Godišnjica smrti Ljubomira Nenadovića, jednog od prvih srpskih akademika
BIJELjINA - Srpski pisac Ljubomir Nenadović /1826-1895/, član Srpske kraljevske akademije i jedan od prvih srpskih književnika u 19. vijeku sa širokim obrazovanjem, čiji su putopisi znatno prevazilazili literaturu tog vremena, umro je 2. februara 1895. godine.
Od Dositeja Obradovića prihvatio je kult nauke i razuma, a od romantičara vjeru u ljudski progres.
Nenadovićeva najpoznatija djela su putopisi „Pisma iz Italije“, „Pisma iz Njemačke“, „Pisma iz Švajcarske“ i „O Crnogorcima“ Njegov otac je bio čuveni prota Mateja Nenadović, a djed knez Aleksa. Ljubomir Nenadović je završio gimnaziju u Beogradu, a potom studije u Njemačkoj na Univerzitetu u Hajdelbergu.
Kada se vratio, bio je kratko profesor Liceja u Beogradu, te viši činovnik ministarstva i diplomata. Tokom 1860. godine, bio je ministar prosvjete i po položaju predsjednik Društva srpske slovesnosti.
Nekoliko godina je proveo u Crnoj Gori, kao gost kneza Nikole Petrovića. Ljubomir Nenadović je bio jedan od prvih Srba koji su se školovali u inostranstvu i započeli rad na književnosti i među prvih 16 redovnih članova Srpske kraljevske akademije, koje je 1887. godine imenovao kralj Milan Obrenović.
Vrijednost Nenadovićevog rada je više istorijska, nego umjetnička. Pišući lako i zanimljivo, čistim i tečnim jezikom, on je u svoje vrijeme bio veoma popularan i mnogo čitan. Nenadović je bio i jedan od prvih srpskih planinara.
Izdavao je i uređivao list „Šumadinka“, u kom je 1850. godine objavio članak „Jedan dan iz putovanja mog po Srbiji 1845. godine“. Osim na planinske vrhove Srbije i Crne Gore, popeo se i na mnoge druge evropske planine i o njima pisao u svojim glavnim djelima. Kao penzioner, Ljubomir Nenadović je živio u Valjevu, sve do smrti 1895. godine, a sahranjen je u porti crkve u Brankovini.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
