RECENZIJA “Dedpul i Volverin” (2024): Prljavi igraju prljavo VIDEO
Nakon što su studiji “Dizni” i “Marvel” dotakli vrh filmskog Olimpa sa ogromnim uspjehom filmova “Osvetnici: Rat beskraja” i “Osvetnici: Kraj igre”, logično je morao uslijediti pad.
Ozbiljan problem je nastao kada se taj pad, pod pritiskom pohlepe i megalomanskih ambicija Diznijevih korporativaca na društveno-kulturološkom polju, u jednom momentu pretvorio u katastrofu, krunisan epskim promašajima filmovima “Ant men i kvantomanija” i “Marveli” te gomilom zbrzanih i negledljivih TV-serija, koje, osim nekoliko časnih izuzetaka, nisu zanimale ni najtvrdokornije fanove.
Ipak “Marvelov kinematografski univerzum” (MKU), predstavlja franšizu tešku više od 15 milijardi dolara i kada su se crvene lampice za uzbunu upalile, glavešine su shvatile da osim što moraju otvoriti novčanike, moraju angažovati i ljude, koji se razumiju u žanr superherojske kulture, a to su naravno kreativci, kategorija u filmskoj industriji koju su birokrate posljednjih godina stavile u drugi plan pred najezdom marketinških stručnjaka i eksperata za istraživanje tržišta.
Spas je došao iz potpuno neočekivanog pravca, od odbačenih Dž-men heroja iz studija “Foks”, koji su kupovinom ovog studija od strane “Diznija” stavljeni u drugi plan, dok se “Marvel” epski upetljavao filmovima i serijama u katastrofu zvanu multiuniverzumi, gdje se na kraju više nije šta se dešava, osim da su budžeti ovih projekata gutali pare, a zarada je postajala sve manje. Prijedlog Rajana Rejnoldsa, jedne od najvećih (i najisplativijih) zvijezda današnjice, da oživi svoj R-projekat “Dedpul”, u kombinaciji sa jednim od najdražih junaka superherojskog svemira Volverinom u tumačenju Hju Džekmena, ispostavilo se bio je prijeko potrebna slamka spasa.
Činjenica da se Džekmen, vratio nakon penzionisanja sa odličnim “Loganom”, ovaj put doslovno iz mrtvih, značila je da je Rejnold imao superzabavnu priču i jasnu viziju šta da uradi sa projektom nazvanom “Dedpul i Volverin”, samo je trebao prave saradnike da je pretvori u film. Činjenica da su reakcije fanova nakon prvih najava bile na granici histerije na mogućnost zajedničke kombinacije dvojice loših momaka u svijetu superheroja, sigurno su pomogle da se ideja munjevito pretvori u film. Rejnolds je uz pomoć Reta Riza, Pola Vernika i Zeba Velsa stvorio scenario, koji je uz pomoć iskusnog režisera Šona Levija, pretvorio u urnebesnu parodijsko poigravanje sa svim kanonima žanra, koji je iznjedrio kao junaka.
Prosto rečeno, za prljavi posao čišćenja nereda za Diznijevim tehnokratama morali su pozvati prljave igrače, a ko je prljaviji od brbljivog, narcisoidnog i ciničnog ubice sa regenerativnim moćima i mračnog tipa, koji već stotinama godinama ne priča puno, ali zato često izbacuje sječiva i pravi pokolj oko sebe odbijajući da umre. Odgovor je jednostavan, niko. Shodno tome početna ideja je samo pretvorena u besmislen, ali funkcionalan zaplet o Dedpulovoj potrazi za pravim Volverinom među brojnim drugima, kako bi spasio svoju vremensku liniju od uništenja, što u praksi znači skok od jedne do druge borbe, uz obilje vulgarnog, otrovnog i ciničnog humora te krvavog i žestokog nasilja, uz obilje kameo uloga, odbačenih heroja poput Blejda (Vesli Snajps) ili Elektre (Dženifer Garner) i drugih. Znajući da je pravi humor jedino onaj koji ne štedi nikog, Dedpul se prvo obilno zeza na sopstveni račun, potom na Volverinov, a zatim na sve živo i mrtvo, uključujući studije “Dizni”, “Marvel”, “Foks”, multiuniverzume, vouk i kansel kulturu, inkluzivnost, manjine, kućne ljubimce, žanr supeherojskog stripa i filma, cijelu industriju zabave te sve ostalo što im padne u šake.
Ništa nije sveto i niko nije pošteđen, dok se dvojica loših momaka šetaju “MKU” svemirom prosipajući otrovne šale i mašući oštrim sječivima, uz obilje usporenih scena, kul pojavljivanja i besmislenih pop hitova u pozadini, kako dolikuje tipovima, od kojih jedan sebe naziva Marvelov Isus, a drugi samo želi da ga svi ostave na miru, dok šeta u drečavoplavom žutom kostimu, koji se vidi iz svemira.
Hemija između dvojice junaka doslovno je opipljiva na ekranu i jasno, na njoj počiva 80 odsto kvaliteta filma, što režiser Levi jasno zna prepuštajući Rejnoldsu i Džekmenu da vode priču kako njima odgovora, dok je sve drugo uključujući u glavnog negativca Kasandru Novu (Ema Korin), odbačenu sestru Čarlsa Ksavijera u drugom planu, jer brzo postaje jasno da je i ona žrtva ambicija TVA birokrate Paradoksa (odlični Metju Mekfejden), filmski prototip ljigavaca, koji su uništili “Marvelov svemir”, podilazeći svemu i svakom od Artika do Antartika.
Ipak, kada je “Marvelu” bilo najteže, vratio se odbačeni, bludni sin, da svojim prljavim jezikom i crvenim kostimom, uz malu pomoć prijatelja i najružnijeg psa na svijetu, spasi što se spasiti može. Istina, malo je tu proračunatosti koja kvari kompletan utisak, jer dok Dedpul kasapi “MKU” jezikom i mačevima, on ga kao i svaka druga parodija slavi, vrativši ga iz groba u kojem je bio sa jednom nogom. Možda ovaj film izgleda kao jednokratna zabava, ali on prosto rečeno, uspješno pročišćava “MCU”, perući mu grijehe i slabosti, stvarajući novu i ljepšu sliku jednog svijeta koji počiva na bezgraničnoj vjeri fanova, koji se nadaju da će doći heroj obučen u tijesni kul kostim i spasiti njihov svijet, mada treba reći da pomenuti svijet često djeluje kao da spašavanje nije zaslužio!
Ocjena 4
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
