Rasparčavanje
U želji da se otrgnu od svojih ruskih korijena i svega što bi ih i dalje moglo povezivati i vezati sa Moskvom, ukrajinske vlasti su godinama “oblikovale” javnost strašeći je svime što ima ruski predznak. I uspjeli su u tome uz malu pomoć “prijatelja” sa Zapada. Zadnji korak u toj priči bilo je proglašenje Pravoslavne crkve Ukrajine. Sve ovo je bilo praćeno istorijskim revizionizmom, ali i stalnim širenjem straha među domicilnim stanovništvom zbog “malignog uticaja Rusije na tim prostorima”.
Slična matrica i u Crnoj Gori. Po proglašenju nezavisnosti, vlast, koju od tada u kontinuitetu personifikuje likom i djelom Milo Đukanović, potrudila se da svojim građanima nametne priču kako ova država konačno treba da se otrgne od velikosrpske politike, ali i od “SPC koja je produžena ruka iste”. Kako bi sproveli ovaj plan, Đukanović i ekipa su godinama pripremali teren. Prvo je “proglašen” crnogorski jezik. Onda je isfabrikovan slučaj “Državni udar” da bi se domaćoj javnosti pokazalo kako određene srpske snage žele da sruše aktuelni režim. Nakon toga u fokusu režima se našla “kulturna baština”. Udareno je na crkvu i njenu imovinu, uz obrazloženje kako je država Crna Gora starija od SPC na tim prostorima. Kako bi ispravio tu “nepravdu”, režim je odlučio da usvoji zakonski akt koji bi trebalo da dovede do “rehabilitacije” crnogorske pravoslavne crkve i zaokruživanja crnogorskog identiteta.
Skreće se pažnja sa životnih problema. I sve dok je tako, Đukanović neće morati odgovarati na “prozivke” onih koji traže od njega da objasni otkud mu dvije milijarde dolara na računu u švajcarskoj banci.
Tu je, naravno, i KiM. Sličan scenario otimanja imovine SPC sprema se i u ovoj južnoj srpskoj pokrajini. Albanci, na primjer, tvrde da je Dečane gradilo pleme Gaši za potrebe dinastije Nimani, ali i ističu kako oni polažu pravo na staru srpsku svetinju - mermerni presto cara Dušana u Visokim Dečanima. Prema njihovom tumačenju istorije, glavne ličnosti boja na Kosovu su Murat i Albanac Miluš Kopilić, a ne Murat i Lazar. Pravoslavlje se na svakom koraku pokušava rasparčati i utrti put ka stvaranju nekih novi kvazinacija i crkava. Krajnja meta je - pravoslavna Rusija, ali i SPC na ovim prostorima koja se izričito protivi širenju NATO alijanse i uticaju Zapada. Istog onog Zapada koji podržava i podstiče sve ove istorijske revizionizme kako bi ostvario neke od svojih geopolitičkih ciljeva.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
