Sesije na sećijama
Najvećim zaštitnicima i zagovornicima zaštite ljudskih prava u BiH pune dvije i po decenije ispod radara prolazi ili se prave mutavi da je na današnji, Međunarodni dan ljudskih prava u Londonu formiran famozni Savjet za implementaciju mira u BiH (PIK) koji je generator i pokretač najbrutalnijeg kršenja ljudskih prava u prvih 20 godina ovog vijeka.
PIK je formiran na potpuno volšeban način u periodu između parafiranja Opšteg okvirnog sporazuma za mir ili Dejtonskog mirovnog sporazuma u američkom gradiću Dejton 21. novembra 1995. i njegovog zvaničnog potpisivanja u Parizu 14. decembra te godine. Iako do danas nije pronađen ni jedan jedini međunarodnopravni instrument, niti ugovor na osnovu koga je to tijelo ustanovljeno, PIK, koji čine ministri spoljnih poslova pedesetak zemalja članica i predstavnici najznačajnijih međunarodnih institucija, održao je pet zasjedanja u periodu od svog formiranja do 2000. godine, nakon čega se više nikada nije sastao. Njegove, ni na čemu utemeljene nadležnosti, preuzeo je Upravni odbor PIK-a, tj. ambasadori SAD, Rusije, Velike Britanije, Francuske, Njemačke, Italije, Japana, Kanade, Turske i EU u BiH koji se sastaju dva puta godišnje.
Nakon ambasadorskih sesija na sarajevskim sećijama javnost ugleda kominike u kojem se “podsjeća na obavezu poštovanja Dejtonskog mirovnog sporazuma”, “naglašava važnost jačanja pomirenja, mira i međusobnog poštovanja”, “poziva na nastavak zajedničkog rada kako bi se obezbijedila održiva i prosperitetna budućnost” i niz sličnih fraza, protiv kojih niko nema ništa, ali koje u suštini ništa ne znače.
Problem zbog koga se od kominikea godinama ograđuje Rusija kao jedina sila koja otvoreno zagovara poštovanje “slova”, a ne “duha” Dejtona, predstavlja to što se između pomenutih fraza uvijek nalazi nešto što izgleda kao da je izdiktirano u centrali SDA, ali i to što se u svakom kominikeu “daje puna podrška visokom predstavniku”.
A visoki predstavnik ili šef OHR-a kao produžena ruka famoznog PIK-a, koji mu je na svom bonskom zasjedanju 1997. godine dao izmišljena i ponovo ni na čemu utemeljena ovlaštenja, uzeo je tolikog maha da mu apsolutno ništa nije značila Rezolucija 1384 Savjeta Evrope iz juna 2004. godine koja kaže da je “nepomirljivo sa demokratskim principima da OHR bude u stanju da donosi odluke, a da za njih ne snosi odgovornost i da pri tome nema pravnog lijeka”. Poslije toga je i Venecijanska komisija u svom mišljenju navela da se “ne radi o normalnoj situaciji da neizabrani stranac vrši takva ovlaštenja u članici Savjeta Evrope i da opravdanje za ta ovlaštenja zaslužuje ne samo politička, već i pravna razmatranja”. Pa srećan vam Međunarodni dan ljudskih prava. Pih!
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
