Prekobrojni
Društvo u BiH odavno se može podijeliti ne na tri konstitutivna naroda u dva entiteta, već na budžetske korisnike i one koji jedva krpe kraj s krajem. Sredine gotovo da nema. I tako je godinama.
U prilog tome idu i pojedinačni podaci po entitetima, pa je u Republici Srpskoj siromašno više od polovine lokalnih zajednica, a na listi gorućih problema koji opterećuju funkcionisanje opština i gradova na prvom mjestu je veliki broj zaposlenih u lokalnim administracijama.
Odavno su državne jasle ili budžetska mjesta najprimamljivija svima. Odijelo, kravata i bar četvorocifren iznos na bankovnom računu teško da mogu da se uporede sa nekim "običnim" radnim mjestom jednog zanatlije, koji u radnom odijelu, ruku prljavih do lakata radi počesto za minimalac.
Neuporedivo je. Ne zato što su ovi prvi izmislili svijet, znaju bolje ili vrijede više. Najčešće nije to u pitanju.
Čast izuzecima, ali uglavnom su to oni podobni, sa članskom kartom određene političke partije, jer nije tajna da kako ko dođe na mjesto čelnika neke opštine i grada, dovede i armiju svojih.
Radna mjesta se popunjavaju podobnima, a kada i nema slobodno radno mjesto za sve, oni ga izmisle. I to je tako decenijama.
Mijenjale su se partije, čelnici, rukovodstva, ali je praksa uvijek bila ista. I sutra će biti. Bez izuzetaka.
I to je nešto što je kod nas, nažalost, postalo normalno. Da je onih na državnim jaslama previše iz godine u godinu svima je i više nego jasno, ali niko ništa ne preduzima po tom pitanju.
A koliko je samo puteva, vodovoda, vrtića ili zdravstvenih ustanova pojela prekobrojna administracija? Koliko se novca moglo uložiti u infrastrukturu, u unapređenje svake opštine i grada da se radi za opšti, a ne lični interes? Moglo je mnogo, ali je urađeno daleko manje.
Da se samo malo više radi domaćinski ne bi čak 55,56 odsto lokalnih zajednica u Srpskoj bilo u kategoriji nerazvijenih i izrazito nerazvijenih. Takva im je sudbina jer dobar dio lokalnog budžeta odlazi na plate činovnicima na izmišljenim radnim mjestima. Počesto je sve to na uštrb kvaliteta, jer ne kažu džaba, mnogo babica kilava djeca. Iako ih sjedi bezbroj u kancelarijama i na kojekakvim šalterima, uglavnom sve za šta im se građani obrate traje predugo.
Javna je tajna da prekobrojna administracija pojede većinu novca u lokalnoj kasi i onda nije ni čudno što i u 21. vijeku ima naselja bez vodovoda, sa makadamskim putem, bez javne rasvjete, a da ne govorimo o proizvodnim pogonima i zadrugama u koje je mogao biti uložen taj novac, a nije.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
