Nekadašnji borci iz Srpca s loptom druguju i u sedmoj deceniji
SRBAC - Demobilisani srbački borci, koji su veliki zaljubljenici u najvažniju sporednu stvar na svijetu, već 40 i više godina ne prestaju mamiti aplauze na fudbalskim takmičenjima u Srpcu i šire.
Kako su u ratu stajali jedan uz drugoga i proživljavali teške trenutke, tako i danas u miru vode zajedničke bitke na zelenim terenima, iako su mnogi od njih duboko zagazili u šestu pa čak i sedmu deceniju života.
Jedan od njih je Zoran Šarić (58) iz Prijebljega, poznatiji pod nadimkom Smajo, koji je godinama bio među najstarijim aktivnim igračima u Republici Srpskoj, a danas uglavnom fudbal igra rekreativno na lokalnim turnirima.
Kao borac prve kategorije, koji je prošao sva važnija ratišta, od trebavskog, dobojskog, vozućkog i drugih, prihvatio je poziv da zaigra sa ratnim drugovima za ekipu Boračke organizacije opštine Srbac na nedavno završenom gradskom turniru u malom fudbalu i pokazao da njegovo umijeće sa loptom nije pregazio zub vremena.
- Počeo sam igrati fudbal sa 16 godina i ta ljubav traje već duže od četiri decenije. Jedini period bez loptanja bio je za vrijeme rata kada sam sa drugovima iz kluba uzeo pušku u ruke kako bih branio svoju zemlju i svoj narod. Nakon završetka ratnih dejstava skinuli smo uniforme i ponovo obukli dresove koje nosimo i sada, iako su mnogi od nas uveliko u penziji - kaže Šarić.
Kao mladić gradski turnir je osvajao dva puta, a kao aktivan igrač nastupao je za brojne klubove, od gradiške Kozare, preko Jedinstva iz Žeravice, Sloge iz Srpca u kojoj je igrao dva puta, Lijevča iz Nove Topole i Mladosti iz Bajinaca. Najljepše uspomene nosi iz Vrbasa iz Prijebljega, koji se takmiči u petom rangu takmičenja u Srpskoj. Tamo je nosio kapitensku traku i bio prvotimac do 56. godine, a doskora i trener tima. Posljednjih godina imao je problema sa povredama zbog čega je morao prekinuti sa aktivnim igranjem i orijentisati se isključivo na lokalne turnire.
- Svaki put mi srce zalupa kad vidim saigrače na terenu i razmišljam da se ponovo aktiviram. Već sam u nekim pregovorima da me registruju za narednu sezonu i sa navršenih 60 godina sigurno bih bio među najstarijim, ako ne i najstariji igrač u takmičenjima koja se igraju pod okriljem Fudbalskog saveza RS - kaže Zoran koji se u slobodno vrijeme bavi molerskim poslovima.
Njegov saborac Savo Brkić (58) iz Kukulja takođe je premašio 40 godina igračkog staža, a zbog zdravstvenih problema danas samo igra turnire u malom fudbalu i povremeno nastupa za selekciju veterana iz Bajinaca.
- Prisjećam se vremena kada smo ratovali na teritoriji Gradačca, Srbobrana, Vozuće i drugih ratišta i željno iščekivali da se golgota okonča i da se jednog dana opet okupimo na fudbalskom terenu. Ove godine smo nakon dužeg perioda svi zaigrali zajedno na gradskom turniru i pokazali da još nismo za staro gvožđe - kaže Brkić koji je nezaposlen i takođe radi za nadnicu kao moler.
Nagradu za najstarijeg igrača srbačkog turnira dobio je demobilisani borac Duško Lazić (66), koji se fudbalom bavi već više od pet decenija.
- Prvi put sam igrao na ovakvom turniru sa 18 godina. Nastupao sam za Slogu pa onda za Kukulje i uvijek smo imali dobru ekipu. Velikim fudbalom se bavim od šesnaeste godine i aktivno sam trenirao do zadnjih par mjeseci. U karijeri dugoj skoro 50 godina postigao sam više od 1.500 golova i mislim da je polako vrijeme za zasluženu fudbalsku penziju – rekao je Lazić.
Veterani
Brojne srbačke fudbalske legende nakon završetka rata aktivirale su se kao selekcija veterana i odigrale mnoge utakmice u zemlji i okruženju. Posebno su urezane u pamćenju ostale utakmice u Novom Sadu, Požarevcu i drugim gradovima preko Drine odigranim sa veteranima Jugoslavije u znak podrške nakon NATO bombardovanja 1999. godine.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici i Twitter nalogu.
