Fildžan država
Čestitajući praznik titoističkog nasljeđa, godišnjicu ZAVNOBiH-a, Fahrudin Radončić i mnogi bošnjački prvaci govorili su o “hiljadugodišnjem kontinuitetu državnosti BiH”, zanemarujući činjenicu da je od zasjedanja u Mrkonjić Gradu prošlo tek 77 godina.
Tako oni, nakon što su postali “vrhunski” istoričari koji od nebuloza stvaraju “činjenice”, sada izlaze sa matematičkom tvrdnjom da je 77 jednako 1.000. Ako bismo govorili o faktima, o BiH kao državi možemo govoriti tek u posljednjih 25 godina i to, samo, kao o državi sastavljenoj od dva entiteta i tri naroda. Tekovina ZAVNOBiH-a i jeste da ovaj prostor ne pripada nikome pojedinačno, nego svakom. A priča o hiljadugodišnjem kontinuitetu je ništa drugo do poturanje priče o bošnjačkoj kvazinaciji.
Govoreći o današnjim granicama Crne Gore, blaženopočivši mitropolit Amfilohije je rekao da je to “fildžan-avnojska Crna Gora, nastala u Titovom Jajcu”. Ista ta analogija može se primijeniti i na BiH, jer današnje granice nastale su isključivo kao ideja “najvećeg sina svih naroda i narodnosti” i nemaju nikakvog utemeljenja u istoriji i zdravom razumu. I zaista, ovu BiH možemo nazivati samo fildžan državom, plod ideje rođene u Jajcu i potvrđene u Mrkonjić Gradu.
Ako uzmemo u obzir da je prostor današnje BiH bio dio srpske države, kasnije Osmanskog carstva, zatim Austrougarske i na kraju Kraljevine SHS, suluda je priča o nekakvom kontinuitetu i najbolje je opisuju Dučićevi stihovi upućeni Hrvatima “kitio si cvećem svakog osvajača, pevajuć’ mu himne, bestidno i glasno... Još bezbrojna groblja zatravio nisi, a krvavu kamu u nedrima skrivaš, sa vešala starih novi konop visi, u sumraku uma novog gazdu snivaš”.
I danas, obavezno iza priče o kontinuitetu ide klicanje i pozdravi visokom predstavniku. Na tragu ovog, može se zaključiti da je jedini kontinuitet Bošnjaka mazohističko uživanje u podaništvu svakom okupatoru čija čizma je kročila na ovo tle.
I da išta znaju o istoriji i svom danu državnosti, nikada ne bi popljuvali Dejton. A koliko imaju vjere u taj projekat, najbolji je pokazatelj da su upravo Bošnjaci glavna kočnica za odlazak stranih okupatora iz države.
Ta priča o hiljadugodišnjem kontinuitetu je povampirena ideologija Alije Izetbegovića, nema nikakve veze sa ZAVNOBiH-om, a cilj joj je konstruisanje priče o najvećem pravu i “tapiji nad Bosnom” koju imaju Bošnjaci. I u toj ideji nema mjesta za Srbe.
Kada tako oduševljeno slave ZAVNOBiH, nije zgoreg postaviti mnogo puta postavljeno pitanje: “Zašto je ulica Vojislava Đede Kecmanovića u Sarajevu preimenovana u ulicu Nusreta Šišića Dede?”
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
