Ve­sna An­te­še­vić za “Glas Srp­ske” u su­sret iz­lo­žbi “Re­ci­kli­ra­nje sve­pri­sut­no­sti 2”: Osli­ka­va­nje pro­ble­ma vo­di­lja ka rje­še­nju

An­te­še­vi­će­va će se svim lju­bi­te­lji­ma umjet­no­sti pred­sta­vi­ti iz­lo­žbom “Re­ci­kli­ra­nje sve­pri­sut­no­sti 2”, ko­ja će bi­ti otvo­re­na su­tra u 19 ča­so­va u Sa­lo­nu ba­na Sve­ti­sla­va Ti­se Mi­lo­sa­vlje­vi­ća.

Pre­ma ri­je­či­ma ove umjet­ni­ce, ra­do­vi pred­sta­vlja­ju na­sta­vak pri­če nje­nog stva­ra­lač­kog ra­da, na ko­jem osli­ka­va­njem ke­sa kao mo­ti­va po­ku­ša­va da pre­ne­se od­re­đe­nu po­ru­ku po­sma­tra­ču.

- Na­ziv iz­lo­žbe je vi­še me­ta­fo­rič­ki. Kao po­je­di­nac ne mo­gu da re­ci­kli­ram sav pla­stič­ni ot­pad, ali mo­gu kao umjet­nik da upu­tim na to i kroz svoj umjet­nič­ki rad na­ve­dem dru­ge lju­de da dje­lu­ju i na taj na­čin sa­ču­va­ju ži­vot­nu sre­di­nu, ali i ži­va bi­ća. Ta­ko­đe, na­mje­ra mi je da pro­bu­dim svi­jest lju­di o to­me ko­li­ko su ke­se po­sta­le dio nas, i stal­no su pri­sut­ne, stal­no ih ko­ri­sti­mo. Ta­ko se mo­je “re­ci­kli­ra­nje” od­vi­ja pr­ven­stve­no u me­ni, a on­da čet­kom i bo­ja­ma bu­de za­bi­lje­že­no na plat­nu - ka­za­la je An­te­še­vi­će­va za “Glas Srp­ske”.

Ona je ob­ja­sni­la da je te­ma­ti­ka ra­do­va ista, kao i po­ru­ka, ali da se do­sta to­ga pro­mi­je­ni­lo, po­čev­ši od pri­stu­pa ra­du, do na­či­na pri­ka­zi­va­nja ke­se kao mo­ti­va.

- Pret­hod­no su to bi­li pre­po­zna­tlji­vi ob­li­ci, ja­sno je bi­lo da je na sli­ci ke­sa, dok je na no­vim ra­do­vi­ma sve ap­stra­ho­va­no i ne­pre­po­zna­tlji­vo. Kroz rad sam spo­zna­la mno­ge stva­ri o ko­ji­ma u po­čet­ku ni­sam raz­mi­šlja­la. Isto ta­ko sam po­če­la na me­ta­fo­rič­ki na­čin da po­ve­zu­jem ke­su, pra­te­ći i iz­u­ča­va­ju­ći nje­no po­na­ša­nje u pri­ro­di, sa čo­vje­kom i nje­go­vim ži­vo­tom, jer su me ne­ke po­je­di­no­sti aso­ci­ra­le na ni­ma­lo lak ži­vot čo­vje­ka - re­kla je ona i do­da­la da pri­li­kom ra­da iz­dva­ja ke­se ko­je su za­ni­mlji­ve - ba­če­ne i uni­šte­ne. Na­kon to­ga pra­vi fo­to-do­ku­men­ta­ci­ju, sa­ku­plja i osli­ka­va ih na plat­no, a ka­ko ka­že, či­tav pro­ces na­lik je re­ci­kli­ra­nju.

Ka­da je ri­ječ o va­žno­sti smje­šta­nja pri­če o za­šti­ti ži­vot­ne sre­di­ne u umjet­nost, ona ka­že da smo svi za­ga­đi­va­či, iako ne­kad to­ga ni­smo svje­sni, a sa­ma na­mje­ra nje­nog ra­da je da na ne­ki na­čin, umjet­no­šću, pri­ka­že pro­blem, što mo­že da da­lje da pod­sti­če na tra­ga­nje za rje­še­njem.

- Na­ža­lost, po­lo­žaj umjet­ni­ka u na­šoj ze­mlji i ni­je na za­vid­nom ni­vou, ali sma­tram da je umjet­nik taj ko­ji mi­je­nja svi­jet i ko­ji na svoj na­čin, a to je kroz svoj stva­ra­lač­ki pro­ces, mo­že da uti­če na od­re­đe­ne pro­mje­ne. Pa i kod jed­ne oso­be da se pro­bu­di svi­jest  o oču­va­nju ži­vot­ne sre­di­ne, to je na­pre­dak, je­dan ma­li uspjeh i znak da je sve mo­gu­će ri­je­ši­ti uko­li­ko to za­i­sta že­li­mo, jer će ta oso­ba vje­ro­vat­no uti­ca­ti na ne­kog dru­gog, i taj la­nac se ta­ko na­sta­vlja - za­klju­ču­je ona.

Na­gra­de

S ob­zi­rom na to da je ona do­bit­ni­ca ne­ko­li­ko pri­zna­nja, me­đu ko­ji­ma je i Pla­ke­ta Ban­skog dvo­ra, ona ka­že da je sva­ka na­gra­da umjet­ni­ku pod­sti­caj da bu­de bo­lji u to­me što ra­di, te po­ka­za­telj da se trud i rad is­pla­te.

- Ta­ko­đe, uko­li­ko uzme­mo u ob­zir da je u da­na­šnje vri­je­me te­ško pro­bi­ti se na umjet­nič­ku sce­nu, sma­tram da su na­gra­de u vi­du sa­mo­stal­ne iz­lo­žbe od ve­li­kog zna­ča­ja, ka­ko za me­ne, ta­ko i za dru­ge mla­de umjet­ni­ke, jer nam pru­ža­ju pri­li­ku da svoj rad pri­ka­že­mo jav­no­sti i da se na taj na­čin lak­še pla­si­ra­mo na umjet­nič­ku sce­nu - sma­tra An­te­še­vi­će­va.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.