Boris Stanić izdao grafičku novelu “Ja pacov”: Saga o gubitnicima kapitalističke tranzicije
BEOGRAD - Izdavačka kuća “Komiko”, kao svoje jubilarno 20. izdanje u ediciji “Moderni srpski strip”, objavila je grafičku novelu “Ja pacov”, slikara i strip-autora Borisa Stanića.
U najboljoj tradiciji ispovjedne stripske proze Roberta Kramba i na tragu skandinavskog čuda Martina Kelermana, Stanić slika panoramu pančevačkog andergraunda novog vijeka, oslobođenog ideala i lišenog folirancije.
Ova novela je “ovdje i sada”, jer Stanić prema svojim riječima reaguje na svijet i komunicira s njim.
- Reagujem na svet oko mene. Svet i ja smo u uzajamnom odnosu. Jedina razlika jeste to što ja taj odnos pokušavam da pretvorim u građu za strip. Stvarnost je za mene materijal koji sakupljam i razgledam i kojim manipulišem ne bih li napravio radove koji su, između ostalog, i reakcija na društveni i politički trenutak u kom živim. Međutim, oni su i više od toga, oni su pokušaj da se taj inače nepostojeći svet, svet mojih zamisli, svet nekih još neuobličenih impulsa i naslućivanja ostvari u jednu poetsko-likovno-narativnu celinu koja je svet za sebe, odnosno da se uobliči u strip - rekao je Stanić.
Protagonisti njegovog stripa su antropomorfni pacovi, više ne tako mladi, zaglavljeni u tranziciji iz socijalizma u novi, kapitalistički poredak. Ne snalaze se na tržištu rada, socijalni životi su im isprazni, nemaju stabilne veze ni redovna primanja, žive kao paraziti na grbači roditelja i kao da se uljuljkuju u to stanje apatije i inercije. Glavni junak živi besciljan život, ali i traži način da se izrazi i da preuzme odgovornost za svoj život. Jezik crteža i riječi koje Stanić stvara je brutalan i snažan, ne bježi od vulgarnosti ili kritike pojave koje se nađu na putu njegovim antijunacima.
- Moji stripovi jesu reakcija na društvena i politička zbivanja. I tu se ne bojim da odem u vulgarnost i brutalnost kako bih izrazio svoj bunt. Ali ne crtam dnevnopolitičke teme niti aktere te scene. Više me zanimaju fenomeni kao što su rulja, linč, iskežena lica koljača - inače običnog sveta, komšija, cara-tlačitelja, oteklog poput žabetine, iskolačenih očiju i razjapljenog kanibalističkog ždrela - kaže Stanić.
- Lični identitet, odnosno identiteti, jeste duboko osećanje sebe sazdano od sopstvenog iskustva, prošlosti, nada, stremljenja, snova, zabluda. Sramno je odreći ga se i podati ga na žrtvenik nacionalnim, političkim, religijskim i ideološkim konstrukcijama, posebno onim društvenim konstrukcijama koje su protivčovečne - objasnio je Stanić.
Umjetnik pripada pančevačkoj andergraund sceni koja je uz imena poput Zografa, Maje Veselinović i drugih autora stekla zavidnu reputaciju u domenu nezavisnog stripa.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
