unutar benda, a da bude gore Stejnu je dijagnostikovana po život opasna bolest Pemfigus, autoimuna bolest koja izaziva rane po koži, zbog čega se Harijeva, koja je bila sa njim u ljubavnoj vezi, posvećuje njegovom liječenju. Otkazana je turneja za avgust 1982. godine, grupa se raspala, a članovi su dali otkaz i tužbe su letjele okolo. Bend je službeno najavio razlaz u novembru 1982, ali su prije razlaza prošli kroz burnu zloupotrebu droga, svađe i finansijske poteškoće.

Tokom pauze Harijeva je radila kao glumica i našla je uloge u filmovima Dejvida Kroneberga “Videodrome”, “Zuvijek Lulu”, režiserke Hane Šigule i “Laku za kosu” Džona Vatersa, objavljivala solo radove, dok se ostatak grupe bavio raznim solo projektima. Na opšte iznenađenje bend se vratio 1999. godine sa sedmim albumom “No Edžit”, koji su kritičari odbacili i proglasili kao banalan, ali numera “Maria” sa karakterističnim vriskom Harijeve u naslovu pjesme dala je  grupi još jedan svjetski hit. Dok su neki bivši članovi poput basiste Gerija Valentajna i klavijaturiste Džima Destrija napustili sastav, trojka Debi, Kris i Klem Burke su ostali dio benda uz podršku sešn muzičara. U tom periodu grupa je objavila albume “The Curse Of Blondie” (2003), “Panic Of Girls” (2011) i “Gosts Of Download” (2014) te gostovala i nastupala širom svijeta tokom narednih godina. Sastav je uvršten u Rok kuću slavnih 2006, a tokom karijere prodali su preko 40 miliona ploča širom svijeta uz ogroman uticaj na sve žanrove pop i rok muzike te brojne poštovaoce unutar muzičkih krugova.

Solidno ocijenjen album “Pollinator” objavljen je 2017. godine, a da bi obilježio godišnjicu benda, Kris Stejn je objavio svoju autobiografiju “Under A Rock” u junu 2024. godine, a on i Harijeva najavili su novi album benda za sljedeće proljeće. Ispostavilo se da je staro pravilo da se plavuše ipak bolje zabavljaju bilo tačno, makar u slučaju benda koji je iz podruma Njujorka stigao do statusa globalne legende.

Kolekcija

Sastav “Blondi” je 2022. godine objavio svoj prvi boks-set u karijeri pod nazivom “Blondie: Agnaist The Odds 1974-1982”.

Luksuzna kolekcija pokriva prvih osam godina karijere i slave njujorške grupe te uključuje nova izdanja prvih šest albuma benda: “Blondie”, “Plastic Letters”, “Parallel Lines”, “Eat To The Beat”, “Autoamerican”, “The Hunter”, remasterizovanih sa originalnih analognih traka i isječenih na vinil. Set je nosio i demo snimke, alternativne verzije, studijske snimke, ranije neobjavljene fotografije, dva toma bilježaka, komentare članova benda i još mnogo toga. Trebalo bi pomenuti da od 124 numere, koliko se ukupno nalazilo na spisku, 36 nikada ranije nije objavljeno.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.