Pola vijeka otkako je Rodžer Mur postao Džejms Bond: Živi i pusti druge da uživaju VIDEO
Kada je prije pola vijeka Rodžer Mur zaigrao u filmu “Živi i pusti druge da umru” izgovarajući prvi put čuvene riječi: “Zovem se Bond..., Džejms Bond”, malo ko je vjerovao da će uspjeti da zamijeni Šona Konerija u roli tajnog agenta 007.
Po priznanju pokojnog velikana, iako je u Britaniji bio prilično poznat kao glumac, prije svega zbog kultne serije “Svetac”, čak ni on nije bio uvjeren u tu mogućnost bez obzira na samouvjerene izjave da je “i Hamleta igralo mnogo glumaca pa niko ne pravi pitanje oko toga”, koje je davao za medije tog vremena.
- Reći da sam se bojao preuzimanja uloge od Šona Konerija, prvog i originalnog 007, bilo bi potcjenjivanje. To sam rekao i pokojnom režiseru Gaju Hamiltonu kada smo se našli u Londonu. Dok sam čitao scenario, sve što sam mogao čuti je Šonov glas kako govori: “Zovem se Bond”. U stvari, dok sam izgovarao svoje replike naglas, otkrio sam da to radim sa škotskim naglaskom - rekao je Mur.
Murova strepnja bila je potpuno očekivana, iza Konerija je ostalo šest uspješnih filmova o Bondu, a sam Mur nije bio prvi izbor za film pošto je uloga nuđena Džulijanu Gloveru, Polu Njumenu, Stivu Mekvinu, Klintu Istvudu i Bertu Rejnoldsu. Ipak, ispostavilo se da će Mur na kraju postati glumac koji je Bonda tumačio u čak sedam filmova u periodu od 1973. do 1985. godine.
Kada su producenti Albert Brokoli i Hari Salcman na kraju ipak ponudili Muru ulogu, morao je izgubiti višak kilograma i skratiti kosu kako bi bio muževniji poput Konerija, ali je glumac odlučio da stvori vlastitu verziju lika. Murov Bond je bio šarmantniji i lepršaviji, uz naglašen višak humora i elegancije u karakterizaciji lika, i što je najvažnije, bio je njegov. Scenarista Tom Mankijevič, koji je adaptirao drugu knjigu Jana Fleminga, sjajno je prilagodio priču novom glumcu iskoristivši zamjenu glavnog aktera da priču obogati novim detaljima.
I bez obzira na to što mu kritika nije bila pretjerano naklonjena, fanovi su odgovorili na sjajan način pošto je “Živi i pusti druge da umru” zaradio 161,8 miliona dolara (ili skoro milijardu u modernoj valuti širom svijeta), što je daleko nadmašilo čak i najoptimističnija predviđanja “Junajted artista”, koji je uložio sedam miliona u budžet filma.
Sam Koneri je kasnije sjajno primijetio razlike u pristupu, rekavši da je on koristio komediju dok je izlazio iz scena, dok je Mur ulazio namigujući publici. Mankijevič je Flemingov narativ, koji uključuje krijumčara zlata, transformisao u priču koja se fokusira na afroameričkog narko-bosa u skladu sa referencama na uspjeh filmova iz žanra “crne eksploatacije” poput “Šafta” iz 1971. godine, što je bilo dovoljno da zainteresuje režisera Gaja Hamiltona, koji je želio drugačiju priču od klasičnih bondovskih tema o manijakalnim negativcima koji žele da vladaju svijetom. Film zato počinje sasvim prikladno, sahranom, dok ožalošćeni marširaju niz ulice Nju Orleansa, a zatim se kreće iz Harlema na izmišljeno karipsko ostrvo Sen Monik u priči obilježenoj surovim nasiljem, misterijom i vudu magijom. Bond istražuje vezu između ubistva tri agenta MI6 i sumnjivu vezu između doktora Kanage, diktatora Sen Monika i gangstera iz Harlema poznatog kao Mister Big (Japet Koto igra oba lika.) Tu je i Bondov stari prijatelj iz CIA Feliks Lejter (Dejvid Hedison), misteriozna čitačica tarot karata Soliteri (Džejn Sejmur) kao Bondova djevojka i prva crna Bond djevojka Rouzi Karver (Glorija Hendri), te nekoliko egzotičnih negativaca poput jednorukog Ti Hi Džonsona (Džulijus Haris) i Barona Samedija (Džefri Holder).
Zabavna, ali dovoljno zanimljiva priča, sjajno uhvaćen duh vremena, atraktivne lokacije, nekoliko stvarno spektakularnih scena poput bjekstva sa farme krokodila ili trke gliserima, mistični hipi seksepil Sejmurove uz harizmu i šarm novog Bonda bili su dovoljni da Murov debi pretvore u jedan od hitova godine. Uspjeh filma koji je iskočio iz klasične špijunske tematike otvorio je mogućnost Bond franšizi da slobodnije koketira sa drugim temama i žanrovima bogateći mitologiju samog serijala novim temama i privlačeći daleko širi sloj publike.
Zasluge ili krivicu za ove modifikacije, zavisno od tačke gledišta, nosi Rodžer Mur i film “Živi i pusti druge da umru” koji su pokazali da se tajni agent njegovog veličanstva 007 mora prilagođavati ako želi da opstane. Na kraju i tvorac franšize pokojni producent Albert Brokoli je postao veliki obožavalac, što je priznao mnogo godina kasnije u jednom intervjuu.
- Ono što je Rodžer uradio sa ulogom Džejmsa Bonda je čista hrabrost, jer niko od nas na početku nije vjerovao u njega - rekao je Brokoli.
Ispostavilo se da je Murova hrabrost da iskoči iz nametnutih okvira bila ključna za stvaranje ukupno 25 filmova o Džejmsu Bondu i razvoj franšize vrijedne više od 10 milijardi dolara.
Muzika
Spletom okolnosti kompozitor Džon Bari, koji je radio na prethodnih sedam filmova, bio je nedostupan tokom produkcije jer je radio na mjuziklu “Bili”.
Brokoli i Salcman su umjesto njega zamolili Pola Mekartnija da napiše tematsku pjesmu. Pošto je njegov honorar bio visok i drugi kompozitor nije mogao biti angažovan, u igru je uskočio Džordž Martin, koji je bio Mekartnijev producent dok je bio sa “Bitlsima”, da napiše partituru za film. Numera “Live and Let Die”, koju je Mekartni napisao zajedno sa svojom suprugom Lindom, bila je prva rokenrol pjesma koja je korišćena za otvaranje filma o Bondu i postigla je veliki uspjeh uz nominaciju za “Oskara”.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
