Kamp velika šansa za osamostaljenje djece sa specifičnim oboljenjima: Uz vršnjake ni terapije ne padaju teško
BANjALUKA - Daleko od bolničkih soba, na planini, moru ili u šumi, uz vršnjake koji vode iste bitke, djevojčice i dječaci sa specifičnim oboljenjima u Republici Srpskoj imaće priliku da se u okviru kampova rehabilitacije druže, uče da budu samostalni i da uprkos oboljenjima hrabro koračaju naprijed.
Iako je ranije planirano da ovakvi kampovi budu realizovani u Srpskoj, korona je na trenutak stala na put toj ideji, ali nije potpuno pomrsila konce nadležnima koji trenutno razmišljaju kako da na najbolji mogući način organizuju kamp rehabilitacije za djecu sa malignim oboljenjima, dijabetesom i rijetkim bolestima.
Iskustva mališana koji su već boravili u sličnim kampovima najbolja su potvrda da je ovo ideja koja treba da zaživi i okupi što više djece.
Majka trinaestogodišnjeg Petra iz Banjaluke, koji boluje od dijabetesa, Zorica Podraščanin ispričala je za “Glas Srpske” da je njen sin već nekoliko puta boravio u kampu sa drugom djecom kojoj su brojanje ugljenih hidrata i mjerenje šećera svakodnevica.
- Ti kampovi su sjajno bili organizovani, tu su bili ljekari i sestre, ali u sasvim drugačijem ambijentu, daleko od ambulanti i bolnica. Djeca se upoznaju, jedni drugima pomažu, uz druženje imaju i edukacije. Dva puta sam bila sa sinom, a sada, kaže, ukoliko bude išao ponovo, želi da ide sam. Kada smo se vratili sa posljednjeg kampa, on je počeo sam da broji ugljene hidrate, doze insulina, da mjeri šećer - kazala je Podraščaninova.
Da se u kampovima djeca osamostaljuju potvrđuje i specijalista pedijatar, subspecijalista endokrinolog Gordana Bukara Radujković, ističući da na ovaj način djeca oboljela od dijabetesa stiču hrabrost da putuju. Bukara Radujković, koja je i predsjednica Udruženja “Odrasli za djecu RS”, ističe da u kampovima djeca provode vrijeme praktikujući zdrav način života, slušajući edukacije o hipohglikemiji te u šetnji sa vršnjacima.
- Iz zemlje sa niskim rizikom prešli smo u zemlju sa srednjim rizikom i oko 500 djece u Republici je oboljelo od dijabetesa - kazala je Bukara Radujković, naglasivši da djeca uče jedni od drugih u kampovima kako funkcionišu insulinske pumpe i sve ostalo.
Iskustva sa boravkom mališana u kampovima imaju i u Udruženju roditelja djece oboljele od malignih bolesti “Iskra”, a predsjednica tog udruženja Dijana Berić rekla je da je značaj ovakvih programa nemjerljiv.
- Djeca su zajedno u prirodnoj sredini, druže se, imaju bogat sadržaj, od sportskih aktivnosti, šetnji, gimnastike, do edukativnih radionica i zabavnih večeri. Rađaju se prijateljstva za cijeli život - kazala je Berićeva.
U Ministarstvu zdravlja i socijalne zaštite RS naveli su da je planirano da Javni fond dječije zaštite snosi troškove i da se kamp realizuje kao pravo iz dječije zaštite. Ministar zdravlja i socijalne zaštite Alen Šeranić ranije je istakao da oni koji boluju znaju da nije stvar samo u liječenju, već i u socijalnoj i emocionalnoj podršci, prije svega djeci, ali i njihovim roditeljima.
Prema podacima resornog ministarstva, neki od ciljeva programa koji bi trebalo da obuhvati oko 370 djece i pratioca su psihosocijalno osnaživanje djece i roditelja kroz edukaciju i kontakte sa djecom sa istim i sličnim zdravstvenim problemima, smanjenje učestalosti broja hospitalizacija, dužina boravaka u bolnici, upotreba lijekova i produženje mirnih perioda bez pogoršanja simptoma.
Iz Javnog fonda za dječiju zaštitu RS ranije je navedeno da je novac za projekat obezbijeđen te da je plan da kamp počne u septembru.
Podrška ljekara
Gordana Bukara Radujković je istakla da prilikom organizacije kampova za oboljelu djecu treba voditi računa da tu budu i njihovi ljekari.
- Za tih nekoliko dana, koliko kamp traje, upoznamo dijete u drugačijim okolnostima, u prirodnom okruženju. Kada se sretnete s pacijentom u nekom drugom ambijentu, mimo bolnice i date mu savjete i objasnite sve, nema tog stresa i grča kao u bolnici - istakla je Bukara Radujkvić.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
