RECENZIJA: “Šerif Bas Rivs”(2023): Brzi pištolji i čelične kičme VIDEO
Iako se jedan od najagilnijih američkih scenarista i režiser Tejlor Šeridan (Jelouston, 1883, 1923, Sikario), navodi samo kao izvršni producent serije “Šerif Bas Rivs” (Lawmen: Bass Reeves) njegov autorski rukopis se prepoznaje u ovoj vestern sagi od prve do posljednje epizode.
Na stranu što je sam Šeridan počeo razvoj priče planirajući da je nasloni na svoj Jelouston univerzum da bi na kraju odustao i prepustio kreativni razvoj Čedu Fejhanu, a koji je posao obavio na više nego dostojan način, ova priča o Basu Rivsu, čovjeku koji je od odbjeglog roba i bjegunca postao prvi crni šerif na Divljem zapadu, je doslovno Šeridanova “šolja čaja” u svakom pogledu.
Hrabri, muževni individualac u glavnoj roli, koji se vodi moralnim kodeksom na tankoj granici dobra i zla, sporog ritma sa naglaskom na atmosferu, upečatljivi glumački doprinosi i sirovi prikaz nasilja su postulati na kojima je Šeridan izgradio svoju karijeru i “Bas Rivs” jasno slijedi ove postavljene smjernice.
Istina, istinita životna priča crnog šerifa koji je od roba i farmera postao čovjek zakona na tzv. “Indijanskoj teritoriji” u službi čuvenog sudije Parkera, hapseći i ubijajući preko 3000 kriminalaca tokom karijere, savršeno se uklapa u Šeridanov opus, osim što je glavni junak crne boje kože i što su ženski karakteri dobili još istaknutiju ulogu. Naravno, to je odličan način za demantovanje besmislenih optužbi na račun Šeridanove glorifikacije bijelog Amerikanca i mizogeni odnos prema ženama, uglavnom stečenih pisanjem liberalnijeg dijela kritike, ali teško je povjerovati da je Šeridana privukla ova vrsta kalkulacija, a ne prilika da snimi još jednu priču o fascinantnom čovjeku koji je bio zakon i red, zahvaljujući vlastitoj hrabrosti, čeličnoj upornosti i sposobnosti da okonča karijeru bez veće ogrebotine, što u dobroj mjeri i objašnjava da je Fejhanu prepustio kreativno kormilo.
U svakom slučaju, rezultat je odlična serija koji nije za one koji vole brzometan ritam, psihološka nijansiranja karaktera i brojne preokrete, jer ovdje dobijamo lagan pripovjedački tempo koji nas postepeno uvodi u priču o robu koji se sa svojim gazdom bori na strani juga, zatim nakon što pretuče svog suludog gospodara zbog laži bježi na indijansku teritoriju, a potom nekoliko godina kasnije od zloglasnog sudije Parkera(“potreban je čovjek dobar sa pištoljem i čvrste kičme”) dobija priliku da svoje iskustvo sa indijanske teritorije iskoristi na pravoj strani zakona.
Dodijelivši glavnu rolu Dejvidu Ojelovu, autor je dobio glumca dovoljno harizmatičnog da bez problema nosi rolu surovog čovjeka od akcije, ali jednako talentovanog da iznese dramske i melodramske odnose, prije svega u vezi sa sopstvenim moralnim dilemama i porodičnim odnosima. Sa druge strane, oko njega je okupljena iskusna ekipa veterana poput odličnog Denisa Kvejda kao otkačenog šerifa Šerili Lina, Donalda Saterlenda kao strogog Parkera i Beri Pejpera kao psihotičnog revolveraša Izi Pirsa te nekoliko odličnih mlađih glumaca, koji se nisu ustručavali da iskoriste pruženu priliku poput Loren Benks (Rivsova supruga Dženi) i Foresta Gudluka (Rivsov indijanski pomoćnik Bili Krou).
Ostatak posla Fejhan je prepustio talentovanom režiserskom dvojcu Kristini Aleksandri Voros i Damjanu Markoniju, koji su majstorski obavili posao prepustivši prvi plan glumačkom ansamblu, dok su u nenametljivom ritmu vizuelno i pripovjedački kreirali lijepi, ali surovi svijet divlje granice u drugoj polovini 19. vijeka.
Krajni rezultat je staromodna, ali upečatljiva vestern priča, kojoj istina, utisak u finišu kvari pomalo nategnuta priča o Rivovom doprinosu protiv segregacije na Divljem zapadu, ali dok on i njegova ekipa tokom osam epizoda efikasno dijele pravdu pištoljima, nožem i pesnicama, može se preći preko određenih prilagođavanja duhu modernog vremena, posebno u svjetlu činjenice da su kvalitetni vesterni postali istinska rijetkost u modernoj kinematografiji.
Ocjena 5
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
