Identitet
Mit o porijeklu, odnosno trenutak ili događaj uz koji jedan narod vezuje svoj postanak na najbolji način kazuje kako on razumije sebe. Svoje “istorijsko vrijeme” Srbi računaju od Stefana Nemanje koji je započeo objedinjavanje rascjepkanih srpskih plemena. Nemanjinom snagom i vještinom ujedinjen je značajan dio srpskog naroda, ali ni u tom politički ujedinjenom narodu nije bilo zajedničke misli koja bi ga u to vrijeme u cjelosti prožela i bila osnov njegovog unutrašnjeg jedinstva.
Nedostajala je duhovna kopča koja će ga držati na okupu. Tu duhovnu kopču prvi je napravio Sveti Sava. Od tada pa do danas ona je bila manje ili više prisutna, što zbog pokušaja raznih imperija da je prekinu i prekrste već kršteno, ali i kasnijih procesa, ali i identitetskih projekata koji su sprovođeni na ovim našim prostorima.
Taj srpski identitet posebno se izgubio u vrijeme komunizma, a onda se našao na udaru i tokom devedesetih. Kako bi “ispravile” sve to predstavnici vlasti Srpske i Srbije dogovorile su nedavno gradnju “svesrpskog svetilišta” u Donjoj Gradini, ali su odlučile i da 15. septembar bude Dan srpskog jedinstva, slobode i nacionalne zastave. Usvojen je i Zakon o zaštiti, očuvanju i upotrebi jezika srpskog naroda i ćiriličnog pisma. I upravo sve ovo nije ništa drugo do jedan pokušaj da se sačuva srpski identitet na ovim prostorima, da se napravi “srpski svijet” o kom su još pisali Jovan Jovanović Zmaj ili Svetozar Marković.
Iako ga mnogi osporavaju i zloupotrebljavaju, pojam “srpski svijet”, za one neupućene, govori upravo o toj vrsti ujedinjenja srpskog naroda i nema apsolutno nikakve teritorijalne, ideološke i političke konotacije ili namjere. Ima samo veze sa očuvanjem nacionalnog identiteta.
Određeni krugovi iz Podgorice, Zagreba i Sarajeva međutim sve to ponovo koriste za nove političke obračune, ko o čemu baba o uštipcima, ne objašnjavajući šta to ima loše u kulturnom i duhovnom ujedinjenju srpskog naroda. Šta ima loše u očuvanju identiteta, svetinja, jezika i pisma. Nema tu ni “v” od velikosrpskog hegemonizma. Jednostavno, ta iskonstruisana floskula, u posljednjih tridesetak godina služila je samo za širenje neopravdanog straha, preko kojeg su ostvarivani određeni politički ciljevi “drugih”.
Što jednom napisa Muharem Bazdulj, da “uistinu postoji velikosrpski hegemonizam, pa ne bi Srbija danas bila toliko mala”.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
