Dokumentarni film “Derišta” uzburkao duhove u Holivudu

Prošlo je skoro 40 godina od naslovne priče magazina “Njujorker” iz 1985. o glumcu Emiliju Estevezu i nekim od njegovih glumačkih prijatelja koji su ih nazvali “Holivudski čopor derišta”. 

Zamišljeno je da to bude igra riječi novinara Dejvida Bluma kao asocijacija inspirisana čuvenim “Pacovskim čoporom” Frenka Sinatre  iz zlatnog doba Holivuda, ali je brzo postala univerzalna fraza za sve dolazeće mlade zvijezde sredinom osamdesetih, uključujući i Makartija koji je tada bio na početku karijere.

- Osjećao sam se loše i definitivno je imalo profesionalne posljedice, jer nas je javnost  prihvatila, ali je filmska industrija reagovala  na negativan način - rekao je Makarti. 

Njegov novi film studiozno istražuje fenomen “Derišta” (Brats), grupe mladih glumaca koji su se često pojavljivali zajedno u filmovima o punoljetnosti i uticaju ove neformalne grupe na njihove živote i karijere.  U filmu se pojavljuju Emilio Estevez, Ali Šidi, Timoti Haton, Demi Mur, Rob Lou, Lea Tompson i Džon Krajer, kao i Lauren Doner (producent), Hauard Dič (scenarista i režiser) i Dejvid Blum (novinar), dok su glumci Moli Ringvold i Džad Nelson odbili da budu intervjuisani za film. 

Pojavljivanje u jednoj ili obje glumačke ekipe dva specifična filma objavljena davne 1985. godine “Klub za doručak” režisera Džona Hjuza i “Vatra svetog Elma” režisera Džoela Šumahera, smatralo se preduslovom da budete član “Derišta”. Pomenuti zloglasni članak pokrivao je grupu glumaca koja je bila mnogo veća ili inkluzivnija spominjući glumce poput Toma Kruza ili Čarlija Šina, koji se pojavljuje na nekoliko lista grupe više zbog porodične veze s Emiliom Estevezom i zabave nego zbog filmskog rada s drugim članovima. 

Ostali glumci koji su u širem smislu vezani za ovu grupu bili su još Džejms Spajder, Robert Dauni Džunior, Kevin Bejkon, Metju Broderik, Džon Krajer, Kifer Saterlend, Šon Pen i Lea Tompson, dok je legendarni glumac Hari Din Stenton smatran nekom vrstom mentora ove ekipe mladih glumaca…

Blumova novinska priča objavljena je 10. juna 1985. Prvobitno je trebalo da bude samo o Emiliju Estevezu, ali je jedne noći Estevez pozvao Bluma da se druži s njim, Robom Lovom, Džudom Nelsonom i još nekoliko prijatelja. Bio je to tipičan noćni izlazak za grupu, koja se zbližila dok je snimala “Vatru svetog Elma”, ali je Blum odlučio da promijeni fokus članka na čitavu grupu mladih glumaca u to vrijeme. U članku se spominju ljudi u nekoliko filmova, ali je fokus njihovog prikaza bio prilično negativan  jer su prije njega smatrani talentovanim pojedincima, dok su nakon članka svi grupisani i ocijenjeni kao neprofesionalni. 

Uz povećanu negativnu pažnju prema njima, glumci su ubrzo prestali da se druže, a Ali Šidi čak kaže u filmu  da je taj članak uništio generacijsko druženje. 

- Osjećala sam se zaista dijelom nečega, a taj tip je to jednostavno raznio u komade - kaže Šidi.

Ono što je postalo viralno iz članka u kojem je Blum stvorio zamišljenu grupu zgodnih mladih glumaca koji su u suštini imali svoj klub, a Emilio je bio njegov predsjednik - Rob je proglašen za najljepše lice, Džud za precijenjeno, Šon Pen kao najtalentovaniji, a Tom Kruz najzgodniji. 

