Spodobe sa tastaturama

Kada su Mostar i cijela zapadna Hercegovina bili “kockasti” nakon velikog uspjeha fudbalske reprezentacije Hrvatske na Svjetskom prvenstvu u Rusiji ili kada se pravio vatromet zbog pobjede Andreja Plenkovića i HDZ-a na izborima u Hrvatskoj iz Banjaluke se nije čulo nikakvo negodovanje.

Ali kada su u Banjaluci, iako ni blizu pompezno kao u dva gore navedena slučaja, pozdravili pobjedu opozicije ili bolje rečeno poraz Mila Đukanovića i njegovog DPS-a na izborima u Crnoj Gori, podigla se i vrana i jalija i počela da sikće otrov po Srbima. Pomirljive poruke pobjedničke koalicije koju predvode Srbin, Crnogorac i Albanac koji su već u izbornoj noći pozvali na mir i dostojanstvo apsolutno nisu stizale do ušiju umobolnika koji su u njihovoj pobjedi vidjeli “velikosrpsku hegemoniju”, “pravoslavni klerikalizam u 21. vijeku”, fašizam i lijepili im ostale najpogrdnije epitete pred kojima pristojni ljudi okreću glavu. A ti pristojni ljudi se pitaju šta je to u stvari zasmetalo spodobama sa tastaturama koje smisao života vide u najbrutalnijem pljuvanju po svemu što je srpsko. Spodobama, kojima su juče zasmetali rezultati izbora samo zato što su im se obradovali Srbi, prije toga glavna meta bile su pravoslavne litije sa kojih nije upućena nijedna pogrdna riječ. Proljetos su Srpsku pravoslavnu crkvu beslovesno optuživali za širenje virusa korona, Ivo Andrić je decenijama za njih genocidni pisac, a prošle godine ruku pod ruku s njim stao je i Peter Handke, ali ne zato što je dobio Nobelovu nagradu, već zato što nije dio narativa po kojem je “Hitler sigurno bio Srbin, samo još nema dokaza”. Do sudnjeg dana bi se mogle nabrajati njihove bljuvotine kojima je zajedničko to da su pune mržnje, uglavnom prema srpskom narodu.

Ali da se vratimo na ono što interesuje pristojne ljude, a to je pitanje šta je zasmetalo tim spodobama i zašto su zbog rezultata izbora u Crnoj Gori počeli da sikću otrov u neograničenim količinama. Pošto im je SPC oduvijek na meti, biće da je ipak nešto drugo bez obzira što je SPC preko svoje Mitropolije crnogorsko-primorske pokazala snagu kakvu nisu očekivali. A to drugo može da bude samo srpsko jedinstvo koje je manifestovano, prvo kroz litije u Crnoj Gori, potom kroz litije podrške u drugim mitropolijama i eparhijama i na kraju kroz proslavu izbornih rezultata u Crnoj Gori širom svih krajeva gdje žive Srbi.

A ako ih to boli, ma neka mrze i dalje. Teže je njima sa sobom, nego sa nama.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.