Povratak na ognjišta

Iako mnogi o povratku na vjekovna ognjišta pričaju na sva usta činjenica da na obnovu kuća čeka skoro 200.000 lica, od čega je 71.000 Srba, govori da se sve uglavnom svodi samo na riječi.

Ulje na vatru, s vremena na vrijeme, doliju i zategnuti politički odnosi. Često iskrsne neki problem kada je riječ o obnovi srpskih kuća na području FBiH.

Tenderi se raspisuju i još brže padaju jer se na njih, navodno, niko ne prijavljuje, a i oni koji se prijave ne ispunjavaju uslove.

I tako se već skoro četvrt vijeka vrtimo ukrug.

Nadajmo se da su to zaista stvarni razlozi što desetine hiljada prognanih Srba još nema svoj krov nad glavom. Jer nije mali broj situacija u kojima su vlasti FBiH ostale nijeme na potrebe onih koji su se vratili na svoja ognjišta. I ne samo oni, umnogome su sporom procesu povratka Srba u federalne opštine doprinijeli i srpski predstavnici u vlasti FBiH.

Najbolji primjer za maćehinski odnos prema povratnicima i onima koji još nisu uspjeli da se vrate, jer nemaju gdje, jesu opštine u Livanjskom kantonu, Bosansko Grahovo, Glamoč i Drvar.

Ove opštine i njihovi mještani odavno su već “crna rupa” i statistička greška za vlast u FBiH. Na adrese povratnika u ovim opštinama do sada je stiglo pregršt obećanja i riječi koje su ulivale nadu da je opstanak na prijeratnim ognjištima moguć.

Sve je, međutim ostalo samo na obećanjima, jer su i dalje mnoge kuće i škole porušene, putevi uništeni. Iskra života u ovim mjestima polako se gasi.

Ostaje nada da će oni koji donose odluke preći sa riječi na djela i omogućiti svima, bez obzira na vjeru, naciju i narodnost da se vrate na svoja ognjišta, da podignu kuće iz pepela i žive neki normalniji i srećniji život.

Prognanim i raseljenim po cijelom svijetu ostaje samo da ne gube nadu da će se jednog dana ipak vratiti tamo gdje ih srce vuče. A nada je sve što im je preostalo.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.