Komandna (ne)odgovornost
Svako je nevin dok se ne dokaže da je Srbin. Veliki Matija Bećković ovim riječima je perfektno opisao karakter Haškog tribunala i praksu po kojoj su srpski oficiri osuđivani na najdrakonskije kazne “zato što su propustili da spriječe zločin ili da kazne počinioce”.
Za razliku od njih, princip komandne odgovornosti nije važio za hrvatske, albanske ili bošnjačke oficire i direktne komandante jedinica koje su počinile zločine nad srpskim vojnicima i civilima. Poslije svake oslobađajuće presude za zločine nad Srbima od kojih su najznačajnije, ali ne i jedine, oslobađanje Ante Gotovine, Ramuša Haradinaja ili Nasera Orića, riječi Matije Bećkovića dobijale su na snazi. Drugim riječima, Haški tribunal je zatvoren, a prije toga je sam sebi dao antisrpski pečat koji će istorija tek da utisne, ali ono što se već deceniju i po dešava u “malom Hagu”, tj. pred Sudom BiH prijeti da pomrači nakaradnu slavu suda u Ševeningenu.
Čak je i veliki Matija zanijemio od nevjerice pred posljednjom pravosudnom sramotom iz tzv. pravosuđa BiH kojom je bivša pripadnica Armije RBiH Elfeta Veseli osuđena na samo deset godina zatvora za brutalno ubistvo dvanaestogodišnjeg srpskog dječaka Slobodana Stojanovića i još sramotnijim oslobađanjem njenog komandanta Sakiba Halilovića Kibeta.
Kako bilo šta reći nad pravosudnom sramotom i presudom u kojoj se doslovno navodi da je “Elfeta Veseli kriva tako što je kao pripadnik Diverzantskog voda Komande združenih jedinica Liplje, Kamenica, Oružanih snaga BiH (tzv. Kibetova grupa), postupala suprotno Ženevskoj konvenciji i neutvrđenog datuma u drugoj polovini jula ili prvoj polovini avgusta 1992. godine, na području Kamenice, opština Zvornik, ubila dvanaestogodišnjeg dječaka srpske nacionalnosti Slobodana Stojanovića”, a da se pri tome pomenuti Kibe oslobađa bilo kakve krivice čime se potpuno zanemaruje princip komandne odgovornosti koji kaže da je “nadređeni odgovoran za zločine koje su počinili njegovi potčinjeni, ako je propustio da ih spriječi ili da ih kazni”. Uprkos tome što je nepobitno utvrđeno da je Sakib Halilović Kibe veoma dobro znao za zločin koji je počinila Veselijeva i nije preduzeo nijedan korak da je kazni, sudije Suda BiH su još jednom okrenule glavu pred činjenicama i pokazale da se služe duplim aršinima kada se radi o komandnoj odgovornosti.
Ako se drznemo, pa parafraziramo velikog srpskog pisca, onda bi njegova misao mogla da glasi i “svaki komandant je odgovoran dok se ne dokaže da nije Srbin”.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
