Urbanistički zavod RS
Specifična i haotična situacija u kojoj se nalaze Urbanistički zavod Republike Srpske i radnici zaposleni u njemu, rezultat je niza presedana načinjenih u tom "predmetu slučaju" u posljednjih sedam godina.
Prvo, iako je Zavod još 1993. godine proglašen institucijom od posebnog interesa za RS, njegova privatizacija na volšeban način počinje 2002. godine, kad je oko 11 odsto državnog kapitala prodato Siniši Hrnjazu po cijeni koja je trebalo da bude tajna.
Drugo, Jovan Vidović kupovinom akcija od Hrnjaza i drugih malih akcionara 2003. godine postaje vlasnik 22 odsto kapitala Zavoda, ali ključni momenat preuzimanja jeste kada, iste godine, većina akcionara, među kojima i grad Banja Luka, odobravaju dokapitalizaciju preduzeća, odnosno emitovanje druge emisije od 500.000 akcija. Tvrdi se da su ta sredstva otišla na drugu stranu, ali time, i naknadnim preuzimanjem akcija, Vidović je postao vlasnik 48,88 odsto kapitala Urbanističkog zavoda RS.
Treće, mutne radnje oko Zavoda trebalo je da istraži Komisija za reviziju privatizacije preduzeća i banaka u RS, čiji je predsjednik Borislav Bijelić, koji je zatražio istragu Specijalnog tužilaštva RS, ali koji u međuvremenu postaje direktor tog istog Zavoda.
Četvrto, od revizije privatizacije Zavoda nije bilo ništa, Specijalno tužilaštvo žalilo se na oslobađajuću presudu banjolučkog Okružnog suda osumnjičenima za ovo krivično djelo, a slučaj je trenutno u Vrhovnom sudu RS.
Peto, za to vrijeme, dok radnicima kasne plate, iz Zavoda počinje prebacivanje novca mnogobrojnim Vidovićevim firmama. Za sanaciju zgrade 2006. godine podignut je kredit od milion KM, ali je i to otišlo na drugu stranu. Sada je sanacija zgrade u toku, a u Zavodu tvrde da je Bijelić potpisao da Zavod duguje servisu "Vidović" blizu milion KM, a da je tu zanemaren avans od 230.000 maraka koji je Zavod Vidoviću dao ranije.
Šesto, Bijelić sada, naravno, tvrdi da u svemu što je vezano za Zavod nema baš nikakvog kršenja zakona. On krajnje bezobrazno tvrdi i da apsolutno nije u sukobu interesa. Ali, on isto tako tvrdi i da ništa nemoralno nema u tome što je odmah po dolasku u Zavod dobio stan koji je kompenzovan od jedne firme u vrijeme kad je Zavod dužnik državi i radnicima.
Na kraju, jasno je ko će i kako poslije svih ovih mutnih poslova da bude u plusu, materijalnom, naravno. Zato bi, prije svega, trebalo razmišljati o mogućnosti poništenja nezakonite privatizacije Urbanističkog zavoda RS.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