Kada se članak pojavio kao naslovna priča za njujorški magazin, nedjelju dana prije premijere filma “Vatra svetog Elma”, Emilio je pozvao Bluma i rekao mu da mu je to uništilo život. Džud Nelson je kasnije piscu Bretu Istonu Elisu rekao da poželio da je kidnapovao novinara, što možda objašnjava zašto je Nelson odbio da se pojavi u dokumentarcu.

U filmu Makarti prvi put sjeda s Blumom otkako je članak izašao i, po njegovim riječima, iznenadilo ga je što je, umjesto da osjeća bilo kakav animozitet prema njemu, osjetio osjećaj drugarstva. 

- Kada sam ga vidio, rekao sam: Ne mogu vjerovati da ovo govorim, ali zapravo imam naklonost prema tebi. Mrzio sam te 30 godina. Sada te gledam kako govoriš i samo mislim da je to zanimljivo u vezi sa životom, način na koji se mijenjaju perspektive - rekao je Makarti.

Režiser se šali da mu to ne smeta kada ga ljudi sada pitaju o njegovom opusu rada, koji uključuje tipične filmove iz osamdesetih godina prošlog vijeka za mlade kao što su “Vatra svetog Elma”, “Lijepa u ružičastom “i “Manje od nule”.

- Samo osjećam stvarno da sam star. Toliko dugo sam tu. Sve je to bilo ludo, ali i čudesno doba života - rekao je Makarti nakon premijere u sklopu “Tribeka film festivala”, koja je uspjela dio “Derišta” okupiti zajedno nakon skoro 35 godina.

U dokumentarcu je intervjuisao prijatelje i bivše saradnike, koji su opisali pomenuti nadimak kao “brend” koji je od tog trenutka automatski utisnut u karijere glumaca, sviđalo se to njima ili ne. Ipak, iako se ekipa filma “Vatra svetog Elma” osjetila omalovaženom Blumovim člankom objavljenim sedmicu prije nego što je film prvi put prikazan, ova drama postala je hit iznenađenja ignorišući negativne kritike.

Pokojni režiser Džoel Šumaher se skoro ponosno hvalio da, kada je izašao, film “Vatra svetog Elma” nije dobio nijednu pozitivnu recenziju u SAD. Ipak, film je na kraju postao hit iznenađenja ljeta 1985, a glavna tema filma “Man In Motion” je dospjela na prvo mjesto “Bilbordove” top-liste. 

I kao što je Blum istakao u filmu, bez obzira na sve, njegov članak pomogao je da zapali film i karijere glumačke ekipe, iako Endru i drugi glumci u dokumentarcu insistiraju da nikada nije postojao “Čopor holivudskih derišta”. 

Dokumentarni film odgovora  na mnoga pitanja za ljubitelje ovih filmova i za one koji su znatiželjni o osamdesetim, ali ostaje otvoreno jedno pitanje: “Zašto nakon 40 godina i uprkos svim nedostacima, filmovi 'Vatra svetog Elma' i 'Klub za doručke' još funkcionišu kod publike?” Nove generacije ponovo otkrivaju ove filmove i identifikuju se sa njihovim manama dok se bore da se snađu u stvarnom svijetu, a odgovor se vjerovatno krije u talentu i prijateljstvu glavnih junaka filma “Derišta”.

EKIPA

Jedan od ljudi koji su se osjetili pogođenim čuvenim Blumovim člankom bio je scenarista filma “Vatra svetog Elma” Aleks Kurlander, koji je bio razočaran tonom članka.

Scenarista filma Aleks Kurlander kaže da su u članku glumci prikazani kao razmažene privilegovane poznate ličnosti, kojima je više stalo do zabave nego do svog zanata, ali on kaže da je to bilo sasvim drugačije od stvarnosti koju je doživio dok je sarađivao sa ultratalentovanom glumačkom ekipom tokom produkcije.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.