RECENZIJA: “Zeleni vitez” (2021): Ideali vrijedni života i filma

Često su završavali u jalovom prosjeku ispraznog holivudskog spektakla sklonog brzom zaboravu. Ipak, film “Zeleni vitez”, talentovanog američkog režisera Dejvida Laurija, ponovo se dotakao pomenute tematike na krajnje zanimljiv i autentičan način, uspijevajući da u mnogo puta ispričane priče udahne snažan dah svježine, koja prevazilazi okvire žanra, dajući jedan od najboljih filmova aktuelne godine. Njegov film, inspirisan srednjovjekovnom engleskom poemom “Ser Gavejn i zeleni vitez”, istovremeno je kompleksna drama i mračna fantastika, raskošan vizuelni ep i ogoljena intimna priča. Ipak, u krajnjem skoru “Zeleni vitez” bez obzira na žanrovske odrednice besprijekorno funkcioniše kroz elemente filmskog jezika predstavljajući svog autora kao veliko iznenađenje, u krajnje pozitivnom smislu unutar ovogodišnje produkcije.

Lauri bazira svoj scenario na sudbini Ser Gavejna, sina sestre kralja Artura i opasne čarobnice Morgane La Fej, koji na proslavi Božića, prihvata zlokobni izazov misterioznog i strašnog Zelenog viteza upućen vitezovima Okruglog stola. Brzopleti Gavejen, do tada sklon dokolici, pijančenju i ljubavnim poduhvatima, pristaje na igru koja glasi: svako ko nanese udarac Zelenom vitezu, postaće heroj iz junačkih pjesama na godinu dana, ako zauzvrat pristane da mu vitez nakon prolaska godine uzvrati udarac na isti način. Problem je što Gavejn odsjeca glavu čudovišnom gostu, što znači da bi mogao ostati bez svoje, nakon 12 mjeseci slave i divljenja. Gavejn, na opšte iznenađenje prihvata svoju sudbinu i kreće na putovanje bez povratka, otkrivajući da viteška čast i slava, imaju svoju skupu cijenu, daleko pogubniju od same smrti. I brzo postaje jasno da je ova zanosna saga, u kojoj mladi Gavejn saznaje da je svjet čudniji i komplikovaniji nego što je ikada mislio, u stvari jedna krajnje mračna i dirljiva, srednjovjekovna priča o odrastanju. Talentovani režiser i scenarista majstorski prilagođava prepoznatljive obrasce žanra “mača i magije” sopstvenoj viziji, ne mareći za to kako će publika tumačiti njegov film. Da li je njegova nadrealna priča paganska saga o padu čovjeka ili je u pitanju hrišćansko-mesijanska potraga za nadom u spasenje? Da li se on klanja viteštvu kao plemenitom bedemu protiv mraka ljudske prirode ili se smije ideji da bi viteški ideali mogli zaustaviti najdublje porive ljudske vrste poput seksualne gladi, straha od smrti ili pohlepe za bogatstvom i željom za moći.

Bazirajući scenario na kontradiktornoj prirodi izvornog materijala iz 14. vijeka, čija su potpuno različita tumačenja egzistirala više od pola milenijuma ljuske istorije, Loveri ne nudi odgovore na teška pitanja, već svoju priču nadahnuto vodi uz pomoć slike, glume i zvuka korak dalje. Hrabro ulazeći na teritoriju nadrealne kombinacije hipnotičkih slika, naglašenih emocija i egzistencijalnih dilema na velikom ekranu, on napada sva čula publike. Majstorska podjela uloga bez ijedne greške, od fenomenalnog Deva Patela kao Gavejna ili sjajne Alise Vikander u dvostrukoj roli seljančice Etel i tajanstvene Gospe, do harizmatičnog Šona Harisa kao ostarjelog kralja Artura i maestralnog Ralfa Inesona kao Zelenog viteza, u velikoj mjeri mu olakšava režiserski dio zadatka, pošto njegovi glumci s lakoćom svoje uloge pretvaraju u raskošne epske karaktere koji priču bez većih problema iznose kompleksnu i zamršenu priču, kroz koju se kreću njihovi likovi. Iz kadra u kadar “Zeleni vitez”, doslovno i figurativno vizuelno buja pred našim očima i ušima,  a posebno u našim mislima, dok pratimo Ser Gavejna na njegom košmarnom i grozničavom putu do krvnikove sjekire. Lauri raspliće zapetljane čvorove ove arhetipske epske sage i ponovo ih plete u modernu fantaziju o posrnulom čovjeku, koji na kraju shvata da ga bogatstvo, slava i kruna ne čine herojem, već moć da ih se odrekne, čak i ako ga to na kraju košta glave. Ideali, reklo bi se vrijedni viteške smrti, ali i snimanja velikog filma.

Ocjena 5

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.