Film “Doručak kod Tifanija” slavi šest decenija od premijere: Kako su Odri i crna haljina šarmirali planetu
LOS ANĐELES - Na današnji dan prije 60 godina kultni film režisera Blejka Edvardsa “Doručak kod Tifanija”, sa čuvenom holivudskom divom Odri Hepbern u glavnoj ulozi, imao je svjetsku premijeru.
Ostvarenje bazirano na noveli slavnog američkog pisca i novinara Trumana Kapotija automatski je postalo hit kod publike, a njegova slava brzo je prevazišla granice sedme umjetnosti. Žene su htjele da izgledaju kao Odri, pravile su punđe, kupovale muštikle, crna haljina je nošena po cijelom svijetu kao obavezan dio garderobe. Zanimljivo je da je i kritika hvalila film, opisivala ga kao svježu novost u svijetu sedme umjetnosti i sjajno režiranu priču, dopunjenu odličnom muzikom i vilinskim šarmom Hepbernove u ulozi Holi. Čuveni “Njujork tajms” pisao je da je film fascinantno bjekstvo u maštu i iznenađenje godine.
- “Doručak kod Tifanija” je potpuno nevjerovatno, ali i potpuno zadivljujuće bjekstvo u maštu sastavljeno od nejednakih dijelova komedije, romantike, dirljivosti, smiješnih kolokvijalizama i najluksuznijih područja istočne strane Menhetna snimljenih u najljepšim bojama - pisalo je u kritici “Tajmsa”. Iako ga je Hepbernova definitivno zasjenila, nikako ne možemo zaobići Džordža Peparda, koji je odlično odigrao ulogu mladog i neodlučnog pisca Pola koji se zaljubljuje u svoj vrckavu komšinicu. Ostale, manje uloge su jednako hvaljene, veteran Miki Runi u iskarikiranoj ulozi smiješnog Japanca, Holinog stanodavca (iako danas negativno kritikovana u eri političke korektnosti), Patriša Nil u ulozi sredovječne Polove ljubavnice koja ga finansira i Martin Balzam kao promućurni holivudski agent. Kada je Kapoti objavio ovu novelu 1958. godine, vjerovatno nije ni sanjao u kakav holivudski klasik će se jednog dana pretvoriti njegovo književno ostvarenje. U svojoj priči, kako je kasnije otkrio, u lik glavne junakinje Holi Golajtli ugradio je različite karaktere svojih prijateljica, kao što su glumica Una O’Nil ili Glorija Vanderbilt. Ipak, najviše mu je u mislima bila Merilin Monro, kako je sam svojevremeno priznao. Kada je prodao prava Holivudu, Truman je žarko želio da glavnu ulogu igra upravo Merilin. Iz raznih razloga ona je odbila ulogu, a Truman je bio jako pogođen kad je čuo da je glavnu ulogu dobila Odri Hepbern, koju nikako nije mogao zamisliti kao Holi.
Ironijom sudbine Odri je u istoriji filmske umjetnosti najviše ostala upamćena po ovoj roli. Scenarista Džordž Akselrod je prilično preradio Kapotijevu originalnu novelu, tako da je na kraju film samo blago baziran po njoj. Prvih pola sata priče još nekako i liči na original, iako je radnja iz sumornih četrdesetih prebačena u pozitivne šezdesete, Holi je i vesela i nepopravljivo pozitivna, što na momente djeluje čudno jer djevojka iza sebe ima tragično djetinjstvo i ništa ljepšu budućnost pred sobom. Ipak, Akselrod i tu povlači majstorski potez te stvara romansu između dvoje mladih koja u originalnoj priči nije postojala. Uspijeva da prikaže dvije tužne priče kroz komične obrte, veselu narav mladih ljudi i pozitivan duh šezdesetih, tako da na kraju dobijemo i hepiend. Sam Kapoti navodno je mrzio ovu verziju svog djela, a u njegovoj biografiji pisac Džerad Klark citirao je njegovu izjavu da su ideju o slobodoumnim mladim djevojkama u paklu velikog grada pretvorili u zašećerenu limunadu idealnu za Valentinovo.
S druge strane, režiser Edvards, koji će karijeru izgraditi na urnebesnim i satiričnim komedijama “Pink Panter, “Zabava”, “Viktor, Viktorija”…, ovdje je pokazao svoju romantičnu stranu. Postavljajući film kao modernu bajku, sa Holi kao samozarobljenom i, konačno, oslobođenom Snježanom koja, za razliku od prave junakinje bajke, svog šarmantnog princa pronalazi u sopstvenoj stambenoj zgradi i šarmira ga ispred juvelirnice na Menhetnu. Ispostaviće se, sasvim dovoljno zabavno i kreativno da, uz šarm glavne glumice i modni detalj u vidu male crne haljine, stvori besmrtni klasik koji 60 godina kasnije i dalje šarmira publiku.
Nagrade i zarada
Film je nominovan u pet kategorija od strane Američke filmske akademije, uključujući Odri za glavnu glumicu i Akselroda za najbolji scenario. Na dodjelama nagrada dobio je dva “Oskara”, za najbolju originalnu pjesmu i najbolju originalnu muziku, koju je uradio slavni Henri Mačini. Ono što je producentima bilo mnogo važnije jeste činjenica da je film sa budžetom od dva miliona dolara zaradio oko 15 miliona, a kada se na to doda zarada od TV prava i prodaje VHS i DVD izdanja, ovaj iznos veći je desetak puta.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
