RECENZIJA “Mrtvi za dolar”(2022): Pucanj u prazno

Ovaj 80-godišnji holivudski veteran, nagrađen ove godine u Veneciji nagradom za životno djelo, tokom karijere, je manje ili više obrtao vestern motive kroz većinu svojih filmova, kako direktno (“Jahači na duge staze”, “Džeronimo”, “Divlji Bil”), tako i indirektno (“Ratnici podzemlja”, “Južnjačka utjeha”, “Teksaški graničar”, “48 sati”, Vatrene ulice”), stvorivši impresivni niz remek-djela, tako da su očekivanja bila jednako velika. Ipak, očekivanja su jedno, a rezultati su, u ovom slučaju konkretno prilično razočaravajući u svakom smislu.

Zamišljen kao omaž legendarnom majstoru vesterna Badu Botičeru, film je iz moderne vizure pokušao elemente žanrovskog B-filma transformisati u eru striminga, ali se spotakao skoro na svim ključnim elementima kinematografskog rukopisa, od scenarija preko režije do glume. Predvidljiv i nepotrebno zakomplikovan Hilov scenario o lovcu na glave Maksu Borlandu (Kristof Volc), koji traži Rejčel Kid (Rakel Brosnan), navodno kidnapovanu suprugu bogatog trgovca Martina Kida (Hemiš Linklejter) i njenog otmičara Elajdžu Džonsa (Brendon Skot), dezertera iz vojske u bespuću Meksika, dok mu se put prepliće sa odmetnikom Džoom Kribensom (Vilijem Defo), kojeg je jednom uhapsio i surovim meksičkim veleposjednikom Tiberiom Vargasom (Benddžamin Bret), možda je obogaćen trendovskim detaljima vouk kulture (crni vojnik i otmičar, snažna i nezavisna žena), ali to mu nije pretjerano pomoglo. Tačnije, isforsirano prilagođavanje modernim trendovima samo je dodatno istaklo nemaštovitost i osrednjost priče, koju ni Hilovo režisersko iskustvo nije uspjela podići na viši nivo.

Od čovjeka koji nosi zasluge za neke od najljepših i najpoznatijih kadrova modernog filma ovdje samo na kašičicu dobijamo poneki bljesak nadahnuća, dok ostatak filma njegova kamera potpuno nezainteresovano prati, jednako nezaintresovane glumce. U žanru koji se suštinski oslanja na jake karaktere i ubjedljivu atmosferu, imati glumačku postavku bez hemije i vizuelni izgled trećerazerednog striming ostvarenja, automatski znači sigurnu propast, bez obzira na veličinu imena angažovanih imena.

Naravno bilo bi pretenciozno reći da su Volc ili Dafo loši glumci, ali ovdje djeluje kao da su na setu bili samo zbog Hilove reputacije, dok ravnodušno izgovaraju neubjedljive replike, čekajući finalni obračun i odjavnu špicu, dok ostatak ekipe nije ni blizu njihove rutine. Kako je uvodna ekspozicija razvučena preko svake mjere i to se postepeno pretvara u predugu agoniju iščekivanja pa kada napokon dođe finalni obračun, za njega ne pokazuju prevelik interes ni njegovi akteri, niti publika ispred ekrana, što je donekle razumljivo, jer on u velikoj mjeri, vizuelno izgleda kao amaterska rekonstrukcija obračuna sa Divljeg zapada, a ne kao holivudski vestern režisera, koji se proslavio vizuelnim valcerima nasilja i jednostavnim, ali efektnim pričama o grubim likovima neprilagođenih antiheroja.

Teško je i pored dobre volje ovdje dati pozitivne ocjene, osim za činjenicu da je Hil ponovo u režiserskoj stolici i da je svaki vestern snimljen danas, sam po sebi, vrijedan ocjene više. Što je, ipak, samo dovoljno za nategnutu dvojku, nedostojnu Hilove velike reputacije, jednako, kao i pomenutih velikih očekivanja publike.

Ocjena 2

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.