Omeđena istorija
Prije otprilike godinu i po dana švedski Odbor za obrazovanje predložio je da se iz osnovnih škola u ovoj skandinavskoj zemlji izbaci istorija starija od 18. vijeka i da se učenici koncentrišu na učenje o holokaustu, Drugom svjetskom ratu i postmodernom periodu s kraja 20. vijeka.
Predloženi kurikulum, koji nije dobio podršku, predviđao je da se umjesto učenja istorije više vremena posveti pitanjima ravnopravnosti polova, klimatskim promjenama i migracijama. Protivnici ove reforme ideju su nazvali bizarnom, zato što učenike lišava povezanosti sa svojim nasljeđem, uz ocjenu da “ako nemate spoznaju o prošlosti, ne možete cijeniti budućnost”. S druge strane, zagovornici reforme školstva smatrali su da su obnova fašističkih i nacističkih ideja, jačanje rasizma i ekstremizma, netrpeljivosti prema drugima i drugačijima, direktna posljedica toga što mladi ljudi u školama ne uče o zlu koje je dovelo do holokausta i Drugog svjetskog rata.
Propala švedska ideja ide u korak sa aktuelnim dešavanjima i nastojanjima političkog Sarajeva da ograniči izučavanje istorije. I to na period od posljednjih tridesetak godina koji u skladu s tvrdnjom da za istraživanje prošlosti mora da postoji dovoljan odmak da bi mu dao neophodnu objektivnost još nije prava istorija.
Prema njihovom tumačenju, istorija počinje u oktobru 1991. godine kada je formirana Skupština srpskog naroda u BiH, a završava se u julu 1995. godine kada je nad Bošnjacima u Srebrenici počinjen stravičan masakr. Oni smatraju da sve prije oktobra 1991. godine nije vrijedno pomena i ne zaslužuje bilo kakvu pažnju, a sve poslije tragičnog jula 1995. godine samo je nastavak onoga što je kreirano u periodu između ta dva datuma i za što su osmislili naziv “transkripti genocida”.
Uz opravdan strah da ću možda ispasti maliciozan, ali prirodno je da narod ili nacija koja je imenom i nazivom utemeljena 1993. godine ima ovakva stremljenja i u tom smislu razumijem njihovu “borbu”. Ali morali bi i oni da razumiju da Srbi ne žele da njihovoj istoriji bilo ko udara među i da ih “lišava povezanosti sa njihovim nasljeđem”. A u skladu s tim ide i pomenuta primjedba švedskih profesora istorije da “ako nemate spoznaju o prošlosti, ne možete cijeniti budućnost”.
A prošlost nepobitno kaže da je nad Srbima u Drugom svjetskom ratu počinjen genocid u Jasenovcu, Donjoj Gradini, Garavicama, Jadovnu, Pagu i širom NDH-a, kao što kaže da 25 ili 26 godina poslije toga u državi za kojom mnogi žale, niko zbog toga nije pozivan na odgovornost, a kamoli da je to bila svakodnevna tema u javnom diskursu. I zato mladi ljudi u školama moraju prvo da uče o nekažnjenom genocidu nad srpskim narodom. Prvo to, pa onda ostalo.+++
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
