Koridor i kiseonik
“Koridor je probijen na Vidovdan, 28. juna 1992. godine, a konvoj od 12 kamiona natovarenih bocama s kiseonikom prema Banjaluci se uputio 29. juna, negdje oko četiri sata ujutro. U Banjaluku smo stigli sutradan oko tri sata ujutro i pošto je na snazi bio policijski sat, uz pratnju policije smo uvezli kamione u dvorište stare hirurgije u centru grada. Nikad neću zaboraviti sliku kad su iz bolnice istrčali doktori tražeći i istovarajući boce sa kiseonikom.”
Ovim riječima novinar Brane Božić svjedočio je o dramatičnim događajima iz prvih dana nakon proboja koridora života. Vojska Republike Srpske krenula je u tu najhumaniju i najslavniju akciju Odbrambeno-otadžbinskog rata zbog nedostatka kiseonika u tadašnjem Kliničkom centru Banjaluka, usljed čega je od 22. maja do 19. juna umrlo 12 prijevremeno rođenih beba, nakon čega je general Momir Talić izdao naredbu za proboj koridora prema Srbiji. “Neću da djeca umiru”, riječi su komande kojima je moral boraca VRS podignut na najviši mogući nivo, a komanda izvršena za svega četiri dana.
Poslije tri decenije, u Banjaluci nije na snazi policijski sat (zaboravićemo onaj period iz prošle godine sa početka epidemije virusa korona), ali smo ponovo u vremenu kada je ključna tema - kiseonik. Razlika je što se sada, na sreću, ne vodi borba za kiseonik da ne bi umirale bebe, već se krše politička koplja i vodi rana borba za glasove na izborima.
Nema potrebe tumačiti potpuno različite tvrdnje jedne i druge strane, zato što je i potpunim laicima jasno da “jedni dopola lažu, a drugi otpola ne govore istinu”, jer kiseonik koji je korišćen u UKC-u nije štetan po pacijente, ali jeste nabavljan nezakonito zato što firma koja je to radila nije imala propisane dozvole. I tačka.
Ali zato valja reći da ni jedni ni drugi očigledno nisu svjesni da svojim ponašanjem i potezima vulgarizuju sva ona dešavanja od prije tri decenije. Vulgarizuju one humane motive zbog kojih je probijen koridor i udareni čvrsti temelji Republike Srpske, jer borci VRS, koji su u tome učestvovali širokog srca, uvjereni da čine pravu stvar i spremni da poginu za bebe, danas sa gnušanjem gledaju šta se radi i slušaju međusobne optužbe u vezi sa kiseonikom.
Pitajte ih, gospodo političari, da li ih vaša današnja “borba oko kiseonika” podsjeća na onu zbog koje su oni pošli u rat. I nemojte se slučajno uvrijediti kada kao odgovor dobijete zasluženi pogled pun prezira i gađenja, jer ste za tri decenije potpuno dehumanizovali i obezvrijedili probijanje koridora života i stvaranje Srpske. I zbog čega za nju više niko ne bi uzeo pušku u ruke. Sram vas i stid bilo! I jedne i druge, bez razlike da li ste vlast u Banjaluci ili u Republici. Oni sa nivoa BiH se svakako samo smijulje i likuju, a mi treba da plačemo zato što poslije 30 godina nemamo pogon za proizvodnju kiseonika u Srpskoj.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
